Voor elke persoon zal het ideaal bestaan ​​uit zijn eigen ideeën en onvervulde behoeften. Over het algemeen is een ideaal iets dat onbereikbaar is, iets dat niet kan worden gerealiseerd, iets dat niet kan worden benaderd. Daarom, als u tijdens uw zoektocht op een ideaal vertrouwt, kan dit erop wijzen dat u zelf niet in uzelf gelooft. Op een diep niveau denk je dat je niet goed genoeg bent, niet slim genoeg, of niet genoeg liefde waard bent, en ook geen erkenning en bewondering waard bent. Dus bijvoorbeeld een heel slimme man, die over zeer intellectuele onderwerpen praat. kan in de ruitenwissers zitten en denken dat hij niet slim genoeg is. Hij zal steeds meer en meer van zichzelf blijven eisen.... veel boeken lezen, maar nooit zijn kennis realiseren en conciërge blijven. Of het tegenovergestelde effect kan werken: een persoon is erg slim en denkt diep na, maar vindt zijn roeping misschien niet in de wereld, omdat hij naar zijn mening niet ideaal en goed genoeg is. Hij zal een monsterlijke leegte ervaren, waarachter een staat van onbeduidendheid schuilgaat, aangezien hij in werkelijkheid nooit in zijn leven het ideaal zal bereiken. En zo iemand kan beginnen met drinken om zich op zijn minst een beetje ontspannen te voelen en eenvoudigweg nodig te zijn voor de wereld. Of iemand kan lange tijd op één plek op het werk blijven, deze positie ontgroeien en het gevoel krijgen dat een leerling uit de elfde klas aan het bureau van een leerling uit de eerste klas zit. Hier hebben we het over de eigenwaarde. En het gaat over diepe eigenwaarde – de waarde van mij als schepper, mijn creatieve component. Ik doe iets heel goed, maar er zit geen herkenning in, er is niemand die het opmerkt, die het een plek en leven geeft. In mijn onderbewustzijn is er iemand die dit óf niet opmerkt, óf het over het algemeen onnodig en dom vindt. Je moet dus weer in je schepper geloven, in je creativiteit. Denk aan jouw creatieve kant als kind: hoe je het leuk vond om te zingen, tekenen, dansen of iets anders en daar contact mee te maken. Zelfs alleen maar een tekening van de zon door een 5-jarig kind is voor hem iets vreugdevols en ongelooflijks, maar voor volwassen ogen kan het een krabbeltje of iets onbeduidends zijn. Of een volwassene moest het kind ergens mee bezig houden, en hij stuurde hem voortdurend om zijn tekening af te maken, met de mededeling dat hier iets ontbrak, dat hier iets mis was, dat de kleur verkeerd was, maar dat dit opnieuw getekend moest worden. Dat wil zeggen, het lijkt onschuldig, maar een volwassene kijkt bijvoorbeeld tv of is met zijn eigen zaken bezig, je hoeft het kind alleen maar bezig te houden, en het kind ervaart dit als niet goed genoeg. Dat wil zeggen, vind dat kinderlijke creatieve deel van jezelf en begin te benadrukken waar het goed in is. Creëer een veld van liefde in jezelf, plaats het daar en zeg: “Ik ben erg geïnteresseerd in wat je doet, hoe je deze wereld verkent.” Laat het mij zien, en ik zal kijken en blij zijn, het is zo interessant!' En laat dit kind eraan wennen om op een goede manier opgemerkt te worden, uit liefde. Dan stort het ideaal in als een zandhuis en begin je te vertrouwen niet op het ideaal, maar op het veld van liefde waarin je schepper zich langzaam manifesteert, zet kleine stapjes richting het doel, zorg ervoor dat je ze zet, stop, merk op wat zich heeft gemanifesteerd en ga verder. het is dode energie - het veld van de liefde waarin groei en volwassenheid plaatsvinden is het leven zelf. Natuurlijk lukt deze oefening misschien niet de eerste keer en heb je misschien veel weerstand tegen je schepper, omdat je onderbewustzijn eraan gewend is. naar de vorige staat en gewoonteovertuigingen gebaseerd op persoonlijke ervaringen van pijnmanifestaties, laten overtuigingen van het collectieve onbewuste je misschien niet binnen. Maar als je kleine stappen begint te zetten in de richting van een doel waar je vastzit en je je schepper moet laten zien, let dan op. wat je niet binnenlaat en zeg de juiste woorden tegen je innerlijke kind. En geleidelijk zul je je lot veranderen in een richting die nobel voor je is. En natuurlijk gaan mensen die bereid zijn om dieper te gaan om zichzelf te begrijpen en te veranderen naar psychotherapie,)