Van de auteur: over kiezen, over reizen en het toepassen van nieuwe geïdentificeerde objecten in het landschap van hun ziel. IEDEREEN KIES VOOR ZICHZELF, elke spirituele wond van de lijder vindt zijn eigen genezer en werpt licht op Het! En hij zal het aan de wereld geven! Als ik nadenk over mijn werk met patiënten, heb ik het gevoel dat dit beroep mij heeft gekozen en ik wil het dienen, leren, openen en spirituele wonden genezen. Ze inspireert mij en verbaast mij! Het inspireert, prikkelt en verrast me met zijn diepgang en onuitputtelijke opslagplaatsen van de menselijke ziel. Dit is wederzijdse liefde, zo lijkt het mij, omdat ik me openstel voor mijn roeping, en daaruit ontstaat mij als analyticus. Voor sommigen was het gelukt, voor anderen niet. Ik kan toegeven dat zonder emotionele resonantie geen respons, analyse en psychotherapie zouden plaatsvinden. Vertrouwen, gezamenlijk zoeken, afstemming op elkaar en de moed van mijn patiënten stellen ons in staat crises te doorstaan, waardoor nieuwe betekenissen in het leven en de wendingen ervan onderweg ontstaan. We openen de deuren om onszelf en de wereld te begrijpen, ons doel op deze aarde, dat misschien verder gaat dan het menselijke lot. Twee wijze uitdrukkingen zijn erg belangrijk en bepalen mijn analytische praktijk. De eerste “Medice, cura te ipsum!” werd in het Latijn op het universiteitsbord geschreven tijdens de eerste lezing over de Oudkerkslavische taal in 1995 door docent oude talen Valentina Pavlovna Sanzharova. Toen zonk mijn hart en dacht ik: is dit waar ik thuishoor? Bij het bestuderen van de Oudkerkslavische en historische grammatica, vooral het fonetische systeem en de woordenschat van oude talen, moest men zijn oor richten op de boom van de Slavische spraak, zijn traditie, cultuur en identiteit. En het was onmogelijk om de taal te begrijpen door alleen mentale inspanningen te leveren; hier was het nodig om het met het hart aan te voelen, met alle vezels en gevoelens, en de nuances en het geluid ervan aan te raken; Bestudeer de geschiedenis van de mensen om te begrijpen wat er aan de taal ten grondslag ligt. Gebaseerd op zijn eigenaardigheden, tradities, woongebied, verwierf zijn taal volledige of gedeeltelijke consonantie, sonoriteit van medeklinkers, reductie van klinkers, geluid en spelling van verschillende lexicale woordvormen - homofonen, homografen, homoniemen; het gebruik van stijlfiguren en allegorische uitdrukkingen - metaforen, metonymieën, synoniemen, antoniemen, parafrases, inversies, hyperbolen en litotes, fraseologische eenheden en zinsneden; intonatie en rijmvormende structuren... Gevoelens, en dan alleen begrip, maakten het mogelijk om door te dringen tot in het lef van de taal. Valentina Pavlovna ontdekte het vermogen om te horen en te luisteren. Dit is haar cadeau aan mij! Een geschenk zonder welke genezing onmogelijk is, zonder welke psychotherapie onmogelijk is. Nu begrijp ik dat dat moeizame en ondraaglijke werk van het bestuderen van de Oudkerkslavische taal werd gedaan in naam van de toekomst. Het heeft mij geleerd om eerst met mijn hart en daarna met mijn verstand de essentie van de dingen te voelen en door te dringen. Ze liet me de betekenis begrijpen van die metafoor in het Latijn: “Arts, genees uzelf!” En dit werd een keerpunt op de weg naar het beroep. Lyudmila Ivanovna Reshetova, Olga Borisovna Bushnyakova, getalenteerde culturologen, leraren en kunsttheoretici! Dankzij hen heb ik de wereld van de cultuur verkend, mijn proefschrift over de kunst van de Hoge Renaissance in Italië verdedigd en in mezelf dit sensuele hartorgaan blijven ontdekken om over het leven te leren, wat zo noodzakelijk is in mijn prachtige vak! Terwijl ik filosofie, mythologie, literatuur, kunst en alchemie studeerde, raakte ik steeds meer ondergedompeld in de verborgen betekenissen van vormen, teksten, oude verhalen, de processen van het Grote Werk – het opus – van de schepping van de ziel, waarbij zowel gevoel als samen redeneren. Wat een magisch werk is dit! Hoeveel plezier, inspiratie, passie brengt het met zich mee! Alles leidde mij naar het pad van psychotherapie! Toen, op 19-jarige leeftijd, was mijn eerste boek over psychologie ‘Herinneringen, dromen en reflecties’ van Carl Jung. Hoe spiritueel dichtbij kwam deze wijze voor mij! Toen ik zijn biografie las, kon ik het gevoel niet van me afschudden dat het soms van mij was geschreven. Het is alsof zijn ideeën al heel lang door mij werden geleefd en hier, in het boek, opnieuw werden geïdentificeerd en herkend. Ik betrapte mezelf erop dat er iets verborgens aan de hand was,Het verbazingwekkende dat middeleeuwse alchemisten ‘mystieke participatie’ noemden. Echt, alles viel toen samen en kwam op een gegeven moment samen - emotioneel, spiritueel, geleefd. En toen besefte ik dat ik deze wijze man beter wilde leren kennen, ik wilde al zijn werken lezen... En zodra een vertaling van zijn boek mijn aandacht trok, pakte ik het meteen en las het gretig. Er waren destijds slechts zes werken van Jung in het Russisch vertaald. Het was 1998, tien jaar geleden dat de psychoanalyse in Rusland weer tot leven kwam. Het is onnodig te zeggen dat er zo catastrofaal weinig boeken van Jung waren, en nog meer van Tula. Er moest naar gezocht worden, zoals de prachtige lamp van Aladdin! En hun leefgebied breidde zich uit - in Tula was er één tweedehandsboekwinkel, en in Moskou en Sint-Petersburg - winkels waar Jungs boeken, uitgegeven in kleine oplagen, nog steeds konden worden gekocht! En de zoektocht was de moeite waard! Zijn boeken waren een ontmoetingsplaats met mijn ziel! Ik wist dat ik zijn methode wilde bestuderen, ik besloot dat ik psychologie zou gaan studeren en dat het mijn beroep zou worden. Later, nadat ik jaren had besteed aan het bestuderen van de theorie van psychopathologie, psychiatrie, klinische psychologie en diagnostiek, voelde ik dat iets heel belangrijks was. miste een schakel die alle kennis kon samenbrengen in één enkele betekenis die verder gaat dan de diagnose. Een betekenis die alles kan vergeestelijken, wetenschappelijke theorieën nieuw leven kan inblazen. En het was in die periode, nadat ik al een hele tijd als psycholoog werkte, dat ik opnieuw over mijn roeping hoorde. Op een dag, terwijl ik iets aan het koken was in de keuken, luisterde ik vanuit mijn oorhoek naar een tv-programma. Plotseling werd ik getroffen door woorden die spraken over de numeneuze, archetypische en intieme aard van het leven. Ik zette het volume hoger en kon mezelf niet van het scherm losrukken. Ik voelde dat ik ooit iets soortgelijks hoorde, wat me een gevoel van ontzag en herkenning van mezelf bezorgde, dat tot in mijn ziel doordrong. Wie is deze geweldige persoon die zo eenvoudig over de ziel praat? De lopende zin flitste snel: ‘Lev Hegai, Jungiaanse analist, rector van het C.G. Jung Instituut.’ Ik vond snel een stuk papier en drukte met een stompje potlood deze naam in mijn geheugen. Vanaf dat moment wist ik de naam van datgene waaraan ik mij wilde wijden: ‘Jungiaanse analyse’. En ik begon mijn zoektocht door het internet te bestormen. Ik vond een seminar in Moskou 'Inleiding tot de Jungiaanse psychologie' en ging ernaar toe, in de overtuiging dat ik daar beter zou leren waar ik dit kon leren en van wie. En zo gebeurde het! Tijdens het seminar leerde ik over de aanstaande Eerste Internationale Conferentie over Dieptepsychologie en Jungiaanse Analyse, hoorde ik de namen van Khegai en Raevsky (destijds waren er in Rusland slechts twee internationaal erkende analisten) en de hele weg terug naar huis dacht ik dat daar, op de conferentie, moet ik zeker zijn. Het moet zijn! Ik vond de aankondiging van de conferentie op de website van de Moskouse Vereniging voor Analytische Psychologie, registreerde me, verzamelde al het geld en rende weg! Alles is gelukt! 2007 De eerste internationale conferentie over analytische psychologie in Rusland, in Moskou en ik ben erbij! Ik ben er mee bezig! Ik kon niet geloven dat ik hier bij deze historische gebeurtenis was! En nu leest Lev Khegai, Stanislav Raevsky het rapport, en hier is een sterrenstelsel van analisten die zijn geanalyseerd door Jungs eerste analysanden - Marie-Louise von Franz, Hillman, Mario Jacobi - Susan Short, Gert Sauer, Penny Pickles, Angela Connolly, James Hollis! En Murray Stein zelf is hier, de president van de IAAP. Ik zie deze legendes met mijn eigen ogen, ik luister naar hun rapporten, ik knijp mezelf, niet gelovend dat ik mezelf hier zou kunnen vinden! Dit was mijn initiatie in het jungianisme, in mijn analytische familie. Er was een kennismaking met Lev Khegai en de vreugde van het feit dat blijkt dat alle dromen in de loop van de tijd kunnen worden gerealiseerd, en trainen mogelijk is, en dat ik het kan - mentaal en financieel! En nadat ik mijn pad had gevolgd, leidde het jungianisme mij. En ik loop er langs, vreugdevol, verdrietig, geïnspireerd en mijlpalen overwinnend - alles, net als in het leven. Maar als je op je pad bent, wat er ook gebeurt, hoe langzaam of snel ik ook loop, ik weet dat alles goed is, dit is mijn keuze, en er is geen snelheid voor - het is een proces dat plezier brengt tijdens het bewegen . Er zijn onderweg stops waar meer tijd wordt gegeven om te realiseren