Nieuwsgierigheid is een aangeboren eigenschap van elk kind, waardoor hij vanaf de geboorte actief de wereld kan verkennen. Een kind absorbeert, net als een spons, gretig informatie over de wereld om hem heen, waarmee hij zijn ‘informatiehonger’ bevredigt. Het internet is een integraal onderdeel geworden van de levensstijl van de digitale generatie. Dit is een ruimte om te leren, muziek en video's te downloaden, uw foto's te plaatsen en te communiceren in chats, online games, enz... Vanuit dit oogpunt is het internet, met zijn overvloed aan informatie, een voedingsbodem voor de ontwikkeling van cognitieve activiteit Wat bij een volwassene vragen en angst veroorzaakt, is de kwaliteit, betrouwbaarheid en veiligheid van de inhoud die een kind op internet kan tegenkomen, omdat noch de ouder zelf, noch systemen voor ouderlijk toezicht in de vorm van speciale programma's dit kunnen controleren en controleren. garanderen wat er aan de andere kant van de monitor staat. Daarom is het belangrijk dat ouders zelf ‘competente’ internetgebruikers worden, dat ze ‘op dezelfde golflengte’ zitten met hun kinderen, dit belangrijke deel van hun leven met hen bespreken en dit belangrijke deel van hun leven verkennen. nieuwe producten, kansen en risico’s samen. Bespreek en ontwikkel regels: hoe lang breng ik door op internet? Welke sites en bronnen bezoek ik? Dit helpt bij het vormen van filters en immuniteit tegen materialen en informatie die over het algemeen als ‘schadelijke inhoud’ kunnen worden bestempeld. We mogen niet vergeten dat de voortdurende ‘absorptie’ van informatie onvermijdelijk tot overbelasting leidt. Overmatige informatie leidt tot het onvermogen om het te begrijpen, om iets belangrijks te benadrukken. De perceptie van informatie zelf kan meer gefragmenteerd en fragmentarisch worden. Als we cognitieve activiteit vergelijken met voedsel, dan is het natuurlijk belangrijk wat en hoe het kind zichzelf verzadigt op internet. Hoe gaat hij in zijn echte leven om met de ontvangen informatie? Het is ook belangrijk om te onthouden dat de grens tussen de virtuele wereld en de werkelijkheid voor een kind behoorlijk wazig kan zijn. Daarom is het belangrijk om vragen die een kind kan hebben in verband met de informatie die hij op internet heeft ontvangen, niet terzijde te schuiven, maar om uitgebreide antwoorden op de vragen te geven, een voorbeeld te zijn voor het kind en bereid te zijn om de kern van de zaak te doorgronden. waarheid..