Het klinkt zelfs een beetje beangstigend, maar ik stel voor dat je erachter komt wat met dit concept wordt bedoeld en op welke leeftijd het zich voordoet. In feite kent een midlifecrisis niet eens duidelijke leeftijdsgrenzen; de meeste bronnen geven een bereik aan van 30 tot 60 jaar jaar, hoewel het ook op jongere leeftijd voorkomt, vanaf de leeftijd van 25 jaar. Overigens wordt niet iedereen met deze crisis geconfronteerd, sommige mensen leven hun leven goed zonder; Een midlifecrisis wordt vooral gekenmerkt door het feit dat iemand begrijpt dat de conventionele helft van het leven voorbij is en de vraag rijst: "wat nu?" Er is een besef dat sommige jonge dromen nooit voorbestemd zijn om uit te komen, dat het verouderingsproces onomkeerbaar is en dat het leven niet eindeloos is. Wat hier ook belangrijk is, is in hoeverre dit allemaal botst met zijn persoonlijke criteria van succes en welzijn. Hoewel degenen die in een crisis verkeren vaak een volledige devaluatie van hun prestaties en hun pad ervaren. Op dit moment lijkt het voor veel mensen dat alles wat bereikt wordt over het algemeen waardeloos, onbelangrijk en onnodig is. Heel vaak is de oorzaak van een crisis tastbare veranderingen in het leven: echtscheiding, ontslag, kinderen die naar volwassenheid vertrekken. Laten we eens kijken naar de belangrijkste tekenen van een midlifecrisis: angst dat het belangrijkste, meest interessante deel van het leven voorbij is, dat al het beste achter de rug is; angst voor de toekomst, het begrip van waar te gaan en waarom is verdwenen; hopeloosheid, noodzaak; pessimisme, moedeloosheid, angst voor de gezondheid, voor het leven verliest betekenis; vervulde zijn doel niet; voorheen maakte de psychologie een onderscheid tussen de overgang van deze crisis bij mannen en vrouwen, maar nu is de genderspecificiteit bijna uitgewist dit punt werd toegewezen aan vrouwen, maar nu nemen veel mannen hun toevlucht tot de diensten van plastisch chirurgen). Er begint een race naar verdwijnende jeugd en seksuele aantrekkelijkheid, die soms het punt van absurditeit bereikt. Uiterlijk komt niet langer overeen met leeftijd en sociale status. Soms verwerft iemand iets dat hij in zijn jeugd zo erg heeft gemist (bijvoorbeeld een rode sportwagen). Hij begint behoorlijk extreme sportactiviteiten onder de knie te krijgen. Er verschijnen jonge minnaressen en geliefden (voorheen werd dit punt alleen aan mannen toegeschreven, maar de tijden zijn veranderd). Wat over het geheel genomen waarschijnlijk geen slechte zaak is. Alleen in een crisis kan dit uit het niets, gedachteloos gebeuren. Ook frequente metgezellen van een midlifecrisis zijn apathie, terugtrekking, zelfonderzoek en zelfkritiek. Een persoon sluit zich af van dierbaren, vrienden en begint over het algemeen de samenleving te vermijden. Maar nu wil ik terugkeren naar het concept van crisis (keerpunt, revolutie), dit is wanneer oude strategieën niet langer bij je passen, een verlangen lijkt om anders te leven, op een andere manier, maar een persoon beseft nog niet hoe precies en wat hij tot het einde wil. En een crisis is niet slecht, want daardoor vinden groei en ontwikkeling plaats. En hier zullen er over het algemeen twee opties zijn voor de uitkomst van de passage. Ten eerste, de meest gunstige. Geleidelijk aan vindt een persoon nieuwe betekenissen, beseft wat hij echt wil en begint zich daarin te manifesteren. Laten we hetzelfde ontslag nemen, iemand daarna zal in apathie en alcohol terechtkomen, en iemand zal gaan studeren of eindelijk zijn eigen bedrijf openen en zijn droom verwezenlijken. Dat wil zeggen dat in dit geval iemand, nadat hij een midlifecrisis heeft doorgemaakt, zich openstelt voor datgene wat hem echt verlicht en gelukkig maakt, en daarin opgaat. Tegelijkertijd begint hij nieuwe betekenissen en doelen te verwerven. Een ongunstige optie. Een persoon kan zichzelf nog steeds niet begrijpen, hij begint een uitweg te zoeken in een glas, drugs en andere verslavingen. Wat de apathie en depressie alleen maar verergert. Als gevolg hiervan storten alle gebieden van het leven in. Als je een crisis doormaakt, is het erg belangrijk om niet toe te geven aan tijdelijke verlangens, maar toch