Van de auteur: Er is niets erger dan iemand die niet verloren is, die niet dood is, die niet dood is, die vastzit in de tijd, tussen werelden in een deur waar er is geen weg terug of terug. Dit is precies hoe we ons voelen als we ons vastklampen aan wat weggaat en het met geweld met ons meeslepen. De eindeloze kwelling van mensen die wachten op een terugkeer en niet loslaten, wachten in illusie. Frequente verzoeken om overleg - helpen om terug te krijgen wat verloren is gegaan, hoe het terug te geven, het weer tot leven te wekken? Het antwoord is NEE. Het is onmogelijk om terug te geven wat verloren is gegaan, punt uit, en het heeft geen zin om dingen uit te vinden en te verbeelden, tijd en energie te verspillen terwijl je in illusie verkeert. Wat verloren gaat, hoeft niet teruggegeven te worden en is op de een of andere manier zelfs gevaarlijk op het niveau van karmische wetten. Verloren en verloren, daarom is het een verlies, om volledig verloren te zijn. Breng de vroegere passie, het vuur, de liefde, gevoelens enzovoort terug, luister gewoon - het verleden, wat betekent dat het er ooit was en er niet meer is. Om dit te begrijpen, moet je jezelf afleiden van je gevoelens en tot rationaliteit overgaan. Je bent je portemonnee kwijtgeraakt, het is natuurlijk jammer, vooral als er een behoorlijk bedrag voor je was, documenten... en? Er zijn twee opties voor evenementen, de eerste is om ernaar te gaan zoeken en er eindeloos naar te zoeken, dat wil zeggen om de rest van je leven aan deze zoektocht te wijden. Zoek het met precies dezelfde inhoud als het verloren ging, wacht en hoop dat het net zo compleet is, ligt en wacht op ons. En we hebben geen ander nodig, dit is het eerste belachelijke idee dat aanleiding geeft tot honderden andere belachelijke ideeën en illusies. “Iemand heeft het gevonden, heel eerlijk en fatsoenlijk, hij zoekt ons en zal ons vinden, waarbij hij de hele inhoud ervan bewaart, enzovoort, dagen, maanden, jaren... Hij wil ons nog steeds vinden, hij zal er alles aan doen om het te vinden ons, omdat hij verloren heeft en gevonden moet worden." We creëren een beeld van een portemonnee met intelligentie en benen die de hele wereld rondrent op zoek naar ons, of een beeld van een persoon die ons zeker zal vinden. Creëer een beeld van de mensen die helpen, van de politie tot vrijwilligers, waarbij iedereen leeft met de obsessie om terug te geven wat verloren is gegaan. De hele betekenis van het leven van de egregor die we hebben gecreëerd, is om terug te geven wat verloren is gegaan, terwijl het leven zijn vooruitgang voortzette. We creëerden een enorm knelpunt in de stroom, waarbij we steeds meer mensen en evenementen betrokken en aantrokken die de dam versterken die de stroom tegenhield. stroom van ons leven. Woede, wrok, teleurstelling, metgezellen die wachten op de terugkeer van het verlies. Dan zal de waarde van het verlies beginnen te veranderen - laat er tenminste één gevonden worden, en zelfs zonder documenten en geld. enzovoort, de vraag is WAT??? Hoe zit het met “tenminste enkele”, een uitgeputte en defecte optie, waarom? Waarom zoeken naar een verloren appel als we hem een ​​week later rot vinden? De portemonnee is armoedig en leeg, omdat hij in verkeerde handen is geweest. Een verlies devalueren en het goedkoper maken is een projectie van onszelf, gedevalueerd en goedkoop. Optie twee: het verlies toegeven, boos worden en treuren, en in het reine komen met het verlies. Dit betekent loslaten wat in de wereld van de overledenen is overgegaan, wat verloren is gegaan in de wereld van verlies. Op portefeuilleniveau, na enige tijd wachten, een dag of twee, waarin meestal vanzelf een foutief verlies in het universum wordt ontdekt, op welke manier dan ook. Als dit niet gebeurt, gaan we verder leven, kopen we een nieuwe, maken we nieuwe documenten, enzovoort. Zelfs als het verlies wordt gevonden, zal het niet langer de plaats innemen van het nieuwe, het zal voor ons in de volle zin van het woord verloren blijven. Om precies te zijn, het zal zijn plaats innemen in de lijst van onze verliezen en vondsten, uit het verleden en het heden. omdat het niet volledig van ons en nieuw kan worden. Als je het naar je echte leven probeert te slepen, zul je de verwarring zien die wordt veroorzaakt door het verlies en de terugkeer ervan. Twee paspoorten, twee portemonnees, twee kaarten, geld is natuurlijk niet overbodig, ze zijn eenvoudigweg een manier om een ​​verlangen te verwezenlijken, aangezien het hun doel is om voor een behoefte te betalen. Het gevolg is dat je na een tijdje toch een nieuwe kiest, waarbij je de oude volledig vernietigt. Dit is de wet van wedergeboorte van alles in de natuur - wat verloren is, maakt plaats voor het nieuwe, verlies heeft altijd een hogere betekenis en maakt ruimte voor het nieuwe. Nu over gevoelens, relaties, waarbij erkenning van verlies een kans is om iets nieuws toe te laten gebeuren. Creëer geen illusie, fantaseer niet, reanimeer de overledene niet, maar accepteer zorg als een noodzakelijke voorwaarde voor het leven. Accepteer die gevoelens van liefde, tederheid en.