Ondanks het feit dat psychotherapie steeds populairder wordt in ons land, is wat er in het kantoor van een psycholoog gebeurt nog steeds gehuld in een mist van mysterie en magie. Als mij werd gevraagd om in één woord te noemen wat we het meest doen van de tijd met een klant op kantoor, zou ik antwoorden: we zijn aan het verkennen. En het belangrijkste onderzoeksinstrument is de vraag "hoe gaat het met je?" - En daarvoor neem je geld? - je vraagt. Niet alleen hiervoor natuurlijk, maar ja. Deze ogenschijnlijk eenvoudige vraag heeft veel therapeutische functies. Ten eerste helpt het bij het verzamelen van anamnese: zo'n vraag moedigt ons aan om te delen wat ons dwars zit. Ten tweede is deze vraag een vorm van ondersteuning: het is fijn om te weten dat iemand geïnteresseerd is in jouw welzijn, nietwaar? Ten derde is de belangrijkste functie ervan, naar mijn mening, het ontwikkelen van de vaardigheid van zelfonderzoek van de cliënt. Heeft u zich ooit slecht gevoeld en begrijpt u niet waarom? Er gebeurt iets onbegrijpelijks: inzinkingen bij dierbaren en anderen, ongemotiveerde tranen, vermoeidheid - veel verschillende symptomen die we allemaal bij onszelf aantroffen. Dit betekent niet dat je voor alles een specialist moet raadplegen (soms zijn slaap en eten voldoende), maar stop en vraag jezelf af: “hoe gaat het met mij?” kan heel nuttig zijn. Ik noem het naar jezelf toekeren. Als we het op kantoor doen, letten we op onze toestand, kijken we waar het ‘pijn doet’ en kunnen we, met deze informatie bij de hand, beslissen waar we heen gaan. Later wordt de gewoonte om deze wending te maken overgebracht naar het dagelijks leven en wordt het gemakkelijker voor ons om te begrijpen hoe we dit beter kunnen doen. Ik verveel me op dit feest, ik wil weg. Ik geniet ervan om met mijn vriend te communiceren - ik wil hem vaker bellen. Ik hou niet van deze salade in een restaurant - ik wil hem niet opeten, enzovoort. Natuurlijk zijn er veel vormen van deze vraag: "hoe gaat het?", "Wat is er met je aan de hand?", het sacramentele “hoe voel je je nu?”, duizenden. Ze gaan allemaal over hetzelfde: aandacht besteden aan jezelf. Door de vaardigheid van zelfonderzoek te ontwikkelen, worden we gevoelig voor onze behoeften, leren we onze emoties herkennen en tonen we interesse in onszelf. Deze gewoonte helpt ons ons leven te verbeteren, omdat we door onszelf te begrijpen de weg naar verandering openen..