De originele tekst is gepubliceerd op de website: Psychologendiensten in Moskou !!Interview met Dmitry Basov over familieopstellingen volgens Hellinger.!! – Hallo K: ​​- Nu zijn er in Moskou veel voorstellen voor allerlei soorten psychologische trainingen, inclusief familieopstellingen volgens Bert Hellinger. Soms is deze informatie zeer tegenstrijdig, riekt naar esoterie en mystiek, en ziet er op het eerste gezicht absurd uit. Dmitry, Jij lijkt het officiële sterrenbeeld van “Hellinger Sciencia” te zijn, informatie over jou staat op de officiële website van Bert Hellinger, vertel het onze lezers - wat zijn familieopstellingen en hoe werkt het D: - Ja, die zijn er er staat inderdaad veel verschillende soorten op internet tegenwoordig informatie over de werkwijze van familieopstellingen, en het begrijpen ervan is soms niet eenvoudig. Zelfs in professionele kringen zijn er verschillende meningen over wat sterrenbeelden zijn. Ik zal je vertellen over mijn visie en begrip van opstellingen. K: - Ja, vertel het me alsjeblieft. D: - Voor mezelf beschouw ik familieopstellingen als een methode van psychotherapie (sommige opstellingen verwijzen naar familieopstellingen als spirituele praktijken en esoterie), hoewel ik toegeef dat wat werd ontdekt en beschreven door de auteur van de methode, de Duitse psychotherapeut en filosoof Bert Hellinger, veel verder gaat dan de psychologie en voor veel mensen een filosofie wordt, een concept van een wereldbeeld en een deel van het wereldbeeld. Als we op een praktische manier over opstellingen praten, zijn opstellingen tegenwoordig een van de meest effectieve methoden van psychotherapie. K: - Dmitry, vertel me alsjeblieft waarom deze methode zo effectief is? vanwege het kortetermijnkarakter ervan. Familieopstellingen laten de diep onbewuste redenen zien die in ons familiesysteem liggen. In feite laat de regeling ons zien wat er in onze ziel en in de ziel van onze dierbaren gebeurt. Vanuit deze onbewuste dynamiek wordt de oorzaak van de problematische situatie die in de opstelling wordt besproken zichtbaar. K: - Dmitry, vertel me, wat geeft de definitie van de onbewuste oorzaak van wat er in zijn leven gebeurt aan de cliënt, en wat moet hij doen? hierover nu? D: - Oh, dit is een heel goede vraag! Wanneer we ons ergens niet van bewust zijn, bestuurt het ons vanuit het onbewuste. We zullen tenslotte niet met Freud in discussie gaan en zeggen dat ons leven en lot worden beheerst door het bewustzijn. Ik denk dat heel weinig mensen zullen zeggen dat ze er specifiek voor gekozen hebben om ziek te zijn, te lijden onder conflicten en arm te zijn. In onze gedachten willen we allemaal rijk, gezond en welvarend zijn. Maar in het leven van ieder van ons ontstaat er een bepaalde "MAAR", waarover we zeggen: "Het gebeurde zo, ik begrijp niet waarom, maar ik kon niets doen..." Deze beruchte "MAAR" is de onbewuste dynamiek die feitelijk ons ​​leven beheerst en ons lot bepaalt. Als het in de psychoanalyse 100 tot 300 uur therapie kost om deze dynamiek te realiseren en te begrijpen, dan is het dankzij de familieopstellingsmethode mogelijk om het in 1 keer te zien, in slechts 1 opstelling. Dus, dankzij de opstelling, wat was ons verborgen en beheerst, komt in het licht en wordt bewust. Nu kunnen we hiermee communiceren en onze beslissingen nemen. Naast het feit dat de regeling de redenen laat zien voor wat er in ons leven gebeurt, helpt de regeling om in elke specifieke situatie een oplossing te vinden. Ik zal dit illustreren met een eenvoudig voorbeeld uit familieopstellingen. Een vrouw kwam bij mij voor een opstelling, wier 10-jarige zoon klaagde over voortdurend ongemak in het hartgebied en de daarmee gepaard gaande angst voor de dood. Artsen vonden geen afwijkingen van de norm. In de regeling plaatsten we plaatsvervangers: voor de moeder en vader van het kind, voor het kind zelf en voor de oorzaak van de pijn in het hart. Uit de opstelling wordt duidelijk dat de figuur van de oorzaak een man is en lijdt aan pijn in het hart. Het zag er zo uit: de vervangende oorzaak strekt zich uit tot de figuur van de moeder van het kind en gaat op de grond liggen (wat in de taal van het familiesysteem betekent dat hij is overleden).De figuur van de moeder van het kind keert zich van deze man af en kan hem niet aankijken. De figuur van de vader van het kind staat onverschillig opzij. De surrogaat van het kind strekt zijn handen uit naar de man die op de grond ligt. Uit deze regeling wordt duidelijk dat iemand met ‘hartklachten’ is uitgesloten van het familiesysteem en verwant is aan de cliënt, en via haar, aan haar zoon. Volgens de wet van het handhaven van het evenwicht in het familiesysteem zal, als iemand wordt uitgesloten, een van de jongere leden van het familiesysteem deze rol op zich nemen en hem vervangen, met zijn symptomen. In deze regeling was de uitgesloten man de eerste man van de moeder van het kind, met wie ze een sterke liefde had, maar met wie ze de relatie verbrak vanwege zijn ziekte (hartafwijking). Zoals later bleek, stierf die man zes maanden nadat ze hem verliet aan een hartafwijking. Uit deze regeling werd niet alleen de reden duidelijk, maar ook de oplossing: stop met het uitsluiten van deze man en geef hem zijn gepaste plaats in je ziel. Voor de cliënt was dit niet zo gemakkelijk, omdat zeer sterke gevoelens werden onderdrukt en het aanraken ervan beangstigend en pijnlijk was. Maar nadat ze de steun van de groep had gekregen, kon ze deze pijn doorstaan, het lot van haar eerste partner aanvaarden, hem een ​​plaats in haar ziel geven en hem met liefde laten gaan. Al op de avond van dezelfde dag verdwenen de symptomen van het kind en verscheen er een aangenaam gevoel van warmte in het hartgebied. Maar daar eindigde het verhaal niet. Een week later keerden de symptomen van het kind terug. Bij de volgende opstellingsgroep werd alleen een diagnostische opstelling gemaakt, waaruit duidelijk werd dat de vrouw opnieuw niet naar haar eerste partner keek en zich van hem afwendde. (Blijkbaar was het verdriet over haar eerste liefde zo sterk dat ze niet zonder steun kon en haar gevoelens weer sloot). Toen werd besloten om in individuele psychotherapie te gaan werken. In totaal kostte het haar ongeveer een jaar om al deze gevoelens te ervaren, omdat... Tijdens de therapie kwam het verhaal naar voren dat ze niet rouwde om haar vader, die stierf toen ze twaalf jaar oud was. In de woorden van de cliënte zelf: “De therapie heeft mijn hele leven veranderd, ik werd vrijer en spontaner, de interne spanning verdween, er verscheen levensenergie in zowel mij als mijn zoon (rouwen, vooral onderdrukt verdriet, kost veel kracht en energie), de hoofdpijn verdween, de relatie met mijn man verbeterde, er ontstond meer wederzijds begrip. K: – Ja, het klinkt indrukwekkend! Hoe vindt de regeling zelf plaats? D: – Uiterlijk ziet alles er heel eenvoudig uit! Er komt een groep mensen bij elkaar, ieder met een eigen verzoek. De klant spreekt zijn verzoek uit en we gaan aan de slag. Eerst plaatsen we een plaatsvervanger voor de klant, daarna voegen we indien nodig andere plaatsvervangers toe om de rollen van andere deelnemers te vervullen die nodig zijn voor deze regeling, en observeren we van buitenaf wat er in de regeling begint te gebeuren. De vervangers beginnen gevoelens te ervaren en relaties met elkaar te ervaren (deze relatie weerspiegelt wat er gebeurt in de ziel (onbewust) van de persoon die hij vervangt). Alles gebeurt stil, en uit de lichaamsbewegingen en bewegingen van de plaatsvervangers in de ruimte van opstelling wordt duidelijk wat er gebeurt in de situatie waar het verzoek om gaat. K: - Dmitry, vertel me alsjeblieft, hoe voelen de plaatsvervangers wat er is gebeurt er in de ziel van die persoon die ze vervangen. D: -Dit fenomeen is nog niet volledig begrepen. In de moderne astrofysica bestaat er een theorie van een spiritueel of energie-informatieveld (zoals je wilt). Deze theorie vertelt ons dus dat informatie over het heden, verleden en de toekomst zich op elk punt in de ruimte bevindt. Bert Hellinger kwam er eenvoudigweg achter door ervaring. Hij merkte dat wanneer een hulpsheriff wordt gevraagd om de rol van een andere persoon te vervullen, hij zijn gevoelens begint te ervaren en soms zelfs zijn fysieke sensaties voelt (bijvoorbeeld rugpijn of moeite met ademhalen). de plaatsvervanger? D: - Nee. Al deze sensaties zijn tijdelijk en blijven niet langer bij de hulpsheriff dan hij zich in het arrangementenveld bevindt. Elk familiesysteem heeft zijn eigen grenzenze zal niet toestaan ​​dat iemand anders haar meeneemt en enig symptoom meeneemt. K: – Er zijn nu veel recensies op internet over sterrenbeelden, en ze zijn allemaal verschillend, sommige zijn enthousiast, andere zijn scherp negatief. Uw site is overwegend gereserveerd positief, met dankbaarheid. Vertel mij alstublieft waar de effectiviteit van de regeling van afhangt. D: – De effectiviteit van de regeling hangt van veel factoren af. Ten eerste, vanuit de cliënt en zijn bereidheid om het probleem aan te pakken, gevoelens te ervaren en iets in zijn ziel te veranderen, aan zichzelf te werken. Ten tweede vanwege de professionaliteit van de psychotherapeut die de opstelling leidt, vanwege zijn vermogen om de belangrijkste dynamieken te zien en te benadrukken. Vanuit de veerkracht van de therapeut, wanneer het belangrijk is om niet te bezwijken voor de weerstand van de cliënt en niet de verkeerde weg in te slaan. Vanuit de moed van de gemalin om de waarheid te zien en deze aan de cliënt te laten zien, hoe moeilijk die ook is. En het hangt natuurlijk af van hoe de klant zijn verzoek om regeling formuleert. K: - Dmitry, vertel me alsjeblieft, wat is een verzoek om regeling? D: - Een verzoek om regeling bestaat letterlijk uit 2 - 3 zinnen die de situatie beschrijven, en het verlangen om dit te veranderen. Er is geen behoefte aan onnodige informatie, achtergrondverhalen, gedachten en gissingen. Dit alles interfereert veeleer met de formulering van het verzoek. Extra informatie leidt af van de hoofdzaak en zorgt voor projecties bij agenten. Ik houd ervan om een ​​“schone lei” opstelling te maken, waarbij de cliënt alleen zijn probleem verwoordt en wat hij graag zou willen van de opstelling. Alle benodigde informatie komt uit het arrangement. Als we wat feiten uit de familiegeschiedenis nodig hebben, vraag ik de cliënt hier al tijdens de opstelling naar. K: - Dmitry, geef een voorbeeld van een goed verzoek voor een opstelling D: - Het is heel eenvoudig. Als een vrouw bijvoorbeeld naar een opstelling komt en haar probleem betrekking heeft op moeilijke relaties in het gezin, kan het verzoek als volgt worden geformuleerd: “Ik heb voortdurend conflicten met mijn man, mijn relatie is aan het instorten. “Ik zou graag willen begrijpen waarom dit in mijn leven gebeurt en wat er moet gebeuren om mijn gezin te redden en relaties te verbeteren.” Dit zijn letterlijk 2 zinnen, maar dit is al genoeg voor het arrangement. Het is niet nodig om details te geven. Omdat de opstelling in een groep plaatsvindt, garandeert dit het comfort en de veiligheid van de cliënt. K: - Dmitry, vertel me hoe ik een aanvraag voor een opstelling correct formuleer als je je probleem niet duidelijk kunt definiëren of als er veel problemen zijn : - Het is heel simpel. Je moet naar jezelf luisteren, naar je innerlijke gevoelens en voelen wat nu het belangrijkst is, wat je het meest zorgen baart. Dit is niet moeilijk om te doen, je kunt je ogen een minuutje sluiten, jezelf onderdompelen en wachten op wat er van binnenuit komt. Lukt dit niet, dan raad ik aan om vóór de opstelling naar een individueel consult te komen om de belangrijkste zaken naar voren te brengen en hieruit een verzoek te formuleren. Het verzoek tot opstelling moet voor de cliënt persoonlijk betekenisvol en relevant zijn. Als dit niet het geval is, en we beginnen iets te regelen dat niet erg belangrijk is of doen iets uit nieuwsgierigheid, dan zit er geen energie in, gaat het systeem niet open, is de dynamiek traag en verward. Het verzoek moet dus relevant zijn en geformuleerd vanuit een verantwoordelijke positie. Als iemand bijvoorbeeld zegt: ‘Ik wil een miljoen dollar verdienen’ of ‘Ik wil trouwen’. Ik antwoord altijd: ‘Geld verdienen’, ‘Trouwen.’ Dan komen we tot de conclusie dat iets dit in de weg staat, en hier is het belangrijk dat de cliënt geen resultaten van mij verwacht en bereid is zelf iets te doen. Helaas is het in ons land zeer diep geworteld in de mentaliteit van mensen dat om iets goed te laten zijn, iemand het voor hen moet doen: ouders, staat, partij, enz. In de opstelling zal het niet zo werken. Alleen omdat we iets in de ruimte herschikken, zal er niets veranderen; het is geen magie. Bij opstellingen vinden alle veranderingen in de situatie plaats als gevolg van veranderingen in de ziel van de cliënt. De regeling geeft alleen aan wat er veranderd moet worden en in welke richting. Als de klant dit om wat voor reden dan ook niet doet, hoeft er geen verandering te worden verwacht. De regeling wijst de weg. Als iemand wil en kanom te gaan, volgt hij het zelf, maar als hij er niet klaar voor is en niet wil veranderen, maar er de voorkeur aan geeft een kind in hart en nieren te blijven en alles van anderen te verwachten, vertrekt hij beledigd of boos over de waarheid die hij vanuit het sterrenbeeld zag, en bij de therapeut natuurlijk hetzelfde. Als ik zie dat de cliënt klaar is om te werken, zijn veranderingen belangrijk voor hem, maar hoewel hij niet alleen kan, heeft hij ondersteuning en feedback nodig. Ik nodig hem uit voor psychotherapie, waar hij dit individueel, met mijn hulp, kan doormaken pad K: - Wat gebeurt er met de cliënt na het arrangement? D: Het is voor iedereen anders. Als de cliënt niet klaar is voor veranderingen en intern bang is of ze niet wil, dan begint hij te “worstelen”, waardoor het systeem hem ertoe aanzet te veranderen, en hier hangt alles af van de keuze van de cliënt, van de toepassingsvector van zijn interne inspanningen. Ofwel vooruit naar veranderingen, ofwel terug naar het onderdrukken, devalueren en ‘verdoezelen’ van wat er in de regeling verscheen. Als de cliënt klaar is om het beoogde pad te volgen, voelt hij verlichting, zet hij het spirituele werk voort dat tijdens de opstelling is begonnen en beginnen er veranderingen in zijn leven te verschijnen in de context van zijn verzoek. Vaak komt het initiatief voor deze veranderingen van een andere partij, bijvoorbeeld van de echtgenoot. Er is een wet in het familiesysteem: als één element van het systeem verandert, wordt het hele systeem gedwongen om te veranderen om het evenwicht te bewaren. Als er interne veranderingen hebben plaatsgevonden in de ziel van de cliënt, kan een ander lid van het systeem het externe equivalent ervan manifesteren. Laat ik u een voorbeeld geven: op de tweede dag na de regeling belde een vrouw mij en vertelde mij dat haar ex-man haar vanuit het buitenland had gebeld en haar en haar zoon financiële hulp had aangeboden. Vóór de regeling was de situatie ongeveer als volgt: de echtgenoot betaalde in principe geen alimentatie, vermeed deze op alle mogelijke manieren en gaf gedurende de drie jaar die verstreken na de scheiding geen cent aan het gezin. De vrouw respecteerde en verachtte hem op zijn beurt niet, en dit begon onmiddellijk na hun huwelijk (ze zeggen dat de verkeerde man niet hetzelfde is als vader). Tijdens de constellatie over de gezondheid van hun zoon begon ze haar ex-man te respecteren als haar keuze, als de vader van het kind en als persoon. Dit leverde resultaat op. In het familiesysteem zijn we allemaal onbewust met elkaar verbonden en vormt een afstand van 5000 kilometer geen belemmering K: – Ja, dit is zeker indrukwekkend! Dmitry, vertel me eens, is het waar dat de regeling met absoluut alle problemen werkt? D: – Ja en nee tegelijkertijd. Er zijn gevallen waarin het arrangement niet wordt weergegeven. Dit zijn ernstige psychische aandoeningen in perioden van exacerbatie, acuut verdriet in de stadia van shock en ontkenning. Anders werkt de regeling met alle problemen die zich op ons levenspad voordoen. Deze omvatten ernstige ziekten, psychosomatiek, ongelukken en verschillende soorten relaties, ook met geld, enz. Het enige dat u niet kunt doen, is de regeling zien als een oplossing voor alle problemen. In sommige gevallen blijkt uit de afstemming dat het te laat is en dat er niets meer aan gedaan kan worden. Dan kunnen we ons alleen maar neerleggen bij het lot. K: – Dmitry, ik heb de mening gehoord dat sterrenbeelden maar één keer in je leven kunnen worden gedaan, is dat echt waar? , vrij gebruikelijk. Deze woorden worden toegeschreven aan Bert Hellinger, maar ik heb zelf op zijn seminar in Duitsland gezien hoe hij binnen drie dagen 2 opstellingen maakte voor dezelfde persoon. K: - Hoe vaak kunnen opstellingen worden gemaakt D: - Hier is geen definitief antwoord op te geven. Ik zeg altijd dat er een regeling kan worden getroffen als een urgent verzoek is gerijpt. Wanneer jij je klaar voelt om verder te gaan. Dit kan een week, een maand of een jaar zijn. Degenen die heel vaak opstellingen doen, zijn in de regel niet bereid om alleen te werken en verwachten iets van de opstelling als van een toverstaf, en dit is meer een indicatie voor persoonlijke psychotherapie dan voor opstellingen hoorde dat individuele sterrenbeelden nu in de mode zijn en plaatsingen op de figuren. Wat vind jij hiervan? D: – De opstellingenmethode is ontstaan ​​als een methode voor groepspsychotherapie, en het is het beste om opstellingen in een groep te doen. Er zijn minder projecties, er is meer zichtbaar en de energie van het veld is sterker. Maar indien nodig,.