Twijfel aan zichzelf wordt door een persoon meestal gezien als voortdurende angsten en twijfels, gevoelens van angst, zich slecht en onwaardig voelen. Twijfel aan zichzelf zorgt er vaak voor dat iemand afwijkt van zijn beoogde doel. Het is behoorlijk pijnlijk. Vanuit psychoanalytisch oogpunt is twijfel aan jezelf een symptoom van pathologisch narcisme - het tegenovergestelde van een gevoel van gemeenschap met andere mensen. Als een onzekere persoon zichzelf toestaat in de diepten van zijn onbewuste te kijken, zal hij daar kunnen zien dat hij zich juist scherp onderscheidt van zijn omgeving, zichzelf bijzonder en de beste vindt. Dit is wat in hem het gevoel van waardeloosheid en nutteloosheid tegenwerkt. Als we het hebben over de narcistische aspecten van een persoonlijkheid, dan is een narcist als een prachtige façade van een gebouw waarachter absolute leegte schuilt. Pathologisch narcisme is een weerzinwekkende ‘vuile façade’. Aspecten van narcistische zelftwijfel worden perfect getoond in Woody Allens film ‘Jasmine’. Soms wordt zelftwijfel als het ware ontkend, verdoezeld door opzichtige bravoure en buitensporige moed, wat leidt tot overhaaste acties en trieste gevolgen. Deze vorm van gedrag is een verdediging tegen pijnlijke ervaringen van twijfel aan zichzelf, gevoelens van eigen zwakte en kwetsbaarheid. Dit defensieve gedrag wordt pathologisch narcisme genoemd. In dit geval kunnen pijnlijke ervaringen van twijfel aan zichzelf veranderen in risicovolle impulsieve acties (reacties), of zich verbergen onder de dekmantel van opzichtig narcisme, een constante behoefte om andere mensen te evalueren, positieve of negatieve reacties. Het meest pijnlijke voor dit type persoon is onverschilligheid en onverschilligheid, wat kan leiden tot symptomen zoals paniekaanvallen of fobieën. Oorzaken van onzekerheid: wat zit er achter zelftwijfel? Laten we eens kijken hoe twijfel aan zichzelf wordt gevormd. Natuurlijk worden de wortels van zelftwijfel gevormd in de vroege kinderjaren, samen met de vorming van eigenwaarde. In de regel zijn de belangrijkste redenen voor de vorming van onzekerheid het gebrek aan emotionele acceptatie en emotionele steun (goedkeuring) in de kindertijd. Dit leidt tot een tekort aan beschermende en ondersteunende objecten in de menselijke psyche. En, zoals u weet, is een positief (beschermend en ondersteunend) beeld van ouderfiguren (mama en papa) noodzakelijk voor de mentale en psychologische gezondheid van een individu. Ook een belangrijke factor bij het ontstaan ​​van twijfel aan zichzelf is het feit dat de ouders de agressie van het kind niet accepteren. In dit geval leest de psyche dat de agressieve (sterke en zelfverzekerde) persoon niet nodig is voor de ouders, en door zich aan te passen aan hun onbewuste verwachtingen, wordt hij passiever en onzekerder over zichzelf. Tijdens psychoanalytische psychotherapie met cliënten die aan zelftwijfel lijden, kunnen we zelfafwijzing, schaamte, schaamte, verlegenheid en een onbewust gevoel van eigen uitzonderlijkheid waarnemen als compensatie voor pijnlijke ervaringen een cliënt die aan zelftwijfel lijdt, moet hem helpen goede interne objecten te herstellen (een beschermend beeld van ouders vormen) Hem helpen middelen te vinden om de interne leegte op te vullen, het zelfrespect te vergroten, waardoor een persoon op zichzelf kan vertrouwen en veel meer kan voelen vol vertrouwen. Herken je jezelf en heb je hulp nodig, meld je dan HIER aan voor een adviesgesprek