Ondanks het nieuwe jaar zijn er in veel gezinnen en huwelijken waar warmte en liefde heersen, paren die op het punt staan ​​uit elkaar te gaan. Het is buitengewoon moeilijk en pijnlijk om deze gebeurtenissen onmiddellijk na de vakantie en aan het begin van het jaar te doorstaan. wat voor velen metaforisch wordt geassocieerd met nieuwe plannen, nieuw leven en nieuwe dromen. Scheiding en afscheid worden eenvoudigweg gezien als de ineenstorting van al het belangrijke. In psychologisch geletterde taal gesproken, dit lijkt op een staat van verlies en vragen over leven en dood. Hier is een citaat van een van mijn cliënten die onlangs met zo'n moeilijke gebeurtenis werd geconfronteerd: 'Hij en ik ademden op elkaar. We hebben zo lang geleefd. Ik kan niet geloven dat dit het is. Ik kan niets zonder hem. Ik heb mijn hele leven rond zijn leven gebouwd. Hij werd mijn universum, en nu is hij weg.’ Ik hoorde deze woorden toen ik haar ontmoette. Laat me kort uitleggen dat het uiteenvallen voor mij geen verrassing was, aangezien hun stel al zes maanden aan het scheiden was en weer bij elkaar kwam. De relatievorm van de cliënt is emotionele afhankelijkheid plus kind-ouderrelaties. Toen ze gingen samenwonen, was zij 18 en hij 35. Nu is zij 24. Hij is de enige man van wie ze zoveel hield (over vrouwen die te veel liefhebben kon je lezen in mijn laatste artikel “Monoloog...”). Aan de hand van dit voorbeeld zal ik je vertellen hoe je, met behulp van een universeel model uit de positieve psychotherapie, dit moment minder pijnlijk en vindingrijker kunt beleven dan op het eerste gezicht mogelijk lijkt. Als het artikel wordt gelezen door een van de specialisten die wil werken met vergelijkbare emotionele toestanden, dan is het evenwichtige model en de cliëntvertaling van de klacht zeer effectief. Laten we dus het balansmodel onthouden: 4 levenssferen: lichaam, zaken, contacten, betekenissen. Op het moment van crisis en scheiding Wanneer het erop lijkt dat ‘de wereld instort’, ontstaat er een gekke onevenwichtigheid in alle vier de sferen. Het lichaam doet pijn en lijdt, opwinding, sterke eetlust of gebrek daaraan, angst, pijn op de borst, trillingen, zweten, slaperigheid of, integendeel. , slapeloosheid en nog veel meer dat je op zulke momenten over jezelf weet. Er is ook geen “werkstemming” op het gebied van activiteit. Geen gedachten over werk, geen motivatie, geen middelen. Het duiken in het werk gebeurt later, wanneer het proces van vervanging en verplaatsing begint, maar dit is al het geval als er een hulpbron is. In eerste instantie loopt alles uit de hand. Contacten. We raken geïsoleerd, vervallen in ‘zelfmedelijden’, de positie van een beledigd en gewond ‘kind’ en weten niet wie of hoe we onze wonden moeten genezen. Welnu, de sfeer van betekenis spreekt voor zich - er is geen geloof, geen betekenis, geen hoop, er is niets dat eerder vreugde gaf. Nu de algemene tekenen van onevenwichtigheid zijn onthuld, bied ik psychologische noodhulp: Geheim 1 (voor het lichaam). Weer warmte en warmte! Op het moment van je grootste kwetsbaarheid en gevoel van leegte, op het moment dat er een gebrek aan liefde is, moet je voor je ‘innerlijke kind’ en je lichaamsmantel zorgen. Je moet een warme douche nemen Was je haar heel goed en spoel het af onder stromend water. Breng crème aan, maar vermijd sterke geuren. Ik raad parfums of deodorants niet aan. Niets mag u afleiden en “scherp” zijn in uw waarneming, die toch al gevoelig is. Droog je haar en vlecht het of doe het in een paardenstaart, maar niet hoog. Het is wenselijk dat het kapsel soepel en eenvoudig is. Kammen is niet toegestaan. Eenvoud en netheid. Laat al je energie dicht bij je lichaam blijven. Geen haarspelden. Niets stekeligs of scherps. Decoraties - nee. Je moet natuurlijk zijn. Kleed je in de meest aangename dingen die bij je passen en die bijna bij je figuur passen. Ondergoed met het grootste lichaamsdekkingsgebied. Strings - nog niet. Naden en riemen doorsnijden - nee. Open onderruggen en hakken zijn een nee. Draag alle dingen die je warm houden en zo dicht mogelijk bij je lichaam passen. Als je een gebreide jurk tot op de grond hebt, prima; zo niet, dan denk ik dat een sportief-losse stijl heel gepast zou zijn. Nadat je je haar hebt vastgebonden, kleed je je aan, pak je en drink je iets warms: bouillon, thee!