Geen enkele voorwaarde duurt eeuwig. Alles gaat voorbij. Zowel blij als verdrietig. Dit is handig om te onthouden. Om niet in een depressie te vervallen en kracht te putten als deze kracht er niet is. Doe dit bijvoorbeeld als je overvallen wordt door de gedachte dat je een verliezer bent. Het is hier niet gelukt, het heeft daar niet standgehouden, het had beter en mooier en efficiënter kunnen zijn, en waar zijn in het algemeen een aantal jaren van het leven gebleven? Alsof iemand het in een prullenbak had gegooid. Triest en moeilijk. Verlossing zit echter niet alleen in het feit dat “ook dit voorbij zal gaan”, verlossing zit ook in talent, een aanleg voor iets natuurlijk - verheug je. Omdat dit jouw redding is. Ik zal het nu uitleggen. Het feit is dat we bij onze geboorte dromen hadden. Fantasieën. Favoriete zaak. En toen groeiden we op en wilden we op de een of andere manier heel stilletjes regisseur worden. En nog beter: de regisseur is de regisseur, zodat niemand hem zal overtreffen. En maak mama en papa trots. We besloten en dat was het einde. In onze zoektocht naar erkenning en liefde zijn we ‘presteerders’ geworden. Bereik alles. Om overal de beste, of in ieder geval niet de laatste, te zijn. En de truc is dat dit ‘overal’ onze ware liefde voor iets vervaagt. Dit iets is niet langer iets unieks. En vaak lijkt het volkomen onnodig, omdat het niet zo cool is als ‘directeur van de regisseur’ zijn. Stel dat Mikhail het heel leuk vindt om de motor van zijn auto opnieuw op te bouwen. Er reserveonderdelen voor kopen, op een forum voor auto's zitten, naar races gaan - op de een of andere manier daartussenin. Maar hij werkt bij een bank. En bij dezelfde bank droomt hij ervan hoofd van een afdeling te worden. En de vriend van Mikhail schiet graag met een pistool op een schietbaan of club. Maar aangezien Michail een vriend is, moet hij ook kunnen liefhebben! vuur. En vader Mikhail heeft een dure auto. Mikhail is de zoon van zijn vader, dus zijn leven zou niet slechter moeten zijn. En Michails vrouw houdt van de bergen. Dat betekent dat Mikhail ook bereid is om van ze te houden. En de familieleden van Mikhail komen graag met het hele gezin naar hem toe voor vakanties, dus de keuken moet groter zijn en de renovatie moet beter zijn, zodat het niet gênant wordt. Van tijd tot tijd ervaart Mikhail krachtverlies, depressie en voelt hij zich een mislukking. Er is geen coole auto, je kunt niet schieten en het is eng, de keuken is klein, de bergen maken je ziek, je bent nog steeds niet de baas bij de bank. Conclusie - Mikhail is een echte verliezer. Is dit waar? Op dit punt wil je met je hoofd tegen de muur slaan. Jullie hebben al geraden, vrienden, dat al het bovenstaande niet de verlangens van Mikhail zijn. En hij hoeft ze niet te bereiken. En daarom worden ze niet bereikt, omdat ze niet van hem zijn! Het antwoord ligt aan de oppervlakte. Mikhail vindt het heerlijk om de motor uit te zoeken. En hij doet het gemakkelijk en natuurlijk. Dus waarom doet hij dit niet, maar probeert hij de wereld over te nemen? Dit is hoe mislukte presidenten worden geboren en leven. Hij heeft alles nodig, overal, en wat hem daadwerkelijk lukt, vindt hij niet cool, onnodig en niet bijzonder nuttig. Hoewel dit precies de weg naar geluk is. Dit is precies wat Mikhail beter af zou zijn met het overgrote deel van zijn tijd. Dus ja: “Ook dit gaat voorbij.” Het gevoel dat je een mislukkeling bent, verdwijnt pas als je begrijpt en accepteert waarvoor je bedoeld bent. Wanneer je dit gaat doen en ontwikkelen. Wanneer je je begint te verheugen dat je iets hebt dat echt van jou is!