Van de auteur: Het artikel is beoordeeld en gepubliceerd in een wetenschappelijk tijdschrift Auteur -- © Bondarovich A. A. Het woord "crisis", geschreven in het Chinees, bestaat uit twee karakters : de ene betekent “gevaar”, de andere is “kans”. John Fitzgerald Kennedy1. Crisis, crisisomstandigheden, hun classificatie. Analyse van psychologische, sociologische en medische literatuur laat zien dat crisissituaties en de daarmee samenhangende negatieve ervaringen een sterke negatieve impact hebben op iemands persoonlijkheid en zijn integratie in de samenleving (D.I. Feldshtein, O.V. Lishin, V.V. Neverova, D.N. Isaev. , enz.). Een enorme bijdrage aan de studie van het probleem van persoonlijk gedrag in moeilijke levensomstandigheden werd geleverd door L.S. Vygotski, L.I. Bozjovitsj, T.V. Dragunova, AL. Wenger. F.E. bestudeerde de kenmerken van de individuele ervaring in extreme situaties. Vasilyuk, AD Andreeva, M. Tyshkova, R.A. Turevskaya, L.M. Abolin. Een crisis is een moeilijke, pijnlijke periode in iemands leven, waarvan de oorzaak een traumatische, onaangename en onverwacht schokkende situatie kan zijn die zich heeft voorgedaan ongeacht de wil van de persoon. Crises komen voor in de levens van mensen, groepen, organisaties, samenlevingen en naties. De relevantie van dit probleem in de moderne wereld is duidelijk, aangezien de crisis niet alleen betrekking heeft op de externe stroom, maar ook op de innerlijke wereld van het individu Een crisistoestand is een intern proces dat plaatsvindt in het menselijk lichaam en vaak gepaard gaat met mentale pijn. De crisistoestand van een persoon kan in verband worden gebracht met een verlies, een onaangename ontdekking, een gebeurtenis, vernedering of wrok. Deze intern pijnlijke ervaringen kunnen bovendien een bedreiging vormen voor iemands zelfbeeld, zijn ideale zelfbeeld en zijn persoonlijke plannen voor de toekomst Sommige crises en omstandigheden daarin bevatten elementen van objectief gevaar en kunnen iemand ertoe aanzetten zelfmoord te plegen of tot een diepe depressieve toestand leiden. Crisissituaties in de kindertijd, de kenmerken ervan, zijn ongunstige externe invloeden, of periodes die dat hebben een enorme impact op de verdere vorming van de persoonlijkheid van het kind, op de ontwikkeling van zijn seksualiteit en de manier waarop hij op omgevingsinvloeden reageert. Zeer jonge kinderen kunnen hun ervaringen niet onder woorden brengen en hebben daarom vooral grote behoefte aan ondersteuning. Onopgemerkt kunnen crises in de kindertijd ontstaan verwaarloosde kinderen, of resulteren in neurotische, inconsistente of agressieve acties: ontsnappingen, weglopers, landloperij, enz. Kinderen worden vaak geconfronteerd met scheidingscrises als hun ouders scheiden en ouders nieuwe gezinnen stichten. Gedurende deze periode heeft het kind liefde en steun nodig, zorg en een redelijke en eerlijke uitleg van wat er gebeurt. Als dergelijke steun niet bestaat, blijft het kind eenzaam, voelt het zich schuldig over de aanhoudende scheiding, hoopt het op een mogelijke terugkeer naar de vroegere status van het gezin en kan het een depressie ervaren omdat het niet in staat is zelf iets te veranderen van kinderen die in een crisissituatie terechtkomen, overlevenden van de zelfmoord van dierbaren. Zelfmoord is een sociaal afgekeurd gedrag, en het mysterie rond de dood verergert in zo'n geval het verdriet. Gewelddadige crises zijn een soort traumatische crises die door mensen worden veroorzaakt. Dit kan fysieke mishandeling, seksueel misbruik van kinderen, verwaarlozing van de behoeften van het kind en psychologisch geweld omvatten. 3. Preventieve en corrigerende maatregelen die effectief zijn in crisissituaties. In de moderne wereld zijn dit preventieve maatregelen om het ontstaan ​​van een diepe crisis te voorkomen omstandigheden, zoals zowel minderjarigen als de volwassen bevolking. Naar mijn mening zou deze preventie moeten beginnen vanaf de kleuterleeftijd, aangezien een klein kind erg gevoelig is voor stressvolle situaties, maar hij helemaal niet bekend is met de manieren van 'uitbarsting' van interne spanning. Negatieve ervaringen wil ik graag ter overweging aanbiedenEffectieve soorten en vormen van psychoprofylactisch werk in de bovengenoemde richting met minderjarigen. Speltherapie is waardevol omdat je hierdoor kunt zien wat het kind associeert met het trauma in het spel, het probleem dat hem ervan weerhoudt normaal te leven. Bij het werken met kinderen wordt een verscheidenheid aan speelmaterialen gebruikt, waardoor regressieve, realistische en agressieve spelvormen worden uitgelokt. Regressief spel houdt een terugkeer in naar minder volwassen gedragsvormen (het kind verandert bijvoorbeeld in een heel klein kind, vraagt ​​om te worden). opgepakt, lispelt, kruipt, een speen pakt etc. Realistisch spelen hangt af van de objectieve situatie waarin het kind zich bevindt, en niet van de behoeften en verlangens van het kind (een kind wil bijvoorbeeld spelen wat hij zag). thuis: drinken, vechten, geweld, maar hem wordt aangeboden om te spelen wat hij in deze instelling ziet: een circusvoorstelling, theatervoorstelling, verjaardag, vakantie, enz.). Voor werk in deze richting is het waardevol om menselijke figuren te gebruiken die familie symboliseren, auto's, voorwerpen en poppen, speelgoedsets, enz. Agressief spel is een spel van oorlog, overstroming, geweld en moord. Om dergelijke spellen te organiseren, kun je ongestructureerd spelmateriaal gebruiken: water, zand, klei, verschillende soorten plasticine, maar ook speelgoed (pistolen, soldaten, tanks, machinegeweren, enz.). waardevol, omdat wat er in het spel gebeurt en traumatische ervaringen overwint, waardoor mentale stress wordt verlicht, het vermogen om nieuwe indrukken waar te nemen wordt gevormd en de verbeelding van kinderen wordt overgedragen op onderwerpen die geen verband houden met geweld of ervaren trauma's, wat kan bijdragen aan de ontwikkeling van zichzelf -vertrouwen, meer eigenwaarde en vertrouwen in anderen. Kunsttherapie is een methode die is gebaseerd op het gebruik van kunst als een symbolische activiteit. Er zijn verschillende vormen van beeldende therapie: tekentherapie, gebaseerd op beeldende kunst, bibliotherapie, dramatherapie en muziektherapie. Bij tekentherapie is het raadzaam speloefeningen met beeldmateriaal aan te bieden voor kinderen in de basisschoolleeftijd - experimenteren met verf. papier, potloden, plasticine, krijt, enz. "Tekenen met vingers en tenen", "Vernietiging-constructie", "Kleurvlekken over elkaar heen leggen", enz. Taken voor gezamenlijke activiteiten zijn nuttig - sprookjes schrijven, verhalen met tekenen. Bibliotherapie is een methode om een ​​kind en een volwassene te beïnvloeden, door zijn ervaringen en gevoelens op te roepen door het lezen van boeken. Voor dit doel selecteert de specialist literaire werken die de angsten van mensen beschrijven, vormen van het ervaren van stressvolle situaties en manieren om eruit te komen. Na het luisteren naar een gelezen of verteld werk, begrijpen kinderen dat gevoelens zoals angst en ongerustheid bij veel kinderen voorkomen Ze beginnen te begrijpen waarom dergelijke gevoelens worden opgeroepen, ze leren onderscheid te maken tussen verschillende soorten bedreigingen en bedreigende situaties, en begrijpen de oorzaken van angst. Tegelijkertijd leren kinderen wat ze in een bepaalde situatie moeten doen, waardoor ze hun sociale competentie kunnen vergroten. Bij het gebruik van muziektherapie zijn de klassieke muziekwerken van Bach, Liszt, Chopin, Rachmaninoff, Beethoven, Mozart, Tsjaikovski en Schubert beschikbaar. goed aanbevolen. De tijd voor het luisteren naar muziek wordt geleidelijk verlengd van 3-5 minuten naar 1-1,5 uur, rekening houdend met de leeftijd, waardoor kinderen tijdens het luisteren naar muziek verschillende soorten ervaringen kunnen ervaren, naar hun gevoelens kunnen luisteren en een gevoel kunnen oproepen. emotionele toestand van intern evenwicht, vreugde en stressverlichting. Bij kinderen die angst, zorgen, angst en spanning vertonen, kun je een taak toevoegen. Als u bijvoorbeeld naar aangename muziek luistert, wordt het kind gevraagd na te denken over voorwerpen die hem angst, ongerustheid, enz. bezorgen. Als u in groepsverband werkt, kunt u kinderen uitnodigen om de muziek te tekenen die ze hebben gehoord, hun ervaringen te tekenen, de gevoelens die ze ervoeren tijdens het luisteren naar muziek, enz. Psychodrama of dramatherapie. - dit is wanneer tieners of volwassenen poppen spelenprestaties, het ‘uitspelen’ van conflicten en traumatische situaties, terwijl je de kans krijgt om naar deze situatie van buitenaf te kijken en jezelf erin te zien. Bij jongere kinderen die angst, angst vertonen, die stress of trauma hebben ervaren, wordt het grootste effect bereikt door gebruik te maken van de biodramamethode (kinderen bereiden een voorstelling voor waarin alle personages dieren zijn). De rollen van dieren of beesten worden onder kinderen verdeeld en ze spelen het toneelstuk na. Een uitstekende techniek, geschikt voor zowel een kind als een volwassene, is het gebruik van een spiegel: een persoon vertelt anderen over zichzelf, terwijl hij naar zichzelf kijkt in de spiegel. Spiegeltherapie is een methode die de sprookjesvorm gebruikt voor de ontwikkeling van creatieve vermogens, verruiming van het bewustzijn, verbetering van interacties met de buitenwereld. Als psychologische methode wordt het aanbevolen om te gebruiken bij kinderen ouder dan 3 jaar, omdat het kind een duidelijk idee moet hebben dat de sprookjeswerkelijkheid bestaat en dat deze verschilt van de echte. Instructies kunnen ongeveer als volgt zijn: 'Schrijf een verhaal over een jongen die verdrietig was', 'Schrijf een verhaal', 'Verzin een verhaal over een meisje dat erg bang was.' Een sprookje(verhaal) kan hardop verteld worden, maar kan ook op schrift gesteld worden door een oudere leeftijdscategorie. Vervolgens analyseert de psycholoog het sprookje met het kind en stelt vragen (Waarom denk je dat de held dit deed? Vond je zijn actie leuk? Wat zou je in zijn plaats doen?). Een gecomponeerd en geanalyseerd sprookje zal dus helpen bij het identificeren van de houding of toestand van het kind, waarover hij niet hardop wil of kan praten Het kind is gekalmeerd en kan van buitenaf kijken naar wat er is gebeurd, in dit geval door het prisma van de sprookjeswerkelijkheid. Logotherapie is een vorm van gesprekstherapie die erop gericht is vertrouwen te scheppen tussen volwassene en kind. Logotherapie omvat een gesprek met een kind gericht op het verwoorden van zijn emotionele toestanden en verbale beschrijving van emotionele ervaringen. Als een kind in een crisistoestand minimaal bij het gesprek wordt betrokken, dan is het noodzakelijk om aan te bieden de vragen die niet aan hem worden gesteld, maar aan de pop te beantwoorden, waarbij hiervoor verschillende karakters worden gebruikt (peterselie, Barbie, Malvina, Pinocchio, hond , tijger, enz.). Kinderen kunnen hiervoor hun favoriete afbeelding of speelgoed gebruiken. De methode van vrije verbale associaties wordt door psychologen gebruikt als een methode van de kunst van het verzinnen van verhalen. Kan worden gebruikt bij het werken met een groep. Kinderen kunnen een bepaalde reeks woorden uitspreken (waartussen een semantisch verband bestaat, bijvoorbeeld grootmoeder, meisje, wolf, trein) en gevraagd worden om hun verhalen te bedenken en vervolgens aan elk kind uit te spreken met verhalen op voorstel van elk kind, d.w.z. . "langs de keten" Je kunt voorstellen om verhalen te verzinnen waarin kinderen zich een land voorstellen waarin snoep, speelgoed, regen, sneeuw, geld en bloemen onophoudelijk uit de lucht vallen, of je kunt een verhaal bedenken over een land waar alles is gemaakt van glas, zeep, hout, enz. suiker, snoep, enz. Voor adolescenten en volwassenen zijn de meest effectieve methoden en technieken, zowel bij preventief als bij correctioneel werk, met crisisomstandigheden (post-crisis): spelletjes en projectieve oefeningen met behulp van psychotherapeutische metaforische kaarten COPE; technieken en technieken voor kunsttherapie (tekenen, boetseren, collages maken, etc.); theatervoorstellingen, thematische sketches; sprookjestherapie; muziektherapie; lichaamsbewegingstherapie; ontspanning, meditatieve technieken; autogene training; desensibilisatie en herverwerking van oogbewegingen; trainingssessies en oefeningen om een ​​crisis te helpen overwinnen; gebruik (interpretatie) van aforismen, citaten en uitspraken tijdens het werkproces; psycho-educatie met behulp van thematische boekjes: “Hoe je de situatie leert accepteren zoals die is”, “Het bestrijden van stress en spanning”,.