In de Georgische taal is er een woord SHEMOMECHAMA - "Ik wilde niet, maar het at zichzelf", en in het Japans - KUCHISABISHI - "als je geen honger hebt, maar je maag is eenzaam zonder voedsel.” Ontspan jezelf met natuurlijk, snel en betaalbaar eten. En dat is de reden waarom emotioneel eten voor miljoenen mensen een probleem is geworden. 📎De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft obesitas uitgeroepen tot het ernstigste probleem van de 21e eeuw. Wereldwijd hadden in 2016 ruim 1,9 miljard mensen ouder dan 18 jaar overgewicht, wat neerkomt op ongeveer 39% van de volwassen wereldbevolking. Tegelijkertijd waren ruim 650 miljoen mensen (13%) zwaarlijvig. Tussen 1975 en 2016 is het aantal mensen dat aan obesitas lijdt meer dan verdrievoudigd. Problemen op cognitief-emotioneel gebied komen vaak voor bij iedereen die zijn ‘slechte humeur’ compenseert met heerlijk eten. Vaak zijn er kenmerken die gemeenschappelijk zijn voor een angst-depressieve stoornis: rigide en zwart-wit denken, de neiging om ‘vast te zitten’ in emoties en tot ongefundeerde generalisaties, verminderd vermogen om problemen op te lossen, planning, slechte tolerantie voor verwachtingen, catastroferen van de situatie, laag zelfbeeld. De psyche krijgt kenmerken als impulsiviteit en onvoorspelbaarheid van gedrag, prikkelbaarheid, passiviteit en afhankelijkheid, kwetsbaarheid, infantilisme, emotionele instabiliteit. Vrouwen met een eetstoornis hebben een significant lagere (p≤0,01) tijdscompetentie; discreet, zonder verband met het verleden en de toekomst, geconcentreerd op één periode (voornamelijk ‘hier en nu’), hebben ze een verminderd vermogen om op een bepaald moment in de tijd te leven, de behoefte aan zelfactualisatie impliceert een multidisciplinaire aanpak, inclusief de medewerking van een arts, psycholoog, psychotherapeut en voedingsdeskundige. Het hoofdgerecht dat ik eind februari lanceer, zal een eenvoudige korte tutorial zijn over de basisprincipes van niet-restrictieve voeding, waarvan de naleving leidt tot duurzame gezondheid. Eten is slechts een symptoom van neurose. Iedereen zal zelf je belangrijkste interne conflict ontdekken, en het beantwoordt altijd de vraag: hoe WIL ik leven, maar ik leef anders? Diepgaand, tot de essentie, zonder verwijzing naar uiterlijk en huidige trends: wat ieder van jullie wil, maar niet krijgt. 🖇️Welke conclusie stel ik voor uit deze wetenschappelijke rapporten? Je kunt en moet werken met nadenken. Net zoals het begrijpen dat onder bepaalde problemen in de relatie met voedsel een neurotisch conflict schuilgaat dat ieder van ons heeft. Het enige verschil is dat iemand ermee om kan gaan en het ecologisch en/of onopgemerkt door de samenleving kan compenseren, terwijl iemand nog aan het leren is. Ik presenteer hier een van de oefeningen: ik stel voor dat je een aantal vragen beantwoordt , schrijf bij voorkeur de antwoorden op: C Aan welk eetgedrag wil je werken? Op welk tijdstip van de dag en waar komt dit gedrag meestal voor? Stapsgewijze analyse van gedrag vóór (vanuit de drang), tijdens en na (gevoelens ten aanzien van de toegewijde) - beschrijving van het gedrag Zijn er andere mensen bij betrokken? Zo ja, welke emotie houdt op dit moment verband met de persoon of uw interactie met deze persoon? Welke specifieke gevoelens heeft u voordat u de betreffende handeling begaat? Welk aspect van dit gedrag roept de meest aangename gevoelens op? Zijn dit gevoelens van opwinding en stimulatie of ontspanning? Op welke gebeurtenissen uit je kindertijd lijkt dit? Hoe voel je je als je je concentreert op de sensatie van dit gedrag? Welke associaties daarbij ontstaan ​​(bijvoorbeeld te veel eten - veiligheid, kalmte, alcohol - kracht, plezier). Identificeer duidelijk deze positieve associatie en benadruk welke triggers tot dit gedrag leiden.