Hoe het verleden het heden beïnvloedt: negatieve kernovertuigingen en hun impact op het gevoel van eigenwaarde Verschillende ervaringen, vooral die uit onze kindertijd, beïnvloeden en onze overtuigingen over uzelf en uw zelfgevoel vormgeven. Maar als deze gebeurtenissen lang geleden hebben plaatsgevonden, waarom zien we onszelf dan nu in een negatief daglicht? Hebben wij als volwassenen immers geen ervaringen gehad die heel anders zijn dan als kinderen? En toch horen we in ons hoofd nog steeds wat onze ouders of andere mensen ons jaren geleden vertelden. We horen onszelf tegen onszelf zeggen: “Ik heb het niet goed genoeg gedaan”, “Ik had het beter kunnen doen”, “Ik ben zo dom.” Waarom we nu een laag zelfbeeld hebben, zelfs als de huidige omstandigheden anders zijn dan in het verleden is het resultaat van onze diepgewortelde negatieve overtuigingen. Diepe negatieve overtuigingen zijn onze conclusies over onszelf, waartoe we in onze kindertijd of adolescentie zijn gekomen als gevolg van negatieve ervaringen. Een kind dat voortdurend wordt gestraft en bekritiseerd, kan bijvoorbeeld denken dat ‘ik ongewenst ben’ of ‘ik ben slecht’. Deze gedachten zijn wat we kern-negatieve overtuigingen noemen. Voor een kind of jongere zijn deze overtuigingen zinvol tijdens deze gebeurtenissen, omdat ze geen andere verklaringen kunnen begrijpen voor wat er met hen gebeurt. Deze kern-negatieve overtuigingen zijn gedachten die vaak diepgeworteld en ingebakken zijn in onze geest. Ze zijn een beoordeling van onszelf en onze waarde als individu. Deze overtuigingen lijken te zeggen: “Dit is wie ik ben.” Hier zijn enkele voorbeelden van diepgewortelde negatieve overtuigingen: “Ik ben dom.” “Ik ben niet belangrijk.” Ze vinden me niet leuk.’ ‘Ik ben dik en lelijk.’ ‘Ik ben nergens goed voor.’ [/url]Voor jezelf pleiten: regels en aannames Als we deze negatieve uitspraken over onszelf sterk geloven, is het niet verrassend dat we ons slecht voelen en sterke negatieve emoties ervaren. Bovendien is het overlevingsinstinct erbij betrokken als we ons in negatieve situaties bevinden en tot zulke negatieve conclusies over onszelf komen. Om ons voortbestaan ​​en functioneren te garanderen, stellen we aannames, regels en richtlijnen voor het leven vast die ons zelfrespect helpen beschermen. Het is hun taak om ons te beschermen en te beschermen tegen de waarheid van onze diepgewortelde negatieve overtuigingen. We kunnen bijvoorbeeld de volgende regels stellen: 'Ik moet in alles de beste zijn.' toon nooit emoties in het openbaar.’ Ik moet altijd het juiste doen.’ Of we kunnen de volgende veronderstellingen maken: ‘Als ik om iets vraag dat ik nodig heb, zal ik vernederd worden.’ ‘Wat ik ook doe, ik zal het nooit doen. als ik mijn eetlust niet kan beheersen, zal ik nooit iets in mijn leven kunnen beheersen.' Regels en aannames kunnen in de volgende combinaties worden gecombineerd: 'Ik moet mijn best doen om de goedkeuring te krijgen van anderen, want als ik kritiek krijg, accepteren ze mij niet.” “Ik zal pas proberen iets te doen als ik het perfect kan doen, omdat het anders mijn volledige mislukking betekent.” kleed je goed, anders word ik niet geaccepteerd.”[/url]Regels en aannames - Leidt gedrag Het resultaat van het stellen van regels en aannames is dat je je gedrag stuurt. Je dagelijkse handelingen worden grotendeels bepaald door de levensregels die je stelt. Logisch, nietwaar? Dus, afhankelijk van de regels die je stelt, probeer je alles perfect te doen, te dicht bij anderen te staan, jezelf te beperken in eten en hard te sporten om slank te blijven, anderen te plezieren, te vermijden dingen te doen die te moeilijk zijn, te vermijden iets te doen wat je heb je nog nooit eerder gedaan... de lijst is eindeloos. Begrijp je dat het stellen van dergelijke levensregels en aannames je helpt je zelfrespect te beschermen? Wat gebeurt er met.