Ik denk dat elke volwassene minstens één keer de relatie met een geliefde heeft verbroken of is gescheiden. De situatie is emotioneel erg moeilijk en moeilijk. Waarom maakt iemand een breuk door en begint na enige tijd een nieuwe, gelukkiger relatie, terwijl iemand jarenlang in een depressie “blijft hangen” of verbitterd wordt volgens het principe “alle mannen zijn geiten, allemaal? vrouwen teven"? Er is ook een derde optie: iemand begint heel snel (weken tellen) een nieuwe relatie die een exacte kopie is van de verbroken relatie. De nieuwe partner lijdt op precies dezelfde manier als de vorige. Om te beginnen staat echtscheiding op de tweede plaats wat betreft de ernst van de emotionele ervaring, alleen overtroffen door de dood van een geliefde. Als de gevoelens diep waren en de relatie voor ons van groot belang was, ervaren we echt verdriet en verlies. In deze situatie hebben we te maken met verdriet. De psychologie definieert het proces van ‘normaal’ en ‘abnormaal’ verdriet. En zelfs de “gemiddelde” periode van “normaal” verblijf is bepaald - van 6 maanden tot een jaar. Waarom citaten? Omdat het concept van normaal nog steeds niet precies gedefinieerd is, en uiteraard individueel kan variëren. Een ‘normaal’ leven bestaat uit 5 stadia, en om te leven en verdriet los te laten, moet je alles doorlopen. Hier valt niets meer of minder aan toe te voegen. Wat zijn deze fasen? Ontkenning. We kunnen niet geloven wat er is gebeurd, we zijn bereid akkoord te gaan met alle voorwaarden om de relatie te herstellen. In dit stadium kunnen we obsessief worden en onze geliefde 100 keer per dag bellen en sms'en. Woede We zijn verontwaardigd, we dromen van wraak, van vergelding. We kunnen dingen weggooien, foto's verscheuren, boze berichten sturen naar de persoon van wie we hielden. ‘Van liefde naar haat is er in het algemeen één stap. Het is heel belangrijk om een ​​manier te vinden om dit veilig uit te drukken, om actief te sporten.3. Een deal of hoop op een wonder. Ik denk dat iedereen dit wel heeft gezien of zelf heeft meegemaakt: na een paar weken boos te zijn, beginnen we om vergeving te vragen, proberen we koste wat het kost de relatie terug te krijgen, sluiten we een wapenstilstand, we willen echt alles vergeten als een nare droom. Opties zijn hier mogelijk: onze geliefde is het ermee eens, bijna altijd niet voor lang, en na een tijdje loopt de relatie weer uiteen en bevinden we ons opnieuw in de eerste fase. Of hij is het er niet mee eens, wat als een tragedie wordt ervaren. Laten we verder gaan.4. Hopeloosheid en melancholie En hier is het waar we het meest bang voor waren: zware, bewolkte, grijze hopeloosheid. De kleuren zijn vervaagd, niets maakt je blij, je wilt jezelf thuis opsluiten onder de dekens en nooit meer iemand zien. We hebben erg medelijden met onszelf, en het lijkt erop dat dit nooit zal verdwijnen, we zullen nooit meer op DEZE manier kunnen liefhebben. Er is echter nog een volgende stap.5. Acceptatie Op een gegeven moment komt de dag en begrijpen we dat we in het reine zijn gekomen met de onvermijdelijkheid van wat er gebeurt. Vanaf dit moment begint al het plezier. We beginnen na te denken over veranderingen in het leven, herstellen sociale verbindingen, studeren, veranderen ons imago en maken onze dromen waar. En als we onszelf na een tijdje toestaan ​​dit allemaal te doorstaan, beginnen we te begrijpen wat er werkelijk is gebeurd. Waar zijn we fout gegaan, wat heeft onze partner fout gedaan? Dit is waar de kans lijkt om alles te veranderen, om beter te worden, om te begrijpen wat je echt wilt van een relatie. We kunnen ons persoonlijke geheim van geluk ontdekken en vinden. Eigenlijk zou een ‘abnormale’ ervaring van verdriet ‘vastlopen’ in een van deze fasen , bestaat de kans dat je in een echte depressie terechtkomt. Het vastzitten in het stadium van woede komt tot uiting in de onderdrukking ervan. Dit is waar de overtuigingen over “alle mannen zijn geiten, alle vrouwen zijn teven” verschijnen. Als we geen manier hebben gevonden om onze woede veilig te uiten, vreet het aan ons van binnenuit. Psychosomatische ziekten kunnen beginnen. Of een persoon begint korte nieuwe verbindingen te creëren, die zijn geloof in de onbetrouwbaarheid van het andere geslacht alleen maar versterken. Het is erg belangrijk om alle negatieve gevoelens te uiten en ze niet voor jezelf te houden. Het is goed om vrienden te hebben die kunnen luisteren. Of raadpleeg een psycholoog. Bevriezing in de derde fase kan worden uitgedrukt!