Hoe blij ben je om te zijn waar je bent? In dit artikel zullen we uitzoeken waar het verlangen om te begrijpen wie je werkelijk bent vandaan komt en waarom deze vraag je in principe begint te storen. Je kunt naar je persoonlijkheid kijken vanuit het perspectief van rollen: ik ben een moeder, ik ben een psycholoog, ik ben een vrouw, een vrouw, een vriend. Je kunt aan deze rollen evaluatieve kenmerken toevoegen - bijvoeglijke naamwoorden, die vaak naar beneden komen tot het uiterste: ik ben slecht / goed goed / slecht arm / rijk Of je kunt dieper kijken: wat ben ik? Ben ik tevreden met de manier waarop ik mezelf heb gerealiseerd in elk van mijn rollen? ouders, collega’s, de maatschappij) die van mij verwacht worden. En als wie wil ik mezelf zien? En hoe voel ik mij? Deze vragen worden meestal relevant in crisismomenten. Met crisis bedoel ik zowel significante veranderingen in het leven (verandering van status, burgerlijke staat, verlies van een dierbare, verhuizing, enz.) als ook leeftijdsgerelateerde crises: adolescentie, afstuderen van school, universiteit, volwassen wordende kinderen, levenscrisis). Carl Jung zei dat er taken zijn voor de eerste helft en de tweede helft van het leven. In de eerste helft van het leven is het belangrijk om een ​​opleiding te volgen, een beroep te volgen, een gezin te stichten en een huis te kopen. Ook komen voor velen in deze periode taken op de voorgrond als niet slechter zijn dan anderen, modern, modieus en gerespecteerd zijn. Zodat papa en mama trots op mij kunnen zijn. Zodat je je niet schaamt om naar een bijeenkomst van klasgenoten te komen en wat je over jezelf moet vertellen. In de tweede helft van het leven, wanneer/als de taken van de eerste helft zijn gerealiseerd of gedeeltelijk zijn gerealiseerd, worden de belangrijkste vragen: is dit? wat ik wilde? Waar ben ik gekomen en wat heb ik? Wie ben ik nu? Het is deze ervaringsperiode die gewoonlijk een midlifecrisis wordt genoemd. In feite kan deze crisis zich voordoen op de leeftijd van 30 of 50 jaar. Op de leeftijd van 30 tot 50 jaar gaan gezinnen vaak uit elkaar omdat er begrip komt: dit is niet het soort relatie dat ik voor mezelf wil. Iemand verandert radicaal van beroep omdat er begrip komt dat ik ‘niet op mijn plek ben’. En op zulke momenten wordt de belangrijkste vraag: wat wil ik in plaats daarvan? Eerst ontstaat er een intern conflict: “hoe kan ik alles/iedereen opgeven wat ik op dit moment heb?” Vooral als er een gevoel is van: "Ik wil het niet meer zoals vroeger, maar ik kan me geen andere manier voorstellen." En als het conflict niet wordt opgelost, ontstaat er een leegte in een persoon die lijden veroorzaakt. apathie, uitstelgedrag en depressie. Ik zal een beetje van mijn verhaal vertellen... In mijn jeugd hoorde ik af en toe de zin die tot mij gericht was: "Wees jezelf!" Wat maakte deze aanbeveling mij woedend! Neem het gewoon en wees het? Als ik dat had kunnen doen, zou ik waarschijnlijk... Maar toen begreep ik niet wat het betekent om jezelf te zijn. Maar er waren gedachten: ik ben ik. Zoals zij is. Er was geen besef dat ik bestond uit een miljoen verschillende sociale normen, ouderlijke attitudes, ervaringen van acceptatie en afwijzing door belangrijke mensen. En natuurlijk was er geen begrip van wat ik hiermee moest doen. Het kostte jaren om mezelf te vinden, honderden boeken gelezen, cursussen en vele uren werken bij een psychotherapeut. Maar het was het waard. Dit is een geweldige, interessante reis naar je ware essentie. Het pad naar jezelf is altijd eng, omdat het onbekend is wat mij te wachten staat en of ik het leuk zal vinden wat ik over mezelf ontdek. Laat me het vinden - het is moeilijk, omdat er verantwoordelijkheid is tegenover dierbaren, verplichtingen tegenover kinderen, verwachtingen van ouders Laat me voor jezelf ontdekken dat je jezelf moet bevrijden van schuldgevoelens, schaamte en beperkende overtuigingen. Dit is om lang vergeten herinneringen te herinneren of nieuwe talenten te ontdekken. Hoor je ware gevoelens en realiseer je verlangens. Dit betekent dat je met plezier kunt leven en met vreugde naar de toekomst kunt kijken. Tenslotte wil ik u herinneren aan één Joodse wijsheid: “Ieder mens heeft twee levens. En de tweede begint wanneer we begrijpen dat er maar één leven is.’ Je hebt geen tijd om de rol van anderen te spelen en aan de verwachtingen van iemand anders te voldoen. Het maakt niet uit hoe oud je bent. Het gaat erom hoe u de komende jaren wilt leven. Als je wilt ontdekken wie je werkelijk bent en je ‘tweede’ wilt gaan leven.