HOE WE EEN KIND EEN BESTEMMING GEVEN! Etalages staan ​​vol met vrolijk speelgoed, comfortabele en modieuze kinderkleding en gezonde voeding voor baby's. Dit geeft huidige en toekomstige moeders de gemoedsrust dat dit alles hen zal helpen hun kinderen gezond en gelukkig te maken. Maar heb je ooit nagedacht over de vraag: "Waarom heb je een kind nodig?" Deze vraag veroorzaakt verwarring; het lijkt vreemd en absurd. Psychologen zeggen echter dat mensen deze vraag anders beantwoorden en dat dit antwoord het toekomstige lot van de baby beïnvloedt. Een van de motieven om een ​​kind te krijgen is dus de voortzetting van de familienaam. Volgens psychologen geeft deze houding een volwassene een onbewust gevoel van onsterfelijkheid: “Ik ga weg, maar mijn ‘bloed’ zal blijven bestaan.” In dit geval eisen ouders onbewust dat het kind de familietradities volgt en zich houdt aan de gezinslevenswijze en -principes. Vaak stelt de vader, in het geval van de geboorte van alleen dochters, voor dat ten minste één van hen haar meisjesnaam behoudt tijdens het huwelijk en deze aan haar kleinkinderen geeft. De voordelen van deze ouderlijke benadering zijn dat het kind zijn “wortels” voelt, een gevoel heeft van verbondenheid met zijn familie en veiligheid. Dergelijke kinderen zijn echter verstoken van creativiteit en keuzevrijheid. Ze zijn conservatief in het plannen van hun leven en het evalueren van andere mensen. Het meest voorkomende gebrek aan vrijheid waarmee zulke kinderen in de toekomst te maken krijgen, is de beroepskeuze (in de voetsporen van hun vader treden), uiterlijk en gedrag (mijn moeder en ik hebben onszelf dit nooit toegestaan), de keuze van een toekomstige echtgenoot (hij /zij kan geen lid worden van onze familie), kindernamen (ter ere van grootvader), vriendenkeuze en zelfs relaties met buren. Dus een van mijn vriendinnen vertelde me dat ze in het bijzijn van haar schoonmoeder een van haar buren vriendelijk begroette. Hierna brak er een schandaal uit, omdat de schoonmoeder, zo bleek, al een hele tijd niet met deze vrouw had gecommuniceerd en de schoondochter als lid van hun gezin de taak zou moeten doen dezelfde. Als een kind in zo'n gezin weigert de tradities van de clan voort te zetten, zal hij grote problemen krijgen met zijn ouders, vaak met zijn vader. Omdat deze tegenstelling zich al op schoolleeftijd manifesteert, heeft dit invloed op de karaktervorming. Het kind ontwikkelt het gevoel niet aan de verwachtingen van anderen te voldoen, niet geaccepteerd te worden door zijn ouders en zelfs een hekel aan hem te hebben, en de reactie is óf rebellie (als het kind een sterk karakter heeft) óf pessimisme en een gebrek aan zelfvertrouwen. (als het kind een zwak karakter heeft en er veel druk op hem rust). Als hij een rebel wordt, is hij te vinden onder avant-gardekunstenaars, onder journalisten die overheidsactiviteiten aan de kaak stellen, of onder aanhangers van niet-standaard sociale bewegingen - punks, rockers, motorrijders, enz. Als hij het vertrouwen in zichzelf verliest, zal hij zich aansluiten bij de verliezers in zaken en liefde. Een ander veel voorkomend motief om een ​​kind te krijgen is de wens om zich te conformeren aan de normen van de samenleving. Dit motief kun je formuleren met de woorden ‘het hoort zo’, ‘iedereen heeft kinderen en ik zou er één moeten hebben’, anders zie je er in de ogen van anderen niet zo uit. Zo'n ouder verwacht van het kind naleving van sociale normen, een bepaald 'statistisch gemiddelde', dat wil zeggen een gewoon uiterlijk, gelijkmatig gedrag, respect voor ouderen en goede studies. Hij zou willen dat het kind geen problemen veroorzaakt, maar integendeel zijn imago ondersteunt met zijn ‘idealiteit’. Voor zulke ouders is het moeilijk als het gezin een kind krijgt met externe gebreken of genialiteit op een bepaald gebied. Ook voor een kind is het niet gemakkelijk. Omdat het kind het gevoel heeft dat ouders zich concentreren op de uiterlijke manifestaties van een klein familielid en weinig aandacht besteden aan zijn innerlijke wereld, leert het kind volwassenen niet lastig te vallen met zijn persoonlijke problemen. Hij heeft twee levens: één voor zijn ouders, de tweede voor zichzelf. Deze twee levens zullen niet noodzakelijkerwijs te verschillend zijn, maar als emotionele en spirituele gesprekspartners zal hij niet zijn ouders kiezen, die zich zelden voorstellen wat voor soort muziek en waarom hun jongen liefheeft of hoe hij voor zichzelf de vraag naar de zin van hun leven oplost..