(fragment uit het boek: “Waar gaat de kindertijd heen?”) Ten eerste moet je stoppen met het aanpassen van kinderen aan de bestaande gang van zaken en je gaan concentreren op het ondersteunen van de verschillen van elk kind van anderen. Gelijkenis is al erfelijk overgedragen en dit is genoeg, de rest is een kwestie van evolutie, waarvan de essentie de zoektocht naar originaliteit in elk wezen is. Als je hun oprechte vreugde bij kinderen opmerkt en deze steunt, dan kun je heel snel, Creëer bijvoorbeeld geweldige omstandigheden voor kinderen die van sport houden om behendigheid te ontwikkelen, en voor kinderen die van stilte en reflectie houden, zal het mogelijk zijn om hele initiatiescholen te organiseren, enzovoort. Het recept voor alle kinderziekten is altijd eenvoudig geweest: om te ondersteunen waar het kind oprecht gepassioneerd over is, moet je heel goed kijken naar waar het kind echt van houdt, omdat het echt heel moeilijk is om het door geboorteblinden heen te zien. Als je dit niet binnen het gezin kunt doen, nodig dan alleen wijze specialisten uit, want anders kunnen 'specialisten' de situatie alleen maar verergeren. Kinderen zelf worden sterker als ze niet worden verhinderd om te groeien, waar ze vrijmoedig mogen spreken vanuit hun ideeën er wordt naar hen geluisterd, dan wordt de kans groter dat hun speciale pad wordt onthuld. We moeten er ook rekening mee houden dat kinderen geen wit vel papier zijn, en daarom is iedereen op de schaal van de ziel even oud. We komen tenslotte allemaal uit de prachtige natuur en we zijn hier allemaal gekomen om gelukkig te zijn. Laat kinderen praten over hun geluk in het leven, anders zullen ziekten het doen. Het is uiterst belangrijk om de pijn van de bevalling naar de oppervlakte te brengen, omdat veel kinderen het in zeer grote hoeveelheden met zich meedragen. Doe dit regelmatig, en het zal voor u en uw kinderen veel gemakkelijker zijn om te ademen, en u kunt dit het beste doen voordat er kinderen worden geboren. Je moet je gezin letterlijk opvoeden, dit zal niet alleen je kind helpen, maar ook alle kinderen in de volgende generaties. Het is eng om kinderen te zien die niet weten waar ze de pijn van hun voorouders moeten uitstorten. Bij kinderen kunnen tanks nog steeds brullen, en sommige kinderen worden al in hun kindertijd oud van zulke gruwel. Je moet heel veel van je kinderen houden, want alleen liefde opent je ogen voor de redenen voor hun aangeboren diagnoses. Het is absoluut noodzakelijk om een ​​boek bij te houden over het leven van het kind. Opgemerkt moet worden dat hij het erg leuk vond toen hij klein was. Omdat in de adolescentie de kwestie van zelfbeschikking erg belangrijk is, omdat roeping geen loze uitdrukking is - het is absoluut het belangrijkste dat ouders aan een kind kunnen geven. Hierdoor hebben kinderen de hoogste gezondheid vóór hun lot. Het belangrijkste is om de passie te behouden, dit is het hoogste doel van ouders. Dit is de beste remedie voor alle ziekten, omdat de ziel van zo'n kind vrolijk en moedig wordt en zijn eigen visie op de toekomst vormt, waaruit een natuurlijke honger naar leren blijkt. Als gevolg hiervan vormt dit een liefde voor het leven zelf, wat de verdere vorming van verslavingen uitsluit. Als er geen semantische vulling in het gezin is, leidt dit ertoe dat kinderen letterlijk blind opgroeien en ook letterlijk midden in het leven verdwijnen. hun dagen, en worden eeuwig problematisch. Als dit een heel land overkomt, is sociale onrust onvermijdelijk. Kinderen die geen nobele richtlijnen hebben, lopen 100% het risico van roekeloze acties gedurende hun hele leven. Blind leven en blinden opvoeden op staatsniveau is als het plannen van een nationale ramp. Maar zodra het gezin zich herstelt van de onzin, wordt de oogst van talent een beloning voor het gezin en nieuwe kinderen versterken de focus op het leven en zullen grote voordelen voor het gezin opleveren. de samenleving door haar zo sterker en veiliger te maken. Dan wordt de macht in het land zelf eerlijk. Als kinderen zien dat hun ouders de wereld dienen, willen ze naar elk woord luisteren, vooral als er vóór hun ouders ouders waren die hetzelfde deden, zo neemt het welzijn toe. in gezinnen van generatie op generatie, jeugd en schoonheid, samen met wijsheid, levensgevoel en gezond positivisme. In zulke gezinnen vinden kinderen, vanwege de aangeboren helderheid van geest, zelf dat hun grote levenswerk het meest universeel is