Woede is een natuurlijke en onvermijdelijke menselijke emotie. Veel mensen hebben echter een moeilijke relatie met hem. Ze kunnen worstelen met elk stadium van verwerking, coping of uiting van hun woede. Als gevolg hiervan ontwikkelen ze tegenstrijdige gevoelens en ongezonde stereotypen rond deze hete emotie. Omdat woede vaak wordt verward met agressie, hebben mensen de neiging om het te beschouwen als iets giftigs dat moet worden vermeden. Als we woede echter niet onder ogen zien en accepteren, kan dit tot een aantal onaangepastheden leiden en een negatieve invloed hebben op onze fysieke en mentale gezondheid. Om gezondere manieren te vinden om met woede om te gaan, moeten we de manier waarop we erover denken veranderen. Dit betekent dat we onze bestaande ideeën over wat het is uitdagen en meer adaptieve, niet-reactieve en niet-oordelende manieren vinden om het te benaderen. Hoe kun je de manier veranderen waarop je over woede denkt? Hier zijn enkele nuttige principes die de manier kunnen helpen veranderen waarop we met onze woede omgaan:1. Negeer het niet, ondanks onze inspanningen om een ​​emotie te ontkennen of te verzachten, heeft het nog steeds invloed op ons. Het enige verschil is dat we steeds verder weggaan van het bewust verwerken of erover nadenken, wat leidt tot nog meer verwarring over hoe we ons in het algemeen voelen. Het onvermogen om onze woede te verwerken, evenals directe pogingen om het te onderdrukken, kunnen negatief zijn gevolgen gevolgen voor ons mentaal en fysiek. Als we niet eerlijk zijn over onze gevoelens, kan onze woede misplaatst zijn. We kunnen dit gevoel tegen onszelf keren, of het kan resulteren in passieve agressie, cynisme, prikkelbaarheid of vijandigheid.2. Bedenk dat woede niet rationeel hoeft te zijn. Elk gevoel dat we hebben is acceptabel en oordeelt of definieert niet wie we zijn. Door onze gevoelens met een open geest te benaderen, kunnen we ze toestaan ​​zonder er te veel aan gehecht te raken. We kunnen onze woede een 'HOUTSKOOL'-benadering noemen, wat betekent dat we nieuwsgierig, open en accepterend zijn. en Liefdevol tegenover onszelf en wat we ervaren, zelfs als het ons onaanvaardbaar lijkt. Zoals relatiedeskundige en opvoeder dr. Pat Love zegt: we kunnen altijd ‘het gevoel voelen, maar het juiste doen’. Als we onszelf niet toestaan ​​onze woede te erkennen en te accepteren, betekent dat niet dat we ons moeten verdiepen in de details of moeten proberen te rationaliseren wat we voelen. Bedenk dat het gevoel van woede voor ons geen absolute betekenis hoeft te hebben op het moment dat we het ervaren. Dit is vaak een natuurlijke, instinctieve reactie waar we misschien nieuwsgierig naar zijn, maar we hoeven ons denken er niet door te laten overnemen. Wanneer we te veel bezig zijn met het opbouwen van zaken, hebben we de neiging onszelf of anderen schade toe te brengen en is de kans groter dat we destructieve acties ondernemen. Maak onderscheid tussen adaptieve en onaangepaste woede. Elke emotie kan ons vertellen wie we zijn en wat ons beïnvloedt. “Een ander controversieel idee is dat woede adaptief en gezond kan zijn”, zegt emotietherapeut en oprichter Dr. Les Greenberg. “Veel mensen denken dat woede altijd disfunctioneel is, dat het onaangepast is, maar als het op de juiste manier wordt aangepakt, kan woede een zeer gezonde emotie zijn.” Greenberg maakt onderscheid tussen primaire emoties, “de meest fundamentele, onmiddellijke eerste reacties van een persoon op een situatie”, zoals woede bij verlies, vanwege hun secundaire emoties, reacties op gedachten of gevoelens in plaats van op de situatie zelf. Iemand kan bijvoorbeeld boos worden als reactie op een belediging, of angst of schuldgevoel voelen als reactie op zijn woede. Wanneer woede wordt opgevat als een primaire reactie op iets, bijvoorbeeld misbruik of onrecht, kan het nuttig zijn. Greenberg legt uit waarom emoties die ‘geëvalueerd worden op basis van hun nuttige informatie’ waardevol voor ons kunnen zijn, en de toegang daartoe kan zelfs tot verlichting leiden.