Van de auteur: Wat betekent het voor jou om koningin te zijn? Beroemd, succesvol of koud en arrogant zijn? Ieder van ons, vrouwen, heeft de staten Minnaar, Meesteres, Meisje en Koningin (volgens Larisa Renard). En tijdens de vrouwentraining, waar we naar deze staten zochten, bleek dat het voor velen (waaronder ikzelf) niet gemakkelijk was om dat te doen. de Koningin in onszelf vinden. Ik probeerde erachter te komen waarom. En naar mijn mening zijn er, als we heel sterk generaliseren, twee grote moeilijkheden op weg naar de staat van de koningin. Ik zal beginnen met de betekenis die we in het woord koningin stoppen: 'Gedurfd en luxueus, trots en onafhankelijk, zo'n vrouw heeft zelfvertrouwen en is vrij van de mening van iemand anders. Ze kent haar waarde! Ze ziet alles, begrijpt alles en controleert alles...” (van de website van Larisa Renard) Ik interpreteer het zo: de staat van de koningin is in de eerste plaats wanneer je jezelf toestaat je macht te gebruiken zonder rekening te houden met de mening van anderen. En dit is waar de problemen de kop opsteken. Moeilijkheid nr. 1 is puur vrouwelijk: hoeveel van ons, lieve vrouwen, zijn eigenlijk vrij van de mening van anderen? Hoeveel van ons zijn er die onszelf toestaan ​​iemand te controleren en niet denken dat we de vrouw in ons verliezen? Het internet staat vol met trainingen over het onderwerp vrouwelijkheid. De auteurs van trainingen stellen vrouwelijkheid vaak tegenover autoriteit. Macht wordt duidelijk herkend bij mannen. Maar het wordt niet herkend bij vrouwen. Vrouwen mogen alleen indirecte manieren gebruiken - "vrouwelijke wijsheid" en "zachtaardigheid" (ik geloof dat dit eigenlijk manipulatie betekent), maar in geen geval, met behulp van macht, om hun doel te bereiken. Ik ben niet tegen wijsheid als zodanig; het is iets heel belangrijks en nuttigs. Ik ben er tegen om het ene concept door het andere te vervangen. Sommige van mijn collega's in de winkel verdenken een machtige vrouw ervan jaloers te zijn op de penis van een man en noemen haar 'fallisch', wat mij over het algemeen erg frustreert. Op de een of andere manier heb ik zo'n afgunst niet opgemerkt bij vrouwen die ik ken. In tegendeel. Mannen waren jaloers op haar. Wat als je niet met mannen concurreert en tegelijkertijd je macht gebruikt zonder je te schamen of je er schuldig over te voelen? Er zijn veel voorbeelden van zulke vrouwen. Zowel onder de beroemdheden (mijn favoriete voorbeeld: Margaret Thatcher), als onder ons - gewone vrouwen (ik zal niet met de vingers wijzen naar sommige van mijn vrienden en kennissen :). Moeilijkheid nr. 2 is historisch: ons totalitaire huidige verleden heeft ons geleerd die macht – dit is totaal gebrek aan respect en minachting voor de belangen van degenen over wie je macht hebt. En ik trek een directe parallel: de Koningin is voor velen van ons bijna synoniem geworden met arrogantie en ongevoeligheid. En dit is ook het recht om feedback van die "ondergeschikten" af te sluiten, om hun gebrek aan liefde en ontevredenheid over jou niet op te merken. En ook onverantwoordelijkheid voor iemands daden, hoe wreed en/of crimineel die ook mogen zijn. Als dit zo is, wat voor laffe koningin moet je dan zijn om bang te zijn voor feedback? En is dit de koningin überhaupt waardig? En het blijkt dat ons beeld van de koningin ongevoelig, arrogant en ongelukkig is in welke relatie dan ook (zowel in haar persoonlijke leven als in haar sociale leven, omdat je niemand bij je in de buurt kunt laten. anders wordt uw status als koningin geruïneerd). En hoe vind je het? Ziet het er aantrekkelijk uit? Daarom is het zo moeilijk voor ons om onze innerlijke koningin naar buiten te brengen. Een koningin met waardigheid en respect voor zichzelf en anderen. Weten hoe je moet leven, jezelf toestaan ​​fouten te maken. Jezelf de macht laten hebben, er verantwoordelijkheid voor dragen en je niet schuldig voelen over je macht. In ieder van ons schuilt een koningin. Het is voor ieder van ons mogelijk om het te zijn. Terwijl ze een vrouw blijft. Trouw blijven aan jezelf. God save the Queen!