Een klant inspireerde mij om dit artikel te schrijven met haar vraag: “Hoe zorg je voor je innerlijke meisje?” “Word je eigen goede moeder” was mijn antwoord. Maar dit zijn maar woorden, hoe kun je een goede moeder voor jezelf zijn als je geen “goed genoeg moeder” hebt. Je moet deze moeder zonder onderscheid in de buitenwereld zoeken, ‘je innerlijke meisje op iemands schoot leggen’. Het is de taak van de ouders om gunstige omstandigheden te creëren voor de fysieke en mentale ontwikkeling van het kind. Wanneer een moeder zorgzaam is, reageert op de behoeften van het kind, deze begrijpt, deze naar het kind benoemt, tolerant en vergevingsgezind is, de gevoelens van het kind kan ondersteunen en weerstaan, verwacht zij geen prestaties van het kind die zijn capaciteiten te boven gaan. Ze heeft de middelen om hem te ondersteunen in zwakte en zwakte. Ze begrijpt dat het kind klein is en van haar afhankelijk is, omdat zij de hele wereld voor hem is. Voor de moeder is het wenselijk om het kind in elke ontwikkelingsfase te ondersteunen, zodat het kind zijn leeftijdsgebonden problemen met succes oplost. want wat een kind op eenjarige leeftijd nodig heeft, is niet hetzelfde, wat een kind op 6-jarige leeftijd nodig heeft. De meeste behoeften blijven onbevredigd en verdwijnen nergens, maar gaan het onbewuste in en wachten op de kans om zich te manifesteren. Dit is hoe een structuur wordt gevormd die we het Innerlijke Kind noemen – dat deel van de menselijke psyche dat de ervaring bevat (in de brede zin van het woord) die is opgedaan in de kindertijd en de perinatale (intra-uteriene) periode. Deze ervaring omvat emoties en gevoelens , lichamelijke ervaringen, gedrag en beelden, behoeften en motivatie. Hij verdwijnt nergens, maar blijft in de psyche van een volwassene ‘leven’ en beïnvloedt zijn emotionele toestand vandaag de dag. Het grootste deel van het psychotherapeutische werk gaat over het ontdekken van het Innerlijke Kind en de specifieke situaties waarin hij heeft geleden, en het accepteren van de ervaring die hij heeft. Er is ook een ‘innerlijke ouder’-structuur. Dit is het beeld van een echte ouder (moeder of vader) die nog in de kindertijd was. Of deze ‘moeder’ veeleisend, onverschillig of zorgzaam en ondersteunend zal zijn, hangt af van de voorbeelden die we in onze kindertijd hebben gezien: als de echte moeder onderdrukkend was, dan kan de ‘innerlijke moeder’ heel wreed en veeleisend, uitputtend en kritisch zijn. In wezen leeft er zo'n tirannieke figuur in een persoon. En als je zo'n 'moeder' in je innerlijke wereld hebt, is het niet duidelijk hoe je een goede, vriendelijke moeder voor jezelf kunt zijn…. Er was immers geen relevante ervaring. De kindertijd is voorbij, maar in de innerlijke wereld blijven een klein kind en een grote, tirannieke, kritische figuur leven, die zich tegen hem verzet, ongeacht zijn behoeften en behoeften. En misschien is de echte moeder er niet meer, maar blijft de ‘innerlijke moeder’ regeren in de innerlijke wereld. Therapie is het ontdekken van het Innerlijke Kind en hem toestemming geven om te Zijn, te Leven, naar zijn gevoelens te luisteren, zodat hij steun voelt , zorg, zorgzame houding ten opzichte van uw gevoelens en behoeften. Ik besefte dat wat er met hem gebeurde normaal was, en niet beschamend of slecht. En bescherm hem tegen de tirannieke figuur die regeert in de innerlijke wereld, en ontneem haar in wezen de ouderlijke rechten. Waar te beginnen? Het eerste dat we met betrekking tot onszelf zullen doen, is opmerken wat er nu met mij gebeurt? Wij leren onszelf begrijpen. Wat wil je? En geef het aan jezelf of neem het mee waar ze het geven. Dat je kunt voelen, fouten kunt maken, niet wilt, onvolmaakt wilt zijn, angst kunt ervaren. Het kind heeft een volwassene nodig die hem hierover vertelt. In de therapie is zo’n volwassene de therapeut. De therapeut wordt die “goede moeder”, die zich later kan toe-eigenen en haar eigen goede moeder kan zijn. Meer artikelen op mijn website http://www.butsovskaya.com