Van de auteur: De ervaring van scheiding, de meest significante vanuit het punt van het achterlaten van littekens en littekens op het canvas van de persoonlijkheid. Maar hij kan ook zijn ‘spoor’ veranderen, weggespoeld door nieuwe golven van liefde en een meer volwassen houding ten opzichte van het leven en de gevolgen ervan, terwijl hij zich de gouden woorden van Salomo herinnert dat alles voorbijgaat, en deze fase in het leven natuurlijk ook. 12 levenslessen Het is alsof er bijna altijd onverwacht 12 helden voor een persoon verschijnen uit de afgrond van het leven. Welke van hen op een bepaald moment de belangrijkste zal zijn, ligt niet altijd binnen de macht van de geest of de verbeelding . Pas na enige tijd zal de ziel zich gaan ‘verbinden’ met het proces van begrijpen en ‘verteren’ van wat er gebeurt of is gebeurd. Maar hoe dan ook, de hele mensheid van vandaag doorloopt de les van LIEFDE. Het is waar dat ieder van ons zijn eigen teleurstellingen heeft... Dus opnieuw werd ik in mijn leven geconfronteerd met een situatie waarin ik op geen enkele manier de gebeurtenissen kan beïnvloeden. En het veranderen van mijn houding ten opzichte van hen, zoals ik gewoonlijk deed, bleek een ongelooflijk moeilijke taak. En dat allemaal omdat er juist in dit opzicht sprake is van een dubbele bodem. Want het veranderen van liefde is de moeilijkste taak die mogelijk is. Het veranderen van liefde van persoonlijk, hartstochtelijk, allesdoordringend en alomvattend naar onpersoonlijk onvoorwaardelijk, dit is analoog aan het beklimmen van de Everest van gevoelens, wanneer ze zich nergens anders kunnen manifesteren, en zo. overblijft is het op afstand observeren van de stervende aard van de vorige relatie. Een onweerstaanbaar gevoel. De plotselinge golf van eenzaamheid is begrijpelijk, omdat al het ziedende en dynamische leven aan de voet bleef. En dit is niet het, niet abstracte, van iemand anders, maar jouw pijnlijk dierbare, krampachtig extatische, gelukzalig verrukkelijke en dankbare leven... Nooit eerder kon ik me voorstellen hoe pijnlijk en pijnlijk het is om een ​​caleidoscoop van tegenstrijdige gevoelens en opwellende emoties te ervaren onder een ijskoude zee. En zelfs de ziel die de persoon verzorgt en begeleidt op het pad van de waarheid kan nu niet meer helpen, behalve proberen met zijn grenzeloze oceaan van tranen de gapende wonden te wassen die geen haast hebben om te genezen soort tragikomische kwaliteit in deze nieuwe staat voor mij. Want toen ik mijn geestelijke hoogtepunt bereikte, voelde ik altijd het lijden en de pijn van de wereld, maar mijn eigen pijn bleek veel krachtiger te zijn en vulde elke cel van mijn wezen, alsof alle onbeantwoorde en niet-wederzijdse liefde van de mensheid stormde van de ene op de andere dag over me heen... Er is altijd een uitweg... Dat zou tenminste zo moeten zijn, maar de ziel weet, ziet en voelt dit, maar zwijgt samenzweerderig, alsof ze heeft besloten dat het tijd is voor het individu om dat te doen. leer zijn belangrijkste les: ACCEPTATIE. Acceptatie van de realiteit die altijd heeft bestaan, maar om de een of andere reden nog steeds aan het bewustzijn ontsnapte, verdreven door de bries van tedere gevoelens en zoete herinneringen. Misschien is het enige dat overblijft in het verleden maya, de illusie van mijn hoop en verwachtingen die geen stand hielden de eerste serieuze inspectiegevoelens die eerder in mijn richting waren gericht. De eindigheid en beperkingen van een verliefde persoon kunnen immers echt worden gevoeld door haar organen van begrip van de wereld en zichzelf: gevoelens. Maar om de een of andere reden brengen de gevoelens geenszins de illusoire sensaties over van een personage dat pijn doet en aan de touwtjes van de ziel trekt met een treurige, uitgesponnen zucht. Toch is Maya niet iets eenvoudigs, maar het opent de ogen van het individu aan de wispelturige en veranderlijke aard van een vrouw, waardoor je denkt dat haar trouw, hoe het geloof in je goddelijkheid als een vloedgolf kan worden weggespoeld door een andere, belangrijker goddelijkheid daarvoor. En dit is de ware aardse essentie ervan en natuur. En dit is de wortel van alle zorgen. rampen van het leven. Welnu, de stormwaarschuwing, die meer dan eens klonk en door mij niet serieus werd genomen, werd ooit bevestigd. En dit is een hardnekkig en onbetwistbaar feit. Het blijft om het als vanzelfsprekend te beschouwen, de pagina's van mijn leven om te slaan en alles te starten helemaal opnieuw, zonder een gevoel van discriminatie te vergeten, zodat de illusie van zelfbedrog niet opnieuw binnensluipt en gewend raakt aan de persoonlijkheid, en deze vervolgens overgiet met het hete kokende water van misverstanden. En dit is weer een les in het LEVEN en de naam is Waakzaamheid. Maar als je vanuit een andere hoek naar je leven kijkt, zul je het wel zien