Smaak is de meest aangename van onze zintuigen en de gemakkelijkste manier om genot te ontvangen. Onder de verscheidenheid aan smaken onderscheiden we er vijf: zoet, bitter en zuur , zout en umami (de smaak van eiwitrijk voedsel). Tegen het einde van de 3 maanden zwangerschap heeft de foetus al smaakpapillen. De smaakvoorkeuren van het kind beginnen zich te vormen tijdens de intra-uteriene ontwikkeling op basis van de voorkeuren van de moeder, via het vruchtwater. Een interessant experiment werd uitgevoerd bij het Franse Nationale Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek. De ene groep zwangere vrouwen at koekjes en snoepjes met anijs, de tweede groep niet. Na de geboorte kregen baby’s een stokje aangeboden waarop een druppel anijsolie werd aangebracht. Baby's waarvan de moeders tijdens de zwangerschap anijskoekjes aten, reageerden op het stokje en begonnen erop te zuigen; en baby's van wie de moeder geen anijs at, reageerden op geen enkele manier. Op zeer jonge leeftijd geven kinderen de voorkeur aan snoep. Dit is niet verrassend, aangezien vruchtwater en melk allebei zoet smaken. Het is belangrijk om kinderen verschillende smaken aan te leren. Er is vastgesteld dat hoe groter de keuze aan producten in het gezin, hoe nieuwsgieriger het kind wordt. Hoe eerder een kind aan nieuwe smaken went, hoe gemakkelijker hij ze vervolgens accepteert; dit zal het kind helpen actiever nieuwe dingen te leren, sociale relaties te ontwikkelen en op te bouwen. Als een moeder in een warme sfeer met haar kind praat, hem aandachtig behandelt, hem uitnodigt om nieuwe smaken uit te proberen, zal ze daardoor niet alleen bij hem een ​​interesse in leren en een emotioneel spectrum ontwikkelen, maar ook de basis leggen voor een bewuste, in plaats van instinctieve, keuze. Smaken die in de kindertijd zijn geleerd, blijven voor altijd in de hersenen. Een nog belangrijker taak is om het kind te leren voedsel met anderen te delen, hem het gevoel te geven dat hij deel uitmaakt van het geheel en dit gemeenschapsgevoel in de toekomst te helpen behouden. Het is onderwijzen, en niet dwingen, niet etiketteren (hebzuchtig, slecht, etc.), niet dwingen om toe te geven. Het is beter om eenvoudig te beginnen, met uw eigen voorbeeld. Laat zien dat moeder met vader het eten deelt dat ze heeft bereid, en dat vader met moeder deelt wat hij heeft gekocht en meegenomen, en dit gebeurt elke dag. Probeer samen te eten, aan een gemeenschappelijke tafel. Richt de aandacht van het kind op hoe leuk het is voor degene die iets van het kind heeft gekregen, en hoe blij de ouder is dat het kind iets aardigs voor iemand heeft gedaan. Vroegtijdige opvoeding is erg belangrijk. Wat we niet zijn tegengekomen, zal veel moeilijker te evalueren en waar te nemen zijn. Larisa Artamonova, psycholoog. Op psychologische bijeenkomsten https://www.b17.ru/trainings/psychologyst_posydelki_online/ zullen we nog veel meer interessante dingen leren over perceptie en zintuigen, die. stelt ons in staat om nieuwe bronnen en kansen voor u te onthullen