Het komt voor dat je een vreemde reactie bij jezelf opmerkt, nieuwsgierig bent naar wat het is, je trekt aan een draadje en aan de andere kant: “Ahhh!!! Nee, ga weg, niet kijken, het is hier horror-horror-horror!’ Ja, ik begrijp het. Ze brachten ingeblikt voedsel mee uit een schaamtefabriek. Onlangs ontdekte ik een prachtig exemplaar in mezelf. En het begon allemaal met nieuwsgierigheid naar waarom ik altijd een vage angst voel als ik naar een afspraak ga. En of het nu met een persoon of een massagesalon is, het maakt niet uit. Als ik mijn bestemming nader, voel ik mijn hart een rusteloze tygydyk maken, en ik zal het bericht zeker drie keer controleren met de tijd, datum en adres waarop ik het heb opgemerkt en begon het te onderzoeken. Laten we doorgaan volgens ons favoriete schema - laten we onze verbeelding de vrije loop laten. Kom bewusteloos, je mooiste uur, maak me helemaal bang. Laten we ons de domste, meest verschrikkelijke optie voorstellen. We proberen het graag, we houden van horrorverhalen. ‘Als je komt,’ zegt hij, ‘en daar wacht niemand.’ Dus je belt om opheldering te geven, en ze vertellen je dat je dit bent, ga weg, meisje, en in een onaangename richting (de toespraak is gecorrigeerd om op de een of andere manier in het raamwerk van fatsoen te passen. Zwaar gecorrigeerd) Nou, wat voor soort van absurditeit is dit? Ik giechel. En dan bots ik tegen een herinnering aan en begrijp dat zo'n onmogelijke absurditeit mij echt is overkomen... En vanbinnen zeg ik meteen: “Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaalyaaaaaaaaaalyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaalyaaaaaaaaaaable for you in them 2020-2018-08-2018 12:35:00 Ik zou mij niet zijn als ik er niet bij hoorde. Ingeblikt voedsel moet worden geopend. Voor mijn ogen staat het beeld van mij als schoolmeisje. Verward-verward. Betrokken bij een onaangename grap. Ze kwam naar een bijeenkomst en hoorde aan de telefoon: "Ahhaha, denk je echt dat iemand met zo'n monster zou willen daten??" (De toespraak is gecorrigeerd om op de een of andere manier in het kader van fatsoen te passen. Zwaar gecorrigeerd) Nou, tienergrappen zijn soms stom en wreed. En tienerbronnen kunnen dit niet altijd aan. Toen werd ik getroffen door een te sterke golf van emoties. Hoe ze mij op mijn hoofd sloegen, maar het is onduidelijk wat ik eraan moet doen. Verwarring, pijn, angst, schaamte... Ja, heel veel schaamte. Die deze onverteerbare herinnering zorgvuldig bewaarde. Vertel het aan niemand! Het is een schande! Ze had het moeten raden, en op de een of andere manier gracieus moeten reageren... God weet wat nog meer! Ja, de woorden uit diezelfde toespraak klonken en vielen als een bak met modder recht in mijn kleine ziel. Het ingeblikte voedsel van Shadzavod is klaar. Ik denk dat ik dit helemaal aan niemand heb verteld. Ze reageerde helemaal niet. En ik was het bijna vergeten. Ingeblikt, ik hoefde het niet te verteren, maar het gaf dezelfde vage angst, zelfs jaren later. En veel minder vage horror bij het ontdekken van dit verhaal. Want zo is het! Vreselijk verschrikkelijk! Wat jammer! Hoe kan ik dit onderdeel zichtbaar maken?! Nee, nee, nee! En als je het niet opent, zal het je langzaam vergiftigen, het ingeblikte voedsel in de pot zal niet worden verteerd. Maar dit is echt eng. De spanning spat er vanaf. Het is alsof je vanaf een hoogte in ijskoud water springt! Voor de ondoorzichtige! Aan de giftige! Met piranha's! Ja, daar staat Cthulha onderaan! – de bange innerlijke delen zijn het ermee eens. Het lijkt erop dat er iets groots, krachtigs en boeiends zal doorbreken. Dat is niet verrassend, want dit is iets waar ik op een dag niet de kracht voor had om ermee om te gaan. Maar dit was voor mij als tiener niet genoeg. En nu komt de volwassen ik naar buiten en zegt: "Houd mijn biertje vast, nu gaan we het uitzoeken." En als ik het me herinner, zullen we het echt uitzoeken. Dit betekent dat er al voldoende middelen zijn. Laten we dus naar de angst gaan. Open jezelf. Duik in de details. Integreer, indien mogelijk, omdat schaamte vaak van opluchting houdt veel minder beangstigend zijn als je ze naar het licht trekt. En als je nog steeds in een veilige ruimte bent, en iets warms met iemand deelt... En vergeet niet ook iemand warm te zijn... Dan is het bijna gegarandeerd dat dit griezelige, enge, onuitsprekelijke slechts een deel van de biografie wordt. . De knoop is losgemaakt...