Illusies trekken ons aan omdat ze pijn verlichten en in plaats daarvan plezier brengen. Dit moeten we zonder morren aanvaarden als illusies in conflict komen met een deel van de werkelijkheid. - Sigmund Freud Een persoon heeft denkvermogen nodig om een ​​breed scala aan problemen op te lossen: technisch, academisch, alledaags, sociaal, creatief, industrieel, moreel, enz. Vaak zijn deze taken echter onlosmakelijk met elkaar verbonden en wordt de taak zelf complex. Eenvoudige problemen worden opgelost door een nieuwe combinatie van elementen te vinden. Het oplossen van complexe of systemische problemen houdt in dat het hele systeem wordt getransformeerd door de introductie van nieuwe elementen erin, wat onvermijdelijk leidt tot een tegenstelling tussen het nieuwe en het oude. Het systeem krijgt een nieuwe impuls voor de ontwikkeling wanneer tegenstellingen worden omgezet in nieuwe kansen. Dit is de specificiteit van innovatief denken. Tegenstrijdigheden kunnen worden omgezet in kansen, in plaats van vermeden. Elk proces, fenomeen of object is een systeem dat in wisselwerking staat met een voortdurend veranderende omgeving. Veranderingen in de interactie van een object met de omgeving leiden tot de overgang van een potentiële tegenstrijdigheid naar een feitelijke tegenstrijdigheid. Daarom kunnen we tegenstellingen onderscheiden: intrasysteem, intersysteem, systemen met de omgeving. De levensvatbaarheid van innovaties wordt bepaald door de vraag ernaar vanuit de samenleving. Daarom is innovatief denken diep humanitair. Als we innovatief denken, streven we er niet alleen naar om nieuwe producten of diensten te creëren. Wij zijn toegewijd aan verandering. We willen de wereld om ons heen verbeteren, vriendelijker, eerlijker en possibilistischer maken. Het proces van het omzetten van een tegenstrijdigheid in kansen bestaat uit twee fasen: Reflectiefase: 1/ Fixatie van een tegenstrijdigheid, d.w.z. erkenning van het feit van zijn bestaan. Dit wordt mogelijk gemaakt door de aandacht te verleggen van de cyclische aard van het dagelijks leven naar de dynamiek ervan. Door veranderingen te volgen, behouden we de controle, het beheer en de voorspelling van de ontwikkeling van gebeurtenissen. 2/Emotionele acceptatie van tegenspraak door de invloed van angst, angst en paniek te neutraliseren. Dit is gemakkelijker te doen als je de tegenstrijdigheid ziet als een bron van verbetering van het leven voor alle deelnemers.3/ Formulering van de tegenstrijdigheid in de vorm van een korte formule (aan de ene kant..., aan de andere kant...) . Dit is de moeilijkste fase, omdat emoties de logica verstoren. En het belangrijkste, omdat. zonder dit is het onmogelijk om het juiste doel te stellen.4/ Zoeken naar en bewust worden van hulpbronnen met behulp van constructieve verbeeldingskracht. Praktische fase: 5/ Toepassing van de gevonden bronnen in experimentele modus, waardoor je soms vanaf het allereerste begin het pad van reflectie moet volgen. 6/ Eén hoofd- en minstens twee back-upopties selecteren om de tegenstrijdigheid te transformeren. Dit is nodig om je acties onder gewijzigde omstandigheden te corrigeren.7/ De geselecteerde optie gebruiken als actie-algoritme.8/ Zoeken naar de mogelijke toepassing van het gevonden actie-algoritme op een breder scala aan processen, fenomenen of objecten. Bijvoorbeeld van de sfeer van interactie persoon-persoon naar interactie persoon-groep, of van de sfeer van interactie technologie-natuur naar interactie technologie-beschaving, etc. De synthese van logica, constructieve verbeeldingskracht en vrijwillige aandacht is noodzakelijk voor de implementatie van beide fasen Logica: helpt bij het structureren en analyseren van informatie, het bekijken van bronnenVerbeelding: stelt je in staat dingen vanuit een nieuw perspectief te bekijken en niet-standaardoplossingen te creëren, helpt de traagheid van een psychologische houding te overwinnen, Vrijwillige aandacht (het vermogen om zich op een bepaald onderwerp te concentreren). taak of probleem, al het andere negeren): stelt je in staat de diepte van het probleem te beseffen en je strikt aan het beoogde pad te houden. Om de synthese van deze processen uit te voeren, is het noodzakelijk om beproefde methoden uit de neuropsychologie en kunsttherapie te gebruiken , creativiteitspsychologie, incl. TRIZ / Theorie van het oplossen van inventieve problemen). Het resultaat van het gebruik van innovatief denken bij kinderen is: het vergroten van de effectiviteit van het onderwijsproces,.