Een stel vinden, een gezin stichten, kinderen krijgen. Zijn deze gebeurtenissen al vóór de geboorte ingebed in de ervaring van een persoon, of creëert een persoon zijn eigen leven? Ik denk dat een persoon het zelf creëert? Maar soms heeft de manier waarop hij in vorige incarnaties werkte rechtstreeks invloed op de gebeurtenissen in zijn leven van vandaag. Er is geen subtekst over goed of slecht. Dit gaat over de ervaring van de ziel die zij gedurende vele incarnaties doormaakt. Wat te doen als persoonlijke relaties niet werken? Ofwel is er geen familie in het algemeen aanvaarde concept, ofwel zijn er geen kinderen. Ik heb een techniek in mijn arsenaal als ik iemand uitnodig om het ermee eens te zijn dat dit nooit zal gebeuren. Waar je over droomt zal nooit gebeuren. Nou ja, zeker niet in dit leven... In eerste instantie verzet de persoon zich en wordt boos. Dan probeert hij te onderhandelen, dan breekt er een fase van intense droefheid en leegte aan, en dit is het moeilijkste moment. En daarna vindt acceptatie en nederigheid plaats, van het woord: ik accepteer deze situatie met vrede in mijn ziel. Opluchting en lichtheid komen. Je hoeft niet langer in interne spanning te leven, je hoeft geen gigantische inspanningen te leveren, je hoeft jezelf niet te bekritiseren en de schuld te geven, waardoor je jezelf van binnenuit vernietigt. Het lichaam ontspant, er komt een grote hoeveelheid energie vrij , het begint vrij te circuleren. De aandachtsvector verschuift van deze situatie naar jezelf. Omdat ik daar geen moeite meer voor hoef te doen, waar kan ik dan mijn aandacht op richten? Dit gaat over vergeten of uitgestelde dromen, en over ontmoetingen met vrienden die voortdurend worden uitgesteld. Nieuwe projecten, reizen, ontdekkingen. Er worden compleet andere horizonten zichtbaar. Wie zei dat het alleen zo zou moeten zijn? Ik creëer mijn leven en beslis zelf in welke emoties en gevoelens ik hierna zal leven. Er zijn veel voorbeelden in het leven waarin iemand jarenlang droomde, ernaar streefde, zoveel energie en tijd besteedde... maar het gebeurde niet. Sommigen leefden hun leven in wanhoop, met een gevoel van mislukking, met aanspraken op zichzelf en op de wereld. Iemand sluit zich af en leeft met een gevoel van gebrek aan geloof en hoop op het beste. En iemand droomde, droomde en liet toen de situatie los en begon te leven vanuit een staat van lichtheid, vreugde en dankbaarheid voor wat al in hem zit. leven. Hij leeft en vult zichzelf met die emoties en gevoelens die hem gelukkig maken. Zijn leven begint te veranderen - zijn omgeving, hobby's - alles is een genot. En soms gebeuren er dan wonderen, en plotseling komt datgene uit waar je ooit van droomde. En zelfs als het leven soepel overgaat in zonsondergang, wordt er een enorme voorwaarde geschapen voor wonderen in de volgende incarnatie. Vrienden, blijf niet stilstaan ​​bij uw ambities en dromen, maar houd er niet aan vast. Ze zullen zeker uitkomen. Ziel, het kent geen tijd en beperkingen. Leer leven in het hier en nu, verheug je en blijf dromen!!! Natalya Demyanets psycholoog, psychosomatiekspecialist Mijn telegramkanaal: https://t.me/natalya_demyanets