Gewoon een selectie van de vreemdste overtuigingen die ik van anderen hoorde. Zelfs tijdens mijn schoolplicht herinnerde ik me de zin: “Mijn plint is goed, anders zal niemand met je trouwen . Je man zal zien dat de plint vuil is, en dat is alles... je wordt met rust gelaten.’ Vele jaren later bracht ik dit onderwerp ter sprake op mijn blog, en het bleek dat mijn virtuele vrienden dezelfde zin ook hoorden, in dezelfde woorden... De tweede veel voorkomende zin komt in me op elke keer dat ik aardappelen schil: “Snijd de schil dunner...' en de legende dat in de oudheid de schoonmoeder op deze manier een potentiële schoondochter koos - de meest bekwame en economische. Er werd een casting gehouden met een wedstrijd voor de langste en dunste huid. Hoe ik dit weet, ik kan het me gewoon niet herinneren. Ik heb ooit grappige uitspraken gehoord van voormalige collega's: "De man moet zijn hele salaris betalen!" De oudste van de werknemers verduidelijkte dat alle drie de echtgenoten haar elke cent van haar salaris gaven: “Ze brachten het en legden het op tafel.” Waar komt deze gewoonte vandaan? De eerste versie komt uit Sovjet-arbeidersgezinnen, waar de man van zonsopgang tot zonsondergang werkte, terwijl de vrouw het huishouden leidde (hoewel ze vaak ook werkte). Soms wist de man niet eens hoeveel de boodschappen kostten, omdat hij nooit naar de winkel ging - dit waren allemaal de verantwoordelijkheden van zijn vrouw. De tweede versie is moeilijker te begrijpen: dit is een gewoonte van drinkgezinnen, die ook zijn oorsprong vond in de Sovjettijd. De echtgenoot kon het loon mee naar huis nemen, of niet, en het in de dichtstbijzijnde herberg achterlaten, terwijl hij het salaris 'vierde'. Een andere zin hoorde van een vriend: 'En je maakt een schandaal voor hem!' Dit was advies over hoe u iets van uw man kunt krijgen wat u wilt. Hij koopt bijvoorbeeld geen bontjas, dus je maakt een schandaal voor hem, laat hem geld verdienen. Hij gaat vaak wandelen met vrienden - creëer een schandaal zodat hij niet gaat, enzovoort. Het advies was volkomen oprecht, op de proef gesteld in mijn eigen gezinsleven en werpt blijkbaar al een tijdje vruchten af. Een meisje kwam naar me toe in een staat van ernstige angst. Ze was al 24, en ze moest beslist vóór haar 25e bevallen. En ze kende haar toekomstige echtgenoot nog niet. Zelfs als je elkaar nu ontmoet, zal een jaar genoeg zijn om te trouwen, zwanger te worden en te bevallen? En na 25 jaar is het te laat om te bevallen - ze zullen het een oldtimer noemen! Ook een verschrikkelijk verhaal uit de tijd van de USSR bracht me in verwarring met een volkomen vreemde zin, over een van haar vrienden: “Ik dacht dat hij een normale man was, maar hij strijkt zijn eigen overhemd! Wat moet ik dan doen?!! Dit zijn de plichten van mijn vrouw! Dat is het, ik respecteerde hem daarna niet meer - waarom is hij als een vrouw! De oorsprong van dit geloof verwart mij; het is eerder iets familiaals. Zo'n strikte verdeling van de genderrollen. Hier zou ik zulke veel voorkomende en soms lelijke zinnen willen opnemen, gepresenteerd als 'volkswijsheid': 'God gaf een konijn, hij zal een gazon geven' (de verantwoordelijkheid verschuiven), 'Wie een glas geeft. van water op oudere leeftijd” (kinderen voor hun eigen doeleinden gebruiken), “De teef wil het niet, de hond springt niet op” (slachtoffer de schuld geven), “De man is het hoofd, de vrouw is de nek” ( manipulatie), "Sla de vrouw met een hamer, de vrouw zal van goud zijn" (gezinsgeweld), "De vrouw met de kar is gemakkelijker voor de merrie (seksisme), en anderen, die om de een of andere reden mensen vaak begeleiden in plaats van gezond verstand. In feite stellen al deze zinnen je in staat om jezelf te ontlasten van de verantwoordelijkheid voor de situatie en te verwijzen naar enkele abstracte ‘mensen’ die deze ‘wijsheid’ hebben uitgevonden. Welke vreemde opvattingen over het gezinsleven ben je tegengekomen??