De auteur van dit model is Lucas Derks (Nederland), hij is ook de auteur van het boek “De essentie van NLP” Er zijn bijna geen artikelen en publicaties over de sociale panoramamethode op het Russischtalige internet - dit is een van de redenen waarom dit model in NLP weinig bekend is, hoewel het een van de krachtigste hulpmiddelen is voor positieve veranderingen in iemands leven. Tijdens zijn leven wordt iemand geconfronteerd met de taak van het opbouwen van relaties met zichzelf, met de wereld om hem heen, met de realiteit die deel uitmaakt van zijn leven. In dit verband rijst de vraag: “Is deze realiteit niet een gevolg van de manier waarop we er relaties mee opbouwen?” persoon gaat op reis en begint dit evenement voor zichzelf te organiseren. Hij kiest een touroperator, een land, een excursie- en entertainmentprogramma, overtuigt of verkoopt het idee van deze reis aan een geliefde, familie, vriend - in het algemeen vindt hij een bedrijf, stelt de documenten op en nu - eindelijk is alles klaar. Hoera!!! Maar plotseling - overmacht, dringende werkzaamheden, familieomstandigheden of andere onvoorziene redenen. Dit gebeurt soms in het leven. Dus wat gebeurt er? Op dit moment werken we heel vaak herinneringen bij aan wat er met ons is gebeurd, misschien in andere contexten, maar bij ons is soortgelijke onzin al gebeurd. “Het is altijd zo in dit leven: hoe meer je iets wilt, hoe groter de kans dat het mislukt”, denken we. Met dergelijke gedachten zijn we somber, moedeloos, hebben we een verwend humeur, krijgen we deze ‘slag van het lot’, hebben we moeite met het mislukken van onze plannen, valt alles uit onze handen en de motivatie om iets te doen neigt naar min oneindig. Ondertussen gaan er, terwijl we in deze toestand zijn, een paar weken of maanden voorbij; mensen verschijnen en verdwijnen om ons heen; sommige gebeurtenissen vinden plaats; Soms zijn er zelfs mogelijkheden om iets waardevols voor onszelf te doen, maar helaas kunnen we dit allemaal gemakkelijk over het hoofd zien. We zijn ondergedompeld in onze negatieve trance en leven daarin, we zijn gesloten voor de externe realiteit. Maar dit is zo - een voorbeeld voor een paar weken. Stel je nu voor dat ons hele dagelijkse leven gevuld is met kleine en niet zo overmacht, onvoorziene omstandigheden en andere gebruiksvoorwerpen. Het kan moeilijk voor ons zijn om tot overeenstemming te komen met dierbaren, op het werk kunnen we periodes van volledig wederzijds onbegrip ervaren, en gebeurtenissen kunnen buiten onze controle liggen. En dus, zonder zelfs maar te merken hoe dit gebeurde, beginnen we onszelf te beschouwen als verliezers, ongelukkige individuen, grijze muizen - en iemand anders (aardig en aardig). En geleidelijk begint ons leven in één voortdurende negatieve trance te veranderen. Eruit komen - en met onze geest begrijpen we dat we ons slecht voelen - is een taak die niet kan worden opgelost op het niveau van eenvoudig begrip. En al onze ervaringen uit het verleden zijn al in ons geheugen geschreven, in het geheugen van ons lichaam en onze geest - en net als een versleten sleur, laat het ons vaak niet toe iets op te merken dat niet op hem lijkt. Onze perceptie is zo ontworpen dat als we ons goed voelen, we veel goede dingen opmerken, als we ons slecht voelen. we merken veel slechte dingen op. Deze realiteit maakt uiteindelijk geen verschil of we ons goed of slecht voelen. Het sociale panoramamodel geeft antwoord op de vraag: waar en hoe onze ervaringen uit het verleden over relaties met mensen, met onszelf, met de wereld zijn vastgelegd. Waar en hoe wordt die platgetreden sleur genaaid, waaruit het zo moeilijk is om eruit te komen. Het goede nieuws is dat ons brein een uniek en zeer flexibel systeem is. Het is in staat om een ​​oneindig aantal keren opnieuw op te bouwen en zich aan te passen zijn klaar om het de richting van het werk, de richting van beweging en veranderingen te geven. Onze hersenen bevatten ongeveer 15 miljard neuronen, die met elkaar verbonden zijn door meer dan 60 biljoen!!! verbindingen. Onderling verbonden neuronen worden neurale netwerken genoemd. Simpel gezegd vertegenwoordigt elk neuraal netwerk een gedachte, vaardigheid, enz. Ieder van ons heeft zijn eigen verzameling ervaringen en vaardigheden - onze eigen unieke kaart van neurale netwerken, een mentale kaart van deze realiteit. Hoe vaker bepaalde neurale netwerken worden bijgewerkt, hoe sterker de verbindingen tussen neuronen in dit netwerk wordencriteria voor het coderen van informatie in neurale netwerken van de hersenen. Het was in staat om de onbewuste mechanismen van het construeren van mentale kaarten van onze sociale realiteit naar het niveau van bewustzijn te brengen. Als je een paar minuten eenzaamheid neemt op een rustige en kalme plek om nieuwsgierig te zijn naar hoe jouw mentale kaart van de sociale realiteit is. gestructureerd, zul je jezelf heel ongebruikelijke vragen moeten stellen. Als ik nu aan mijn geliefde (of aan mijn gehate collega) denk, hoe voelt mijn lichaam dan? Waar ontstaat de fysiologische sensatie van deze persoon? En wanneer er deze fysiologische sensatie is - waar in de ruimte verschijnt het beeld van deze persoon? Binnen mij of buiten? Rechts of links? Voor- of achterkant? Hoe ver is het van mij? Is er één afbeelding of meerdere? Hoe hoog is dit beeld? Waar is de blik van de figuur op gericht? Op welk niveau bevinden haar (zijn of zelfs hun) ogen zich ten opzichte van mijn ogen? Ja, ja, denk op zo'n ongebruikelijke manier aan deze persoon voor jezelf. Dan kun je op precies dezelfde manier onderzoeken waar in je sociale panorama afbeeldingen van andere mensen uit je leven verschijnen. Bovendien kan het interessant zijn om dergelijk onderzoek uit te voeren, niet alleen voor degenen die nu onze omgeving vormen, maar ook voor degenen die dat wel zijn niet meer in ons leven. Deze figuren kunnen ook hun invloed op ons blijven uitoefenen, omdat ze op de mentale kaart van onze realiteit staan, in ons sociale panorama. Het is belangrijk om te onthouden dat ons sociale panorama niet voor eens en voor altijd een gegeven is. Naarmate onze ervaring verandert, naarmate we iets nieuws leren, verandert ook ons ​​sociale panorama. Ik geef in dit artikel met opzet geen specifieke mechanismen om het sociale panorama te veranderen, omdat het raadzaam is om experimenten te beginnen met het veranderen van coderingen onder toezicht van een ervaren operator. (trainer, coach, therapeut) die opmerkzaam genoeg is om de fysiologische tekenen van comfort of ongemak bij de cliënt op te merken. Heel vaak zijn we er zo aan gewend geen aandacht te schenken aan de feedback van ons lichaam, waarin een groot deel van onze ervaringen en waarden zijn gecodeerd, dat we klaar zijn om verder te gaan, zonder rekening te houden met de ecologie van het hele lichaam. Laat me je eraan herinneren dat vaak bijgewerkte neurale netwerken, bijvoorbeeld negatieve ervaringen, diepe sporen worden, die ook verbonden zijn met andere neurale netwerken van onze hersenen. Daarom moeten we ons ervan bewust zijn dat een verandering in één element van onze sociale kaart onvermijdelijk een reactie van de rest van het besturingssysteem met zich mee zal brengen. Hier zijn een paar eenvoudige tekenen dat ons sociale besturingssysteem (ons sociale panorama) opnieuw moet worden geconfigureerd: In het leven herhalen dezelfde dingen zich periodiek: dezelfde situaties - het effect van bekende 'hark'. Mensen die dicht bij ons staan, laten doorschemeren dat we zullen stoppen met leven in het verleden. Er is een gevoel van een 'vicieuze cirkel'. Ons gedrag in de aanwezigheid van sommigen mensen gehoorzamen hun gezond verstand niet. Er is een gevoel dat ‘de hele wereld tegen ons is’ of dat ‘we helemaal alleen zijn’. We worden voortdurend gedwongen tot onproductieve interacties met een bepaald soort mensen diagnose van iets ergs of verkeerds. Deze situaties zijn normaal en kunnen ons allemaal overkomen. De vraag is dat we er heel vaak aan wennen dat we geen bewuste aandacht besteden aan deze symptomen; we drijven ze in de donkerste hoek, van waaruit ze vaak hun sabotage tegen ons plegen. Als we het hebben over de toegepaste aspecten van het toepassen van het sociale panoramamodel, kunnen we de volgende gebieden benadrukken: het verbeteren van het gevoel van eigenwaarde, het versterken van het ‘ik’ van ons. het individu Gedrag beheren in een conflictsituatie Het veranderen van gebruikelijke strategieën voor interactie met mensen in een bepaalde context Het veranderen van beperkende attitudes en overtuigingen over zichzelf, een andere persoon, de wereld als geheel Het wegwerken van emotionele afhankelijkheden die verband houden met andere mensen Het genereren van nieuwe gedragsstrategieën in typische herhalende contexten (wanneer dezelfde “rake” zich voordoet) Het genereren van nieuwe gedragsstrategieën met hele mensen.