Van de auteur: Een hersteld persoon wekt de indruk van iemand die zichzelf heeft ontdekt, hij begint te begrijpen wie hij werkelijk is. Het is gericht op de samenleving, en niet op een geïsoleerd bestaan ​​‘achter een stenen muur’. Psychotherapie is als zodanig bedoeld voor gezonde mensen. Maar de indeling in ‘gezondheid en ongezondheid’ is zeer willekeurig. Om de concepten te definiëren, gebruik ik de indeling die wordt geaccepteerd in persoonsgerichte therapie. Dus als alle mensen in drie groepen worden verdeeld, dan omvatten de eerste twee mensen die kunnen worden geclassificeerd als mensen met de volgende afwijkingen van de norm: neurosen. en borderline-staatspersoonlijkheid. Dit is de klasse van 'gezond'. En de derde groep is in feite wat de geneeskunde classificeert als een ziekte: verschillende psychosen (schizofrenie, manisch-depressieve psychose). Tot voor kort werd aangenomen dat alleen de psychiatrie zich met psychosen bezighoudt , alleen van toepassing op de medicamenteuze behandeling van deze patiënten, en dan niet als genezing, maar als onderhoudsmedicamenteuze behandeling. Eigenlijk worden mensen met deze diagnoses (schizofrenie, MDP) officieel als ‘ziek’ beschouwd. Maar we hebben het niet over hun ‘herstel’, zoals ik hierboven zei, we hebben het alleen over ondersteuning, inclusief ondersteunende psychotherapie. De eerste twee lessen hebben betrekking op ‘gezondheid’. Maar zoiets als een klinische depressie kan bijvoorbeeld een symptoom zijn van een borderline-toestand (dat wil zeggen, op de grens met psychose) en kan heel goed tot de dood leiden als de patiënt, die voorwaardelijk tot de ‘gezonde’ klasse behoort, Maar aan de andere kant kan een patiënt die aan een depressie lijdt een psychotherapiekuur ondergaan (mogelijk in combinatie met een psychiatrische behandeling, dat wil zeggen een kuur met antidepressiva) en volledig terugkeren naar een normaal, gezond leven. , het vervullen van het leven (zowel persoonlijk als sociaal). Zaken als dwangmatig gedrag - alcoholisme, drugsverslaving, te veel eten, obsessieve gedachten en daden - behoren ook tot de klasse van de 'gezondheid', maar kunnen tegelijkertijd heel goed tot volledige arbeidsongeschiktheid leiden. Een persoon die aan obesitas lijdt, lijkt gezond te zijn in termen van psychologische toestand, maar tegelijkertijd liggen de redenen voor zijn toestand in de psyche, en als hij geen maatregelen neemt om af te vallen (dieet, sport, psychotherapie), dan zijn mentale toestand, die toch al onbelangrijk is, zal geleidelijk verslechteren (afname van het gevoel van eigenwaarde, isolatie, dat wil zeggen verlies van sociale banden, contacten, onvervuldheid) en zijn fysieke toestand is ook mogelijk - de ontwikkeling van diabetes mellitus en stoornissen in het cardiovasculaire systeem zijn mogelijk. Iemand die aan alcoholisme lijdt, kan er uiterlijk ook sociaal behoorlijk succesvol uitzien, maar als hij geen enkele maatregel (behandeling) neemt, zal na delirium tremens levercirrose optreden, dat wil zeggen dat zelfdestructief gedrag “zijn droevige vruchten zal afwerpen. ' Daarom hebben we het in mijn artikel over herstel, dat wil zeggen in de eerste plaats over de eerste twee groepen cliënten (patiënten, patiënten), maar ook over patiënten met schizofrenie, aangezien buitenlandse collega's al psychoanalyse gebruiken om deze groep patiënten te behandelen, in combinatie met medicijnen, en de tekenen van herstel zijn in principe hetzelfde, omdat elke psychische stoornis altijd gebaseerd is op een schending van relaties met belangrijke anderen (in de kindertijd) en een schending van sociale aanpassing later, op volwassen leeftijd al het bovenstaande, tekenen van ‘herstel’ of ‘genezing’ zijn vrij universeel. Tekenen van herstel. Wanneer de krachtigste weerstanden tegen communicatie zijn opgelost, ontwikkelt de cliënt vele schakeringen en nuances van gevoelens, in tegenstelling tot de onvrijwillige herhaling van enkele. Basistonen van gevoelens uit de vroege kinderjaren Omdat hij zijn gevoelens nu kan uiten op sociaal aanvaardbare manieren die hij tijdens het psychotherapieproces heeft verworven, hoeft hij niet langer contact te vermijden om zichzelf te beschermen tegen zijn destructieve (relatiebeschadigende) gedrag, hoe dan ook. hoe krachtig.