Je bent vast wel eens in huizen geweest waar naast mensen ook katten en honden leven. Ze slapen, eten samen en lijken elkaar perfect te begrijpen, hoewel ze een klassiek voorbeeld van vijandschap zijn en verschillende talen spreken. "Als niemand ons ziet, zijn we klaar om elkaar te bijten!" -Ik hoor deze woorden, of woorden met een vergelijkbare betekenis, bij ongeveer elke vijfde consultatie. Uiterlijk welvarende paren, die soms de afgunst van anderen opwekken, kunnen vaak geen wederzijds begrip vinden in de eenvoudigste gezinssituaties. En dit ondanks het feit dat ze erin slagen een gezamenlijk bedrijf te creëren en te ontwikkelen, elkaar perfect aanvullen, complexe productieprocessen bieden, een gemeenschappelijke taal vinden met bazen, collega's en ondergeschikten verliefd koppel, maar ook tussen ouders en kinderen, broers en zussen, bazen en ondergeschikten), is het raadzaam om niet alleen de specifieke situatie te onderzoeken die als symptoom fungeerde. Soms is het nodig om terug te gaan naar het begin van de relatie, om te onthouden waar het allemaal begon. Had het paar, naast liefde en passies, echt aandacht en begrip voor elkaar, of moesten ze iets in zichzelf onderdrukken: ontevredenheid, woede of wrok? vaak te vinden in de kindertijd, in het ouderlijk gezin, relaties met leraren, leeftijdsgenoten... Het is dan dat de voorwaarden voor het omgaan met zichzelf en anderen ontstaan, het gevoel van eigenwaarde wordt gevormd, communicatie- en samenwerkingsvaardigheden worden getraind om met de problemen om te gaan die zich voordoen, wacht niet tot je merkt dat je op een dood spoor zit, verloren gaat in een vruchteloze strijd met jezelf en je dierbaren, in jezelf gelooft, je onderdompelt in een gevoel van teleurstelling en machteloosheid ineffectief zijn; preventie is veel belangrijker! Wat moet u doen om u het gevoel van vreugde terug te geven door te communiceren met een geliefde? Leer allereerst observeren - in de eerste plaats jezelf. Verduidelijk de relatie bij het eerste teken van misverstand. Leer elkaar te horen, achterhaal de redenen, hoop niet dat alles ‘uit zichzelf zal worden opgelost’. Als u het gevoel heeft dat u het niet alleen kunt, en “de zaken zijn er nog steeds”, neem dan contact op met specialisten. Nadat u gezinsbegeleiding of een individuele cursus heeft ontvangen in het kader van speciale programma's, leert u de situatie vanuit nieuwe invalshoeken te zien, vaardigheden op te doen in het correct verhelderen van relaties, elkaars taal te leren begrijpen en de diepe betekenis te beseffen van de verschijnselen die u verenigen of, omgekeerd, u ‘in verschillende hoeken’ scheiden. Er bestaat geen toverstaf of ‘gouden pil’ die uw problemen onmiddellijk zal verlichten. Zonder uw verlangen, bereidheid tot serieuze interne studie en uw eigen veranderingen, is het onwaarschijnlijk dat u blijvende resultaten zult kunnen bereiken. Er is altijd een kans om te veranderen wat u niet langer leuk vindt. Soms is een simpele verduidelijking van de omstandigheden voldoende: kijk naar jezelf en je relaties en beantwoord oprecht de vragen: “Wat is mijn bijdrage aan wat er gebeurt?”, “Wat verlies ik (als ik bijvoorbeeld schreeuw)?” en "Wat krijg ik als ik dit doe (opnieuw schreeuwen en bekritiseren.))?"