Van de auteur: Een artikel voor ouders wier kinderen het ouderlijk huis hebben verlaten. Psychologische aanbevelingen om door deze crisis heen te komen en een nieuwe betekenis in het leven te vinden Voor alle ouders komt er vroeg of laat een periode waarin volwassen kinderen onafhankelijk worden en het ouderlijk huis verlaten. Kinderen kunnen weggaan om te studeren, een gezin te stichten of naar een andere stad verhuizen vanwege een verandering van baan. Op de een of andere manier beginnen ze hun onafhankelijke leven, en worden de ouders aan hun lot overgelaten. In dit geval ervaren ouders vaak een aandoening die psychologen ‘het lege nest-syndroom’ noemen. Niet alleen het huis, maar hun hele leven lijkt hen plotseling leeg. Deze periode is vooral moeilijk voor vrouwen. Het gevoel van de zinloosheid van het bestaan ​​treft meestal mensen van 38 tot 45 jaar, precies op het moment dat iemand een ‘midlifecrisis’ doormaakt, die wordt gekenmerkt door een midlifecrisis. herwaardering van levenswaarden en een toestroom van twijfels over de juistheid van de levensloop. Het ontheven worden van de ouderlijke verantwoordelijkheden kan depressie en een gebrek aan toekomst veroorzaken. Op dit moment beginnen de eerste tekenen van leeftijdsgebonden veranderingen in het lichaam van een vrouw en verschijnt de angst voor de naderende ouderdom. Dit dient als vruchtbare voedingsbodem voor de groei van twijfel aan zichzelf, angst voor de eigen nutteloosheid en een gevoel van verlies van zin in het leven. Enkele andere moeilijkheden zoals echtscheiding, verhuizen, de menopauze, de zorg voor bejaarde ouders vallen samen met de tijd waarin de “ nest” is leeg. Crisissituaties kunnen elkaar dus ‘overlappen’, waardoor het gevoel van verlies toeneemt. Dit gevoel wordt zo mondiaal dat het het besef volledig overschaduwt dat je eindelijk de mogelijkheid hebt om nieuwe aangrijpingspunten van je energie te vinden. Veranderingen in het huwelijkssysteem In de periode dat kinderen het huis verlaten, vindt er een scherpe herstructurering van het hele gezinssysteem plaats. Als de relatie in het huwelijk warm en respectvol is, verenigt het gevoel van eenzaamheid als gevolg van het gebrek aan kinderen de echtgenoten en dwingt hen om steun bij elkaar te zoeken. Als er geen liefde of respect is, worden man en vrouw overbodig elkaar. Vroeger konden conflicten binnen het gezin worden gladgestreken of zelfs door kinderen worden overgenomen. Nu worden de echtgenoten gedwongen zich tot elkaar te wenden en de zaken samen op te lossen. Het gevoel van eenzaamheid zorgt ervoor dat ze zich geïrriteerd voelen ten opzichte van elkaar. Wederzijdse verwijten, schandalen en vervreemding beginnen. Een aanzienlijke golf van echtscheidingen vindt plaats in de leeftijdsperiode van 40-45 jaar. Als er echter naast de man een zorgzame, begripvolle vrouw is die niet alleen in alledaagse zaken opgaat, dan slaagt het paar veel gemakkelijker voor deze test. Hoe de situatie te accepteren Accepteer allereerst het feit dat je soms verdrietig bent over jou kind is heel normaal. Het belangrijkste hier is om de interesse in het leven niet te verliezen. Je moet een kind niet behandelen als iets dat je wel of niet kunt krijgen. Kinderen moeten als individuen worden behandeld - met hun waardigheid en het recht om hun eigen leven te leiden. Bekijk je leven vanuit een andere hoek. Dankzij jouw inzet en slapeloze nachten heb jij je kind grootgebracht. Waarom is dit geen reden om trots op jezelf te zijn? Je hebt jezelf als moeder volledig gerealiseerd en voordat je het imago van een grootmoeder probeert, neem je een korte pauze om voor jezelf te leven. Nu ben je op de leeftijd van volwassen intellect, verworven levenservaring, nog steeds in goede gezondheid, op de leeftijd van zelfrealisatie en bevrediging van je neigingen en interesses. Het is belangrijk om niet de beperkingen te zien, maar de kansen die voor u opengaan, die levenservaring en verworven sociale status opleveren. Hoe meer professionele en persoonlijke plannen en ontwikkelingsmogelijkheden u voor u heeft, hoe pijnlozer en constructiever u dat zult doen ervaar het ‘lege nest-syndroom’. Veel mensen hadden in die tijd kinderen grootgebracht, hun eigen bedrijf geopend, begonnen zich bezig te houden met wetenschappelijk werk of lesgeven, raakten betrokken bij sociale activiteiten, begonnen te reizen, vonden nieuwe hobby's en interesses,.