Eén persoon vroeg mij: “Hoe te leven in constante stress? Ik moet me voortdurend zorgen maken, hetzij over mijn gezondheid, hetzij over mijn kinderen, of over mijn katten, of over iets anders...' Ik wilde vragen: waarom moet ik dat doen? Wie dwingt jou om dit te doen? Ja, ons leven is gevuld met voortdurende stress. Maar hoe hij ze moet ervaren, beslist een persoon zelf. Ofwel blijf je hangen in zorgen, ofwel leef je constructief, met minimale schade voor jezelf. Laten we de optie overwegen wanneer het nuttig is om vast te lopen in zorgen en in constante stress te leven. Door stress kun je je geest ‘bezetten’: er is iets waar je voortdurend aan moet denken, klagen en zelfs iemand de schuld kunt geven, soms zelfs iedereen en alles. Dit gebeurt omdat als er geen problemen zijn, er geen stress is waar je constant aan kunt denken, dan is er een kans om jezelf tegen te komen. En dit is oh wat eng! Vaak brengt zo’n ontmoeting angst met zich mee, omdat het niet duidelijk is wat je wilt, wat je voelt, wat je hebt bereikt, wat zijn je doelen in het leven en is er een antwoord op de belangrijke vraag over de zin van het leven: wat ben ik? leven voor? Daarom is het gemakkelijker om ervoor te kiezen om na te denken en je zorgen te maken over anderen, over wat er rondom gebeurt: politiek, geneeskunde, economie, enz. Deze keuze (meestal onbewust) is een verdediging tegen onze meer verontrustende, beangstigende ervaringen. Dit kan zich uiteraard al sinds de kindertijd hebben gemanifesteerd als gevolg van een gebrek aan steun, liefde of reflectie van de ouders. Misschien was zelfs het uiten van iemands gevoelens en verlangens verboden; je moest leren emotionele kilheid te tonen in relatie tot je behoeften. Wat leidde tot innerlijke verstarring, ongevoeligheid voor jezelf en je verlangens, en algemene angst om jezelf te horen, om jou te ontmoeten. Wat is nog meer gunstig voor het ‘leven in constante stress’? • De emotionele staat van spanning reageert op de spanning in het lichaam, waardoor de sensaties “Ik ben”, “Ik leef” ontstaan. • De wens om de problemen van anderen op te lossen, stelt u in staat bevestiging te krijgen van uw belang. • Dit is ook een kans om iemand openlijk te bekritiseren: iedereen is slecht (de staat, politici, verkopers, etc.), en dit geeft je op zijn beurt ook de mogelijkheid om je aan te sluiten bij een groep mensen die ook ergens ontevreden over zijn. Een van de belangrijke menselijke behoeften is om erbij te horen, deel uit te maken van een groep mensen. • Er zijn altijd gespreksonderwerpen over hoe moeilijk het leven is. • Stress veroorzaakt ziektes die de aandacht op zichzelf afleiden, waardoor men werkelijke behoeften kan negeren, die de moeite waard kunnen zijn om te ‘rouwen’ omdat ze onvervuld zijn, en om naar andere behoeften te luisteren. Wat kun je eraan doen? Maak je eigen onafhankelijke keuze: je zorgen maken of je geen zorgen maken, je zorgen maken over anderen of niet. De ervaringen zelf hebben immers op geen enkele manier invloed op wat er gebeurt, omdat... het gebeurt in een persoon. Bepaal uw voordeel (of voordelen) die u ontvangt door u voortdurend zorgen te maken, ‘in stress te leven’. En dit zou wel eens het antwoord kunnen zijn: wat wil ik echt? Als je bijvoorbeeld beseft dat je ervoor kiest om je zorgen te maken over iemand anders (ik maak me zorgen om jou, je doet alles verkeerd, ik ben gestresseerd vanwege jou...), dan wil je belangrijk zijn, nodig voor deze persoon. Op dit moment kan er weerstand opkomen: nee, nee, ik heb dit niet nodig, ik geef echt om het welzijn van de ander! Of er zullen angst en angst ontstaan: hoe krijg ik die? Wat als ik eigenlijk niet zo’n belangrijk persoon voor hem/haar ben? Hoe kan ik dit met die persoon vragen, verduidelijken en bespreken? Dit is waar u die zorg voor uw welzijn laat zien: zorg voor uzelf. Luister naar jezelf, begrijp jezelf, zoek naar wat je wilt. En leer erom te vragen. Dan hoef je niet meer in constante stress te leven – want opeens begin je te ontvangen wat je vreugde, plezier en gemoedsrust brengt!