Ik denk dat iedereen de vraag waarom iemand slaap nodig heeft gemakkelijk kan beantwoorden. Om uit te rusten, toch? Maar in werkelijkheid is alles veel ingewikkelder dan we denken. ‘Slaap-waak’ is een complexe biologische cyclus, samen met thermoregulatie (het vermogen van ons lichaam om een ​​constante temperatuur te handhaven, in tegenstelling tot bijvoorbeeld slangen en hagedissen), menstruatie bij vrouwen, lichaamsgroei met bijbehorende veranderingen in hormonale niveaus, hartslag, ademhaling, metabolisme en etc. Alle bovengenoemde processen zijn met elkaar en met perioden van daglicht met elkaar verbonden. Misschien heb je gehoord dat ieder van ons een ‘biologische klok’ in zich heeft? Als je een experiment uitvoert en een persoon meerdere dagen in een donkere kamer isoleert, dan zal hij ook slapen en wakker zijn, dat wil zeggen leven, gehoorzamen aan de wetten van biologische ritmes, maar alleen de duur van zijn slaap zal compleet anders zijn. Maar het is absoluut onmogelijk om niet te slapen. In de regel is elke slaapstoornis ofwel een aanpassingsstoornis als gevolg van frequente veranderingen in tijdzones, ofwel een onafhankelijke stoornis die bepaalde fysieke en psychologische gevolgen met zich meebrengt, ofwel een symptoom van een lichamelijke of geestelijke ziekte. Bedenk dat wanneer u griep krijgt, u meer slaapt dan normaal, of omgekeerd: wanneer u ernstige kiespijn heeft, uw slaap wordt onderbroken of helemaal niet kunt slapen. Het blijkt dat omstandigheden waarin er niet genoeg slaap is, een teken zijn van ziekte, maar wanneer er sprake is van overmatig slapen, kan dit ook een teken zijn van een pijnlijke aandoening. Laten we eerst proberen uit te zoeken waar slaapgebrek precies toe leidt. Het is bekend dat slaapgebrek minder groeihormoon produceert, dat betrokken is bij de regeneratie (herstel) van lichaamsweefsels. Vaak wordt dit werk 's nachts door het lichaam uitgevoerd, wanneer we rusten. Door de vermindering van de slaap wordt ook het herstelvermogen van ons lichaam verminderd. Cellen hebben geen tijd om zichzelf te vernieuwen, onze organen beginnen slechter te werken en de weerstand van het lichaam tegen ziekten neemt af. Ook ons ​​immuunsysteem kan het niet aan. Het bestaat ook uit cellen en organen. Daarom slapen we zo lang tijdens de griep. Ons immuunsysteem werkt met een bijzondere spanning en produceert antilichamen tegen bacteriën die het lichaam hebben aangevallen. Gebrek aan slaap maakt ons dom. Als we oververmoeid zijn, neemt ons vermogen om ons te concentreren en te onthouden af. Hoe langer we wakker blijven, hoe meer afgeleid we raken. Mensen die niet genoeg slaap krijgen, studeren en werken slechter. Kinderen vertonen als gevolg van slaapgebrek vaak gedragskenmerken zoals hyperactiviteit, concentratievermogen, overmatige vermoeidheid, lethargie en zelfs agressie. Slaapgebrek maakt hen dik. In modern onderzoek ontvangen wetenschappers steeds meer bewijs dat chronisch slaapgebrek tot stofwisselingsstoornissen leidt. Neurotransmitters (biologisch actieve chemicaliën die een of andere chemische reactie veroorzaken) van ons lichaam, zoals insuline (reguleert de bloedsuikerspiegel), leptine (reguleert de vetstofwisseling, een teveel aan leptine helpt de eetlust te onderdrukken, en een tekort draagt ​​bij aan zwaarlijvigheid), ghreline (hoge concentraties ervan signaalverzadiging), zorgen schildklier- en bijnierhormonen voortdurend voor een niveau van interne energie dat is aangepast aan de behoeften van het lichaam, waarbij onze organen optimaal kunnen werken. En tijdens de slaap lanceert groeihormoon een programma voor uitgebreide vernieuwing van het lichaam, waarbij gebruik wordt gemaakt van een grote hoeveelheid energie die gedurende de dag is verzameld. Het lichaam ontvangt deze energie allereerst door vet te verbranden uit de reserves in de billen, buik en dijen. En omdat we niet eten terwijl we slapen, blijkt dat we van de ene op de andere dag afvallen. Een gebrek aan slaap zorgt ervoor dat we oud worden. In 1999 werd in Chicago een experiment uitgevoerd,!