Van de auteur: Dmitry Kovrigin, Waarschijnlijk heeft ieder van ons een favoriet hulpmiddel verborgen in de voorraadkast van ons onderbewustzijn: een hark. Als we er keer op keer op trappen, lopen we in mentale valkuilen – situaties die ons dwingen buiten de gebruikelijke stroom van de tijd te vallen. Het is dankzij hen dat we onze energie tevergeefs verspillen, niet van het leven kunnen genieten en energie verliezen zonder resultaat te boeken. Mentale vallen zijn een afgrond die onze tijd opslokt zonder enige waarde te creëren. We proberen onze mentale hark te vermijden, maar zonder ze persoonlijk te kennen, is dit erg moeilijk om te doen. Professor Andre Kukla laat de lezer kennismaken met elf punten waarmee u uw gedachten kunt herzien. Laten we ze bekijken in de volgorde en met de namen die door de auteur zelf zijn voorgesteld.1. Doorzettingsvermogen Als we in de eerste valkuil trappen, blijven we doorgaan met het volgen van de gevestigde sleur, waarbij we ons al dan niet realiseren dat we de vreugde van beweging al een hele tijd niet meer hebben ervaren. We blijven doorgaan met iets te doen dat ons niet langer plezier of het gewenste resultaat oplevert. Beweging door traagheid is het belangrijkste kenmerk van deze val.2. Versterking Vaak is de reden voor falen onvoldoende inspanning, een kleine hoeveelheid inspanning. Maar een van de mentale valkuilen is precies het tegenovergestelde: een buitensporig verlangen naar perfectie. Het geheim is om het doel te bereiken met de optimale hoeveelheid inspanning en zonder onnodige middelen te verspillen. Het is de moeite waard om hulde te brengen aan de alomtegenwoordige Pareto-wet: slechts 20% van onze inspanningen levert 80% van het resultaat op, de resterende 80% van de inspanningen levert slechts 20% van de impact op.3. Fixatie De fixatieval is als wachten op ‘manna uit de hemel’. We beginnen niet met het ontwikkelen van een nieuw plan om richting het doel te gaan, omdat we wachten op een wonder (toestemming, oproep, ongekende inspiratie, enz.).4. Terugval Het komt voor dat iemand faalt. De tijd verstrijkt, maar dit probleem verdwijnt niet. Dit is een zeker teken van terugkeer: de vierde mentale valkuil. Het is het tijdelijke tegenovergestelde van de vorige val. Als fixatie ons dwingt onvermoeibaar te werken om de toekomst dichterbij te brengen (deze is net bevroren en beweegt niet in onze richting), dan is omkering hetzelfde als met onze vuisten zwaaien na een gevecht. De enige uitweg is de situatie te accepteren zoals die is.5. Anticipatie We raken verstrikt in de val van anticipatie als we eerder met iets beginnen dan we zouden moeten. Door krachtige activiteit te creëren op een plek waar we later in een afgemeten tempo kunnen werken, dwingen we onszelf ertoe alles in één keer te doen. Verzet Iedereen kent dit verraderlijke ‘nog even’, het is ook ‘nog even’ of ‘nog even’. Weerstand overvalt ons als we onze ogen sluiten voor omstandigheden die duidelijk om bepaalde acties vragen. We stellen het moment van de waarheid zoveel mogelijk uit, omdat we de telefoon niet willen beantwoorden of de deur willen openen ‘tot het laatste moment’, op willen staan ​​als de wekker gaat, of iets anders willen doen, maar even onvermijdelijk. Uitstelgedrag Omdat iemand in de mentale valkuil van uitstelgedrag is gelopen, weet iemand precies wat er moet gebeuren, maar kan hij niet beginnen zijn plan uit te voeren. In dit geval beginnen we een hele reeks ‘dringende’ taken te bedenken die moeten worden voltooid voordat we onaangename taken moeten gaan uitvoeren.8. Afscheiding Afscheiding verhindert dat we op efficiënte wijze voltooien wat we van plan zijn te doen, waardoor onze aandacht wordt afgeleid van andere aspecten. Rust is dus rust en werk is werk. Het één staat het ander in de weg, waardoor je niet alles tegelijk en goed kunt doen.9. VersnellingDe weerspiegeling van aanscherping is de versnellingsval. We haasten ons halsoverkop naar de zaken toe, met een snelheid die even enorm is als volkomen ongepast. Salvador Dali had gelijk toen hij zei dat we allemaal verre van perfectie zijn. Daarom moet je niet zinloos overhaasten en jezelf aan ijdelheid wennen.10. RegulatieAls we ergens over nadenken, kiezen we één van twee richtingen: beschrijvend denken of prescriptief denken. In het eerste geval benadrukken we alleen de daadwerkelijke aanwezigheid van bepaalde eigenschappen van het object (de deur staat bijvoorbeeld open, er ligt stof op de plank, enz.), In het tweede geval maken we een nutteloos recept.