Van de auteur: We hebben de neiging anderen de schuld te geven van onze tegenslagen, maar wat hebben we eigenlijk zelf gedaan? van voorbijgangers kun je een rijke verscheidenheid aan emoties opmerken: vermoeidheid, teleurstelling, angst, verdriet, verdriet, soms vreugde, kalmte of tevredenheid. Het is heel prettig om naar blije gezichten te kijken, en dan verschijnt er van binnen een soort solidariteitsgevoel van verhevenheid en bewustzijn van de schoonheid van menselijke gevoelens, alles rondom lijkt helder, kleurrijk, vol harmonie en betekenis. Het zien van zulke gezichten is echter als een geschenk dat je niet vaak ontvangt. En de vraag rijst: waarom? Wat weerhoudt mensen ervan om gelukkig te zijn en zichzelf te vullen met iets aangenaams, vrolijks en aardigs? Veel mensen geloven dat je, om gelukkig te worden, geboren moet worden ‘in een shirt’ of onder een ‘geluksster’. Is dat zo? Ligt alles in handen van het lot of hangt iets van ons af? Natuurlijk willen we de verantwoordelijkheid voor onze daden verschuiven naar externe omstandigheden, karakter, horoscoop en andere ‘buitenaardse’ krachten. Daarom merken we vaak niet hoeveel we doen om ons leven te ruïneren. Voor sommigen duurt het hun beste jaren. Toegegeven, dan klagen ze: "Waarom heb ik zulke tegenslagen?" Dus op een dag kwam er een mooie vrouw van een jaar of veertig naar me toe, met een doffe blik en vermoeidheid op haar gezicht. Ze vertelde lang over hoe moeilijk het voor haar was om de ‘last’ te dragen die ze op zich had genomen, omdat ze financieel voor haar familie en ouders moest zorgen. Haar man was voortdurend op zoek naar werk en kon geen geschikte activiteit vinden die aan zijn behoeften voldeed. Daarom behandelde hij economische kwesties rond het huis, die hij met veel succes aanpakte. Ze sprak met merkbare irritatie en wrok over haar relatie met haar man. En aan het eind verklaarde ze trots: “Ik heb er alles aan gedaan om het leven van mijn man te ruïneren!” Natuurlijk is het haar gelukt, maar ze heeft niet minder geleden! Overigens bleek later tijdens het consult dat ze dit volkomen tevergeefs deed. Dit is slechts één voorbeeld uit duizend waarin mensen jaar na jaar hun relaties met elkaar verpesten en geen geluk kunnen vinden. Maar het is dichtbij, je hoeft het alleen maar op te merken. Dit is natuurlijk onmogelijk als we ons concentreren op de tekortkomingen van anderen. Dan lijken de voordelen vaag en onbeduidend. Soms zijn we jaloers als we zien dat echtgenoten lief praten, elkaar cadeautjes geven, samen wandelen, ontspannen. De gedachte sluipt binnen: “Je hebt geluk! En ik heb…". Maar wat houdt jou tegen om op deze manier te communiceren? Wat heb je gedaan om je relatie bevredigend te maken? Misschien heb je ook een bijdrage geleverd aan de breuk in je gezin, iets gedaan, je levenspartner op de een of andere manier zodanig beïnvloed dat hij zijn interesse en zelfs respect voor jou verloor? Hoogstwaarschijnlijk is dit zo, aangezien er bij elk conflict aan beide kanten verantwoordelijkheid is, maar het is moeilijk om dit zelfs aan jezelf toe te geven. Dus wat moet je doen om ongelukkig te worden in je huwelijk? Het bleek dat hiervoor bepaalde 'gedragsregels' bestaan, een passende manier van denken. Denk eens na: hoeveel van de onderstaande punten heb je in je leven weten toe te passen: 1. Probeer je partner te ‘hervormen’ in overeenstemming met jouw principes, idealen en wereldbeeld. Ideaal gedrag bereiken; 2. Als je gewond bent geraakt, neem dan wraak. Zeg alles wat op je tong ligt en meer; 3. Beschouw vriendelijkheid en aandacht als vanzelfsprekend, want hij is verplicht dit voor je te doen. Prijs of bedank onder geen enkele omstandigheid! 4. Voel je vrij om kritiek te leveren op tekortkomingen. Vergeet geen enkel detail. Gebruik labels als: “idioot”, “dom”, enz. Probeer zijn waardigheid zoveel mogelijk te schaden; 5. Neem beslissingen zonder rekening te houden met de belangen van uw echtgenoot, zodat hij niet denkt dat zijn mening van enige betekenis is; 6. Krijg luid en volhardend uw zin; 7. Geef onder geen enkele omstandigheid toe. Sta er zelf op, vooral als u begrijpt dat u ongelijk heeft; 8. Onthoud: de tekortkomingen van een huwelijkspartner zouden dat wel moeten zijn.