Allereerst wil ik beginnen met het ontkrachten van een zeer populaire mythe van vandaag, die wordt gepropageerd door vele bewegingen van “positief denken”, “denkkracht”, verschillende esoterische leringen, enz. Deze mythe kan erg gevaarlijk zijn en ligt in het volgende: hoe iemand zich tegenover mij gedraagt, hangt uitsluitend van mij af. Dus op de een of andere manier trok ik hem aan. Dit betekent dat ik iets moet begrijpen, accepteren, een bepaalde les moet doorlopen, etc. En daarna ontstaat logischerwijs een verwachting (al dan niet bewust): als ik verander, zal hij ook veranderen. En dit lijkt hem rustiger te maken . Angst en zorgen nemen af ​​en we voelen ons gedurende een bepaalde periode zelfverzekerder. Maar… Verandert dit relaties? Bedoel ik echte verbeteringen en veranderingen op de lange termijn? Zoals de praktijk laat zien, is de kans groter dat dit niet het geval is. Natuurlijk verbeteren relaties vaak. Maar het is niet omdat ik ben veranderd, ik ben 'verbeterd', en na mij is Hij 'opgetrokken'. Nee. Als relaties veranderen, is dat alleen het gevolg van intrapsychische veranderingen in een persoon, die ertoe leiden dat hij wordt in staat om (volgens -echt!) jezelf te accepteren, en daarna - en de Ander, met zijn kenmerken en tekortkomingen. En dit is fundamenteel anders dan de verwachtingspositie: ik ga nu aan iets in mezelf werken - en als als resultaat hiervan zal de Ander veranderen. Sterker nog, alles zal NIET veranderen. En dit is pijnlijk om te beseffen. Ik wil dit niet accepteren. Dit breekt onze interne verdediging, waardoor de toch al onbetrouwbare steun onder onze voeten wordt weggenomen. Een ondersteuning die gebaseerd was op de overtuiging dat ik in staat ben de Ander te veranderen. Dat niet hij het is die slecht is, maar ik die niet voldoende ‘ontwikkeld’ ben. Dit betekent dat ik het kan repareren. En het doet pijn. Maar deze pijn is noodzakelijk en genezend. En de weg naar het verbeteren van relaties ligt precies door deze pijn. En dan wordt na verloop van tijd een bewuste, rustige keuze mogelijk: ik wil het zijn met DEZE persoon en in DERGELIJKE relaties. Of ik wil iets anders. Daarom is het zo belangrijk om de keuze van een man zorgvuldig te benaderen in de allereerste fase van een relatie. En wees zeer alert op je gevoelens, gedachten en lichamelijke sensaties. Dat is onaangenaam. Wees je ervan bewust. En stel jezelf de vragen: kan ik hiermee leven? Is dit acceptabel voor mij? Verwacht ik (ergens diep van binnen) dat ik dit na verloop van tijd aan hem kan veranderen? Dat ik dit met mijn liefde (intelligentie, sluwheid, etc.) kan oplossen. Het is mogelijk dat jij dat kunt. Liefde doet soms wonderen. Maar pas nadat er volledige acceptatie is van wat is. Acceptatie van de realiteit en een ECHTE persoon. Waar moet je op letten bij het kiezen van een man voor een langdurige relatie? Vandaag zou ik me willen concentreren op zo'n belangrijk punt als het respect van een man voor persoonlijke grenzen: die van jou en die van hemzelf Hoe manifesteert dit zich in het dagelijks leven? Ten eerste: hoe vaak hoort een man jouw ‘nee’ en hoe reageert hij daarop? Een man vraagt ​​je bijvoorbeeld mee uit voor een date vanavond. Om de een of andere reden kun je vandaag niet "nee" tegen hem zeggen. De normale reactie van een man is in dit geval te vragen wanneer je kunt, dit af te stemmen op je vrije tijd en overeenstemming te bereiken over de volgende vergadering. Een abnormale reactie die je moet betalen aandacht aan kan als volgt zijn: de man zal er zeer op aandringen vandaag een ontmoeting te hebben. Alsof je je ‘nee’ niet hoort. Herhaal uw voorstel meerdere keren en zeg de zinnen: "Misschien kunt u dit (de reden voor uw weigering) verzetten naar een andere tijd", "laat me op u wachten", enz. Of, als optie, een man die "nee" hoort ’, zal onmiddellijk beledigd zijn en ‘sluiten’. De andere pool van het probleem is de buitensporige ‘aanpassing’ van uw plannen. Vragen: "wanneer komt het jou uit?", "Zeg me, ik kom op elk moment", "Ik annuleer alles om je te ontmoeten", enz. Als de eerste optie zegt dat de man je grenzen overschrijdt . De tweede gaat over het feit dat hij de zijne niet respecteert en schendt. Beide zijn in wezen destructief voor normale, gezonde relaties.