Als je droomt van iets of iemand met een staart, en de droom richt onze aandacht hierop, dan moeten we aandacht besteden aan dat deel van het lichaam dat bewaard is gebleven door onze kleinere broers en dat voor hen een van de belangrijkste delen van het lichaam is: voor sommigen helpt de staart bij het jagen; Voor sommigen dient het als roer om het evenwicht te bewaren, en voor anderen (de hagedis) redt het leven wanneer het wordt aangevallen door roofdieren. In alle gevallen is de staart als het ware een tweede persoonlijkheid, die diepe emotionaliteit uitdrukt (honden, katten), geworteld in de oude geschiedenis van de ontwikkeling van organismen. Maar, zoals we begrijpen, is Droom een ​​symbolische taal en uitdrukking van de interne, aangeboren kenmerken van onze menselijke natuur, en ook, net zoals de staart (naar analogie) een oude symbolische, menselijke geschiedenis heeft van de ontwikkeling van onze mentale activiteit (ziel), die ons menselijk maakt en ons onderscheidt van dieren. Op basis van wat er (naar analogie) is gezegd, kan worden aangenomen dat de staart waar iemand van droomt, spreekt over een diep oud, door de tijd ontwikkeld, zeer belangrijk deel van hemzelf. Hoe kun je dit deel in één woord noemen? Ja, natuurlijk, - dit is het VERLEDEN, - het verleden, ontwikkeld en gevormd; dominant lang vóór de onafhankelijkheid van zijn ego. Het verleden is de moeder. Terwijl het lichaam en de psyche zich ontwikkelen, wordt er een ‘kind’ gevormd – een centrum van wilscontrole en zelfbewustzijn dat het ego wordt genoemd. Het verleden is iets waar we geen controle over hebben. Die vergeten (gezaghebbende) informatie die ons heeft gevormd en nu automatisch aanwezig is en ons (naar analogie met de moeder) begeleidt, zoals voorheen in het proces van zelfvorming en ontwikkeling. Maar nu we in staat zijn tot onafhankelijke besluitvorming en de vorming van onze individuele kenmerken, wordt het verleden met zijn automatismen gedeeltelijk een ouderwets ding en gewend aan het domineren van het mentale leven – een dictator en oppositionist die niet weet wat een compromis is. Het verleden beschouwt het ego als een onbekwaam kind dat, net als voorheen, een “stuur” nodig heeft, d.w.z. een platgetreden pad dat zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld. Daarom is nu de tijd gekomen voor het ego om het proces van zelfvorming en dialoog met het verleden te beginnen om een ​​compromis te ontwikkelen. Daarom is de functie van de Psyche dromen. Dit is de taal van de ziel - een bemiddelaar die waarschuwt dat het moment is aangebroken waarop een persoon (in een specifieke droom over een staart) verplicht en in staat is een onafhankelijke beslissing te nemen, waarbij hij het verleden verwerpt, d.w.z. al die gewone handelingen en daden die voor hem zijn ontwikkeld en beslissen. Net zoals zijn moeder en zijn ouders dat ooit deden. Terwijl hij nog een jonge jongen was, is nu de tijd gekomen om zijn persoonlijke individuele kenmerken vast te stellen. Dit is de droom over de staart.