Van de auteur: Vreemde, chaotische en volledig persoonlijke gedachten over zichzelf, vrouwen en andere mannen, iets tussen autobiografie en begrip van de realiteit van mannen in het leven met vrouwen. Ik zal geleidelijk meer toevoegen. Dit is zo’n vreemd onderwerp dat één woord erover voldoende is voor zowel mannen als vrouwen om met hun handen te zwaaien en te zeggen: “Nou, dat weet ik al van hem (haar).” Hoewel, als je je voorstelt, we totaal verschillende, totaal verschillende mensen zijn, maar op een onvoorstelbare manier vergeten we dit vanwege relaties, vriendschap en liefde. En hoe hard we elkaar ook proberen te begrijpen, we zijn gedoemd om voortdurend verrast, bewonderd, betoverd, beledigd, boos, onbegrepen en toch lief te zijn!!! Ik ben een man en ik zal proberen je iets over mezelf te vertellen, maar zodat het over iedereen gaat. Ik weet niet of het zal werken. Maar als ik begin, zal ik zeggen dat ik, zolang ik me kan herinneren, op de meest verschillende manieren over mezelf en vrouwen heb nagedacht, en soms tegelijkertijd beangstigend en aantrekkelijk. Over mezelf en over ons: Hoe een man ook ouder wordt, hij blijft een man. Ik weet nog dat ik toen ik 18 jaar oud was, dacht aan vrouwen van 30 jaar oud: "Ze zijn oud, ze zouden waarschijnlijk jou moeten heten." En nu ben ik 25 en als ik naar meisjes van 30-40 jaar kijk, denk ik eraan hoe mooi, ervaren, lief ze zijn en dat ik me als vrouwen tot hen aangetrokken voel. Hoewel daar, op mijn 18e en nu - ik vergelijk mezelf in de spiegel en denk bij mezelf - maar het blijkt dat ik nog steeds dezelfde 17-jarige jongen ben die naar de stad kwam om naar de universiteit te gaan en als psycholoog te studeren. En er verandert niets... Dezelfde gedachten, dezelfde ik - alleen mollig en zelfs een beetje grijzer, dezelfde driften, dezelfde gewoonten, nee, dit betekent niet dat het grote goed mij voorbij is gegaan in de vorm van zelfontwikkeling en persoonlijke groei, ja, MAAR – ik ben nog steeds dezelfde. Het is gewoon dat ik echt ben en HIJ toen... En als ik denk dat ik binnenkort 50 jaar oud word, en ik zeg daar dat ik toen ook hier was, - uhhhh, het is al adembenemend, en mijn hersenen kraken van zo'n spanning. Ik herinner me dat ik voor het eerst naar meisjes begon te kijken - op de kleuterschool... Er was één meisje en ze was gewoon een schoonheid, ze vertelden me later dat we zelfs naast elkaar op het potje zaten, maar ik herinner me iets anders, hoe ik klom in haar bed en ging naast haar liggen, en toen begon hij in het slipje te kijken - ik vroeg me af wat daar was! En ik herinner me dat ik later thuis mijn vriendin kuste, we speelden bruiloft - het was cool, zo cool als we konden, we vouwden onze lippen in een strik en kusten elkaar op de lippen. Eigenlijk wist ik niets van vrouwen, mijn vader kwam me op een dag opzoeken (ik was toen al 13 jaar oud) en vroeg heel voorzichtig, verlegen naar wat ik wist, of liever niet - toen hij zich zorgen maakte , hij slaagde erin de vraag op zo'n manier te stellen, maar vond geen woorden - dus zijn zinnen kwamen ongeveer zo uit: 'Nou, Igor, dit, weet je, dit, nou, begrijp je, over de meisjes, wat is daar?”, terwijl hij vreselijk bloosde, vroeg hij mij. Ik hield van mijn vader, hoewel hij verschrikkelijk dronk, en ik had toen medelijden met hem en zei dat ik alles wist. En inderdaad, ik had al een bestand van een oude krant gevonden, speed-info, en het was de Bijbel, en toen ik het boek “O Emmanuel” in de bibliotheek vond, was het gewoon iets, en daarom werd ik een frequente bezoeker van onze dorpsbibliotheek, en aangezien er niemand binnenkwam, merkte de bibliothecaris me onmiddellijk op. Ik herinner me dat ik toen boeken over Emmanuelle tussen andere boeken over sciencefiction plaatste en wetende dat ze het toch zou vinden, ik bloosde meteen... Op 14-jarige leeftijd ervoer ik mijn eerste orgasme, nee, het was geen seks in mijn optiek, en inderdaad bestond seks in het algemeen naar mijn mening toen helemaal niet, op de een of andere manier zeiden ze er in de familie niets over, en voor zover ik me kan herinneren heb ik mijn ouders nooit betrapt - nou, je begrijpt het wel... Het gebeurde volledig per ongeluk in bad, en toen begon ik mezelf op de een of andere manier te masturberen - ik herinner me nog hoe - op de een of andere manier leerde ik over deze grappige mythen over masturbatie - ik was erg bang voor alles en begon mezelf zelfs onder controle te houden en van deze slechte gewoonte af te komen, maar wat ik ook deed, het gebeurde toch op de een of andere manier dat ik het weer ‘uitbrak’))) En ik herinner me ook dat we er op de een of andere manier helemaal niet over spraken, we zwegen zo…