Ter referentie. De auteur van de methode is Aliev Khasai Magomedovich - algemeen directeur van het NOU "Center for Protection from Stress", toonaangevend onderzoeker bij de SPC "Psychology of Extreme Situations" PI RAO. Voor het probleem van acute stress Laten we enkele karakteristieke kenmerken benadrukken die hun Markeer de details van de psychologische en medische zorg in noodsituaties. Rekening houdend met de beperkte tijd, en vooral in de aanwezigheid van een groot aantal slachtoffers, wordt het onmogelijk om medicijnen individueel te selecteren, gezien de verminderde perceptie, die, zoals een regel onderscheidt slachtoffers, en vaak hun onwil of onvermogen om hun ervaringen te delen, het werk van psychologen die traditionele verbale methoden gebruiken, is geblokkeerd. In een situatie van acute stress is het causale psychofysiologische mechanisme van de vorming van post-stressstoornissen blijft uit de hand lopen, wat daaropvolgende onomkeerbare veranderingen in de persoonlijkheid en in het menselijk lichaam kan veroorzaken. Tijdens ons werk in Beslan hebben we effectief gebruik gemaakt van de methode van gecontroleerde psychofysiologische zelfregulatie, technieken die automatisch stress verlichten, omdat ze gebaseerd zijn op ideomotoriek. reflexen die coördinatie op meerdere niveaus van mentale en fysiologische processen veroorzaken. De methode heette "Key". Zoals de praktijk heeft geleerd, geeft het gebruik van deze methode een uitgesproken psychotherapeutisch effect, dat tot uiting komt in een radicale positieve verandering in de functionele toestand van de slachtoffers als gevolg van de eerste procedure, geïmplementeerd in een vorm van therapie. omgeving van beperkte tijd en de afwezigheid van speciale voorwaarden. Het is ook belangrijk dat het gebruik van de methode geen traditionele voorafgaande psychologische tests en een lang psychotherapeutisch gesprek met de slachtoffers vereist techniek is een reflexreactie van het lichaam, met een motorische component, die optreedt als reactie op het figuratieve model. Het mechanisme van gecontroleerde ideomotorische beweging is gebaseerd op het fenomeen van generalisatie van een wilsimpuls in de hersenschors, vergezeld van bestraling naar de motor. centra met het uitschakelen van concurrerende signalen. De implementatie van gecontroleerde ideomotorische bewegingen vindt plaats op basis van de gelijktijdige synchrone activiteit van de twee hersenhelften, waardoor hun activiteiten worden gecoördineerd en, als gevolg daarvan, een reflexieve-automatische reductie. bij stress. Over lichaamspositie en obstakels tijdens trainingIn tegenstelling tot de methode van autogene training, waarbij de ontwikkeling van zelfregulatievaardigheden wordt uitgevoerd in een passieve comfortabele positie in een “zittende” of “liggende” positie, ideomotorische technieken van de “ Key”-methode wordt vaker aanbevolen om in een “staande” positie te worden uitgevoerd. Dit zorgt voor externe visuele controle voor de trainingsspecialist en zelfbeheersing van de student, die onmiddellijk overtuigd is van de effectiviteit van de technieken, aangezien deze met hun hulp een effect hebben. een relatief comfortabele toestand wordt bereikt, zelfs zonder een comfortabele houding aan te nemen. Training kan worden uitgevoerd tegen de achtergrond van lawaai en andere verstoringen, wat dient om de ontwikkelde zelfregulatievaardigheden en de mogelijkheid van hun daaropvolgende toepassing in een echte omgeving nog beter te consolideren. Test op "strakheid" en het principe van het verlagen van het niveau van neuropsychische stress Door drie basistechnieken, of technieken die de student zelf heeft gecreëerd, te testen volgens het principe van ideoreflex-automatisme, vindt hij degene die het beste voor hem werkt: 1) “Verspreiding van de armen”; "Het brengen van de armen"; 3) "Het opheffen van de arm, armen". Tijdens het trainingsproces worden geen van de genoemde reflex-ideomotorische bewegingen verkregen, dit duidt op de aanwezigheid van een hoog niveau van neuropsychische spanning en een staat van beklemming. Om spanning en strakheid te verminderen, is het noodzakelijk om extra componenten aan te sluiten, bijvoorbeeld een bevrijdende warming-up door middel van een fysieke oefening, waarna deze opnieuw wordt herhaald"Dichtheidstest" Als de technieken beginnen te werken, wordt de deelnemer aan de training geïnformeerd over de betekenis van deze vooruitgang, wat wijst op een afname van de mate van vernauwing en het begin van het herstel van het psychofysiologische evenwicht. Door zichzelf te testen op ‘strakheid’ en ontspanning, dat wil zeggen door afwisselend spanning en ontspanning uit te voeren, traint de student zichzelf in het vermogen om zijn functionele toestand te beheersen een individuele Key ideomotorische techniek wordt uitgevoerd door verschillende technieken te sorteren volgens het principe: “Doe wat werkt, negeer wat niet werkt.” Met andere woorden: als een techniek niet werkt, wordt aanbevolen om door te gaan naar de volgende. Hieronder volgt een formulier waarin aanbevelingen worden gegeven: ‘Divergentie van de armen.’ Houd uw armen vrij voor u en geef uw hoofd een comfortabele positie. Het wordt aanbevolen om de handen een mentaal commando te geven, zodat ze uit elkaar gaan bewegen alsof ze automatisch zijn, zonder spierinspanning. Om de handen te helpen, moet je het optimale beeld kiezen dat helpt deze reflexbeweging te bereiken. Je kunt je bijvoorbeeld voorstellen dat handen elkaar afstoten, zoals unipolaire magneten elkaar afstoten, of alsof de vleugels zich spreiden voordat ze gaan vliegen. Elke afbeelding waarmee je deze onwillekeurige beweging kunt vergemakkelijken, is geschikt. Je kunt beginnen met het feit dat iemand eerst zijn handen op de gebruikelijke mechanische manier probeert te spreiden, en pas dan - ideomotorisch. Om de wil om te "werken" en de handen uit elkaar te laten bewegen, is het noodzakelijk om te verwijderen de ‘obstakels’ tussen de wil en het lichaam (om een ​​‘verbinding’ te creëren tussen bewustzijn en lichaam), dat wil zeggen een staat van intern evenwicht in zichzelf vinden. Om dit te doen, moet je intern ontspannen en je op je gemak voelen. Het wordt aanbevolen om een ​​staat van interne ontspanning in jezelf te vinden, waarin de gewenste ideomotorische beweging vanzelf plaatsvindt. Zo leren we onze toestand onder controle te houden. Wanneer we deze beweging proberen uit te voeren, moeten we de opties doorlopen en degene vinden die prettiger is (liggen of je hoofd buigen, diep ademhalen of uitademen, je adem een ​​tijdje inhouden). ogenblik, enz.). Het belangrijkste is om ernaar te streven dat gevoel van innerlijk comfort te vinden waarin de wil het automatisme van beweging begint te beïnvloeden. De implementatie van de gewenste ideomotorische beweging zal aangeven dat de gewenste toestand is gevonden. Anders komt er niets uit. Het wordt aanbevolen om deze beweging met open of gesloten ogen uit te voeren, waarbij u kiest in welk geval de implementatie ervan succesvoller is. Tegelijkertijd dient deze techniek, zoals hierboven al vermeld, ook als een manier om te controleren op “strakheid”: als de handen aanwezig zijn. Als u bewegingloos blijft, moet u verschillende gewone fysieke oefeningen doen, zodat u de “zenuwklemmen” kunt verwijderen en vervolgens kunt terugkeren naar de ideomotorische techniek. Als uw handen moe worden, moet u ze laten zakken, schudden en de techniek herhalen. Als een van de technieken niet werkt, moet u naar een andere gaan. Techniek 2: "Convergentie van de armen." Je moet je armen op de gebruikelijke mechanische manier naar de zijkanten spreiden en je vervolgens afstemmen op hun omgekeerde reflexieve-automatische beweging naar elkaar toe. Als de techniek werkt, wordt aanbevolen om deze meerdere keren te herhalen, omdat daardoor de gewenste gewilde staat van zelfregulering ontstaat - "feedback interne communicatie". Hierna wordt aanbevolen, ongeacht of de techniek slaagt of niet voer de eerste techniek opnieuw uit - armen naar de zijkanten Soms tijdens het uitvoeren. Deze bewegingen creëren het gevoel dat er enige kracht aan uw handen trekt. De verbinding van fysieke ‘lichamelijke’ sensaties geeft de diepte aan van de komende mentale ontspanning en de ontwikkeling van de ‘geest-lichaamsverbinding’. De divergentie en convergentie van de handen moet verschillende keren worden herhaald, waardoor continuïteit van beweging wordt bereikt. Op momenten dat uw handen vast lijken te zitten, kunt u ze lichtjes duwen. Of - glimlach. Of zuchten. Als iemand de gewenste staat van interne ontspanning heeft bereikt, maar zijn handen zijn moe en hij wil geen bewegingen meer maken, dan moet hij ze laten zakken en daar blijven.voorwaarde om het te onthouden. Techniek 3: ‘Levitatie van de hand.’ Je kunt naar je hand kijken, dan moet je dit continu doen, of je ogen sluiten. Het is belangrijk om niet met je ogen rond te kijken, anders verliest een persoon de opkomende harmoniserende staat, waardoor het interne ‘contact met zichzelf’ wordt vernietigd. Het wordt aanbevolen om af te stemmen zodat de hand begint te stijgen en omhoog te zweven. Als deze techniek niet werkt, moet je op zoek gaan naar een andere beweging. U kunt uw armen weer openen en sluiten en vervolgens proberen uw arm weer op te heffen. Als de techniek na de eerste twee slaagt, moeten ze worden herhaald. Wanneer een persoon doet waar hij in slaagt, begint hij te slagen in dingen die voorheen onmogelijk waren. Wanneer de hand uit zichzelf begint te "zweven", ontstaan ​​er veel nieuwe en aangename sensaties. Voor het eerst is dit gevoel zo onverwacht dat het onwillekeurig een glimlach veroorzaakt. Vervolgens zal de deelnemer aan de training stress onder controle kunnen houden zonder de hulp van deze technieken. Techniek 4: “Zelf-trillingen van het lichaam.” Bij het uitvoeren van de Sleuteltechnieken treedt, samen met ontspanning, meestal het fenomeen van zelf-trillingen van het lichaam op. Dit is normaal: wanneer iemand ontspannen is, zwaait hij. Op zulke momenten kun je je handen laten zakken en eenvoudigweg meezwaaien op de golven van dit ‘harmoniserende bioritme’, zoals een kind dat op een schommel schommelt. Wanneer een persoon zijn ritme vindt, wordt het zwaaien van het lichaam mooi, harmonieus. De ogen kunnen gesloten of opengelaten worden: welke techniek met zelf-oscillaties van het lichaam ook is, traint ook de interne coördinatie. Iemand met een goede interne coördinatie is beter bestand tegen stress, minder vatbaar voor invloeden van buitenaf dan anderen, en vindt snel een uitweg uit moeilijke situaties. Daarom bouwen oefeningen gericht op het ontwikkelen van coördinatie ook weerstand tegen stress op. Als als resultaat van ideomotorische technieken het fenomeen van zelf-oscillatie van het lichaam niet optreedt, kunt u dit zwaaien van het lichaam opzettelijk initiëren, door het lichaam lichtjes te duwen, zo prettig mogelijk, bijvoorbeeld heen en weer, van rechts naar links of in een cirkelvormige beweging. In dit geval kunt u uw armen laten zakken, ze op uw borst vouwen of een andere, comfortabelere positie voor hen vinden. Na verschillende herhalingen begint deze oefening gemakkelijk te worden. Het belangrijkste is om een ​​aangenaam ritme van trillingen te vinden, dat wil zeggen een ritme waar je niet meer vanaf wilt. De onwil om het schommelen te onderbreken geeft aan dat tegelijkertijd de zenuwklemmen worden verwijderd. Tegelijkertijd verzwakt de nerveuze spanning en ontstaat er een gevoel van diepe mentale en fysieke vrede, ontstaat er intern evenwicht, beginnen gedachten soepel en kalm te stromen, zonder ons 'pijn te doen' of te storen. Tegen deze achtergrond kunnen we zelfs gemakkelijk en rustig nadenken de moeilijkste dingen, pijnlijke problemen, worden op natuurlijke wijze opgelost psychologische problemen. Niemand valt ooit tijdens het uitvoeren van deze zelf-oscillaties. Maar als een persoon bang is om te vallen, kan hij zijn benen wijder zetten of met zijn rug tegen de muur staan, op een andere steun. Als er bij het zwaaien coördinatiezwakte optreedt, verbetert deze door training met dezelfde techniek. Tegelijkertijd wordt het vermogen getraind om uw toestand onder controle te houden door middel van kleine vrijwillige inspanningen. Zeer snel zal de angst voorbijgaan. Deze angst om te vallen terwijl je ontspant, bestaat altijd bij een persoon en controleert latent zijn gedrag. En met behulp van de voorgestelde training merken we ineens dat we diep kunnen ontspannen en dat er geen valpartijen optreden. En dan verdwijnt de angst vanzelf. Laten we nogmaals benadrukken dat ontspanning, vergezeld van de hierboven beschreven spontane zelf-oscillatie van het lichaam, een van de veelbetekenende tekenen van ontspanning is. Ritmisch, aangenaam wiegen is een natuurlijke reactie van ontspanning, het hoeft niet in bedwang te worden gehouden: integendeel, je moet op deze zelftrillingen gaan liggen, zoals op een golf. Dit is een goede techniek om niet alleen te trainen tegen wagenziekte, maar ook om goede coördinatiekwaliteiten te ontwikkelen: ‘Hoofdbewegingen’ hoofd naar achteren, wat prettiger is, en, als je de ervaring met ideomotorische bewegingen van de handen in gedachten houdt, op een handige manier ideomotorische draaiingen van het hoofd veroorzaken.Als dit niet werkt, moet u uw hoofd mechanisch in een aangenaam ritme ronddraaien langs de lijn van aangename draaipunten. Dit is een ritme waarin je de beweging wilt voortzetten en de nekspanning afneemt. Je zou een moment moeten vinden waarop je je hoofd een beetje kunt loslaten, en dan zal het in een cirkel gaan, ideomotorisch-automatisch. Je moet rond pijnlijke of gespannen punten gaan, en als ze zich toch duidelijk manifesteren, de pijnlijke gebieden kan licht gemasseerd worden. Wanneer iemand vindt dat u uw hoofd naar een prettig keerpunt beweegt, moet u uw hoofd in die positie laten. Een aangenaam keerpunt is een punt van ontspanning. We kennen dit heel goed uit het dagelijks leven: op momenten van vermoeidheid of diepe gedachten gooit iemand zijn hoofd op dezelfde manier naar achteren, of kantelt het naar voren, of opzij, zoals. is handiger, en zit zo roerloos, ontspannen, “leeg” en kijkt voor zich uit, alsof hij op een onzichtbaar punt staat. Nadat de deelnemer aan de training de “ideomotorische” technieken heeft voltooid – ongeacht of ze werkten of niet – moet hij onmiddellijk zitten of liggen. Het is nu dat het gewenste resultaat komt: er komt een gevoel van opluchting, een gevoel van innerlijke vrijheid. Je bent ‘losgelaten’. Stress wordt verlicht. Mijn hoofd werd helder. Een persoon ervaart frisheid, kracht en volheid van kracht. De geselecteerde individuele Key-techniek - dat wil zeggen degene die het gemakkelijkst uit te voeren is - kan de student vervolgens afzonderlijk gebruiken, zonder de hele zelfregulatieprocedure uit te voeren. Uiteraard zal de diepte van de ontspanning niet zo volledig zijn, maar één techniek zal voldoende zijn om, op het juiste moment, in een cruciale situatie, met één onmerkbare korte handeling ongewenste “zenuwklemmen” te verwijderen, de zenuwoverspanning te verlichten en de zelfbeheersing onder controle te krijgen. -controle en zelfvertrouwen voelen. Verlaat de modus van zelfregulering - mobilisatie Het is gemakkelijk om de staat van zelfregulering te verlaten: het is voldoende om het te wensen. Maar als iemand deze staande houding nog een paar minuten wil verlengen, moet hij zichzelf zo'n pauze gunnen. Dit betekent dat het lichaam het nodig heeft. En je moet uit deze toestand komen door eerst af te stemmen op het feit dat je hoofd helder is en je lichaam vol nieuwe kracht en kracht is. Je kunt je bijvoorbeeld herinneren wat je het meest stimuleert in het dagelijks leven: een kopje koffie, een contrastdouche, een skireis. Het wordt aanbevolen om te strekken en een paar verkwikkende bewegingen te maken. Dan zal iemand zich weer fris en opgewekt voelen, zoals 's ochtends na het slapengaan, ook al heeft hij een hele dag hard werken achter de rug. Deze uitweg moet worden geoefend als een opgewekt humeur vereist is. Als we het hebben over de avondtijd, dan moet je bij het verlaten van de staat van zelfregulering afstemmen op de slaap, de procedure verlaten met een ontspannen gevoel, slaperigheid en het verlangen om te slapen De eerste twee tot drie dagen training na het uitvoeren van ideomotorische technieken moet je gaan zitten en een paar minuten passief zitten (je moet je ogen niet meteen sluiten, maar alleen als ze vanzelf 'sluiten'). Er treedt een karakteristiek gevoel van leegte op in het hoofd. Dit is een revalidatietoestand (zoals de reboot-modus in een computer), waarin psychologische ontlading optreedt en nieuwe kracht wordt verzameld. Nu moet je afstemmen op een gevoel van frisheid ideomotorische technieken werken niet, dan moet je extra componenten toevoegen. Hun aantal wordt geregeld, afhankelijk van de initiële spanning, met behulp van de “Tightness Test” en wordt verminderd naarmate de zelfregulatievaardigheden worden ontwikkeld. Algemene aanvullende componenten: Fysieke oefeningen. Als de implementatie van ideomotorische technieken wordt geblokkeerd door neuromusculaire spanning, moet u verschillende eenvoudige fysieke oefeningen uitvoeren die deze spanning verlichten. Met lichte bewegingen van uw handen, zonder uzelf pijn te doen, moet u de meest gespannen of pijnlijke delen van uw nek masseren. Als uw handen moe worden, kunt u ze schudden. Zelfmassage duurt 5 minuten. Oefening “Scannen”.< 0,001