Welke vragen stel jij jezelf als je in een vervelende situatie zit? Het zal hoogstwaarschijnlijk een vraag zijn waarom, in termen van waarom mij dit is overkomen. En de tweede veelgestelde vraag is: “Waarom heb ik dit nodig?” En als de vraag in het eerste geval vooral gericht is op het zoeken naar mogelijke fouten of omstandigheden. In het tweede geval laat de vraag zien dat je wat er is gebeurd als een straf beschouwt, en dat het belangrijk is dat je begrijpt waarom je gestraft bent. Heel vaak dwingen deze twee vragen iemand veel energie en tijd te besteden aan het zoeken naar antwoorden. En dergelijke energie-uitgaven, vooral als de situatie erg moeilijk is (echtscheiding, ontslag, enz.), Leiden vaak tot een verslechtering van niet alleen de emotionele, maar ook de fysieke conditie. Dit kan resulteren in verlies van eetlust of slapeloosheid. Vaak drijft iemand, op zoek naar een antwoord op deze vragen, zichzelf in een toestand waarin hij alleen zichzelf de schuld geeft van alles wat er is gebeurd, of zijn beschuldigingen tegen anderen gericht. In beide gevallen zal de woede toenemen, wat zeker zal veranderen in agressie. Bovendien kan agressie jegens zichzelf in een dergelijke situatie iemand tot acties leiden die zijn leven werkelijk zullen bedreigen. In de regel levert een dergelijke actieve zoekopdracht geen resultaten op. En het wordt uitgevoerd met als doel de oorzaken en gevolgen aan zichzelf uit te leggen. Maar helaas, of gelukkig, kan iemand nooit de hele waarheid weten over wat er is gebeurd. Het hele punt is dat we alleen kunnen begrijpen wat er is gebeurd in de mate dat ons denken is ontwikkeld. In cijfers ziet het er zo uit: de situatie is 100%, maar het niveau van ons “begrip” is slechts 5-7% voor de gemiddelde persoon. Voor genieën ligt dit niveau dicht bij de 10%. De complexiteit van ervaringen in dergelijke situaties is dat iemand een verzonnen behoefte aan uitleg heeft, en het lijkt erop dat als alles duidelijk wordt, het gemakkelijker zal worden. Maar dit is zelfbedrog. Het is nuttiger om je te concentreren op het accepteren van de situatie. Het is al gebeurd, punt. Maar dan kun je jezelf andere vragen stellen, bijvoorbeeld: waarom heb ik dit nodig, maar waarom heb ik deze situatie nodig. Niet waarom mij dit overkwam, maar waarom. Het kan immers gebeuren dat je echt al een hele tijd niets gemerkt hebt en zo’n kritieke situatie een reden is om je aandacht een andere kant op te richten. Bovendien, als we de waaromvraag stellen, zal het antwoord hoogstwaarschijnlijk een actie of daad zijn. En nogmaals, het is mogelijk dat de situatie een soort aanzet is voor dit besluit. Bovendien zijn dergelijke beslissingen vaak noodlottig, in positieve zin. Iedereen kiest welke vragen hij zichzelf stelt in een moeilijke situatie. Maar het is nuttig om te begrijpen dat we op verschillende plaatsen naar antwoorden op verschillende vragen zoeken. En hiervoor het verleden kiezen is niet altijd de beste oplossing.