Soms kan het moeilijk zijn om het conglomeraat van gevoelens dat binnenin woedt te beschrijven en te benoemen. Het is moeilijk voor ons, we willen van deze aandoeningen af. Iemand draagt ​​het naar binnen, blokkeert, onderdrukt en uiteindelijk somatiseert het deze toestanden. Iemand morst alles, en dan lijden dierbaren. We kunnen echter proberen deze toestanden te verwerken, om uit te drukken wat er in ons zit in de taal van symbolen en beelden. En dan wordt het gemakkelijker voor ons, omdat we een concrete vorm hebben gegeven aan die onbegrijpelijke en complexe toestanden die in ons woeden. Sprookjes, films, mythen, gedichten, muziek helpen ons hierbij enorm. We kunnen een film kiezen die op ons verhaal lijkt, naar een melodie luisteren die onze innerlijke toestand weerspiegelt, of we kunnen een stuk papier nemen en ons eigen verhaal schrijven. Soms kunnen we het gevoel benoemen dat ons van binnenuit kwelt. Bijvoorbeeld een gevoel als angst, dat in ieder van ons leeft. We kunnen een stuk papier en een pen nemen en een angstverhaal, een gedicht of proza ​​schrijven. Je zult zien hoe het onbewuste je op dit pad zal leiden, je hoeft er alleen maar de weg voor te openen. Om een ​​sprookje of therapeutisch verhaal te schrijven, kies je gewoon een held of heldin, een probleem waarmee hij of zij wordt geconfronteerd middel waarmee het probleem zal worden opgelost. En je krijgt een prachtig verhaal, dat tijdens het werk je ervaringen zal helpen transformeren, de schakeringen en nuances van je verhaal zal realiseren, je in staat zal stellen om holistischer naar je situatie te kijken, en het proces van symbolisering zelf zal je in staat stellen om te vermijden interne censuur, evaluaties en geeft je de mogelijkheid om gewoon te leven wat erin zit. Als voorbeeld geef ik je een kort sprookje dat ik ooit schreef. Er was eens angst. Ze maakte zich zorgen over alles, maakte zich zorgen, probeerde met alles rekening te houden, voor alles te zorgen. Ze was zo klein, trilde, dat ze absoluut wilde beven en zich zorgen wilde maken over iemand, omdat het volkomen ondraaglijk was om alleen en op een dag bang te zijn ze maakte kennis met kalmte. Ze probeerde kalm te laten zien hoe bang ze was, zodat die kalmte samen met haar bang zou worden. Maar de kalmte was nog steeds niet bang, beefde niet mee met angst. De angst begon boos te worden: "Waarom wil je niet bang zijn? Je zou bang moeten zijn, net zoals iedereen bang is!" En kalmte keek naar de angst en glimlachte eenvoudigweg rustig. Angst werd boos en verdween volledig. Er is een heldin in dit sprookje: angst. Het probleem is dat we ons voortdurend zorgen maken over alles in de wereld. Zo leven is best lastig. Maar dat is nog niet alles: angst kan van gezicht veranderen. Angst kan bijvoorbeeld verschijnen als een poging om alles onder controle te houden, om anderen te overbeschermen. Het lijkt misschien klein, trillend, als een mug die hinderlijk boven je hoofd zoemt, maar alles is niet zo eenvoudig, omdat angst alles om je heen kan infecteren en dit is zijn kracht. Dan wordt het enorm en allesverslindend, en het kan op zulke momenten heel moeilijk zijn om ermee om te gaan. Maar nu ontmoet angst kalmte - een hulpbron. Kalmte is de reden voor de kalmte die niet kan bezwijken voor de invloed van angst. En de angst voelt zijn machteloosheid, zet het masker van een klein insect af en wordt boos, omdat het de macht over de persoonlijkheid en de omgeving verliest. Iedereen kan dit soort werk doen, omdat we in wezen allemaal scheppers zijn. Er zijn echter zulke moeilijke omstandigheden waarin u de hulp nodig heeft van een specialist die zal luisteren, ondersteunen, u zal helpen de huidige situatie te begrijpen en mogelijke manieren zal ontwikkelen om het probleem op te lossen. Elke specialist heeft hiervoor zijn eigen set tools, werkt volgens zijn eigen aanpak, u hoeft alleen maar degene te kiezen die bij u past.