Van de auteur: Een blik op het leven als een training “Je vrouw is waarschijnlijk psycholoog als er geld in huis verdwijnt en er wat diploma’s en certificaten verschijnen.” Deze grap op Facebook bracht me terug naar het begin van mijn carrière. Ik heb lange tijd en tegen hoge kosten gestudeerd en ‘behandeld’. Als we al het geld dat aan mijn training en persoonlijke therapie is besteed bij elkaar optellen, dan zou het mogelijk zijn om min of meer fatsoenlijke woningen te kopen. Maar iedereen om mij heen herhaalde met één stem en ze hadden gelijk: “Je moet allereerst in jezelf investeren.” Met wat voor nieuwsgierigheid en hebzucht heb ik kennis geabsorbeerd op de universiteit en in trainingen! Met wat een triomf en angst ontving ik de “korsten” en certificaten! En waar zijn nu al deze diploma’s, en alles wat voor de oorlog is behaald? Ergens stof aan het verzamelen in hun geboorteland Loegansk. Alexander Solzjenitsyn schreef de waarheid in "De Goelag-archipel": "Jaag niet het illusoire na - eigendom, titels: dit kan met de zenuwen van tientallen jaren worden verworven, maar zal in één nacht in beslag worden genomen." laat alles achter om het allerbelangrijkste te redden: mijn leven. Ik weet nog dat ik toen, in juni 2014, tegen mijn zonen zei: “Jongens, we hebben de meest waardevolle en duurste dingen bij ons. Dit is onze kennis, kunde en ervaring. We zullen blijven leven en werken met wat we hebben.” Wat is daar? Wat van alle dingen die ik heb verworven, blijft voor altijd bij mij? Hoe kan ik profiteren van mijn beroep als psycholoog? Het meest waardevolle dat ik uit de trainingen meenam, waren hun algemene regels. Ik begon gewoon mijn leven volgens hen te leven. De eerste regel is deze: formuleer een verzoek! Met andere woorden, beslissen wat je wilt? Wees specifiek en consistent. Bepaal voor jezelf: hoe ga je begrijpen dat je hebt bereikt wat je wilt? Ik kan nog lang doorgaan en praten over wat niet bij mij past, maar de ‘verkoper’ zal de volgende vraag stellen: ‘Wat wil je? En hoeveel moet het wegen in grammen?” De tweede regel luidt: beschouw alles wat u overkomt als opportuun, dat wil zeggen in overeenstemming met uw doelen en de doelen van uw directe omgeving. Zoals professor Woland zei: “Nooit eerder is er zomaar een steen op iemands hoofd gevallen.” Er zijn altijd oorzaak-en-gevolgrelaties die voortkomen uit de eerste regel. Ik leerde bijvoorbeeld over het bestaan ​​van persoonlijke grenzen en besloot deze te ‘bouwen’. In dit geval zou het mij niet moeten verbazen waar de ‘giftige onbeschaamde mensen’ vandaan komen die mijn gemoedsrust verstoren. Je kunt alleen grenzen stellen met degenen die deze schenden. De derde regel is de regel van aanwezigheid: wees 'hier en nu', neem de verantwoordelijkheid voor je eigen gevoelens en de realisatie van je verlangens. Al deze regels en nog veel meer hebben mij geholpen in moeilijke situaties. Ik geef ze al twaalf jaar door aan mijn klanten. Stop met zeuren; vertel me wat je wilt; stop met het verzet tegen gebeurtenissen; problemen oplossen in plaats van ervoor weglopen; leg niet alle verantwoordelijkheid voor je leven bij mij; als je niet kunt rennen, ga dan in ieder geval liggen en blijf daar liggen, maar in de richting van je doel. Is psychotherapie een duur genoegen? Ik denk dat het vanaf de eerste regels duidelijk is dat het erg duur is. En niet alleen omdat ‘de psycholoog geld wil verdienen’. Vraag de eigenaar van Rolex waarom zijn horloge een fortuin kost? Als hij overtuigender blijkt te zijn, koop dan een wekker voor jezelf - dit is ook een goede investering. Kijk ernaar en zie hoe de tijd verstrijkt. Het leven gaat snel voorbij, zelfs als je het niet leuk vindt. Rolex-fabrikanten zeggen dat dure horloges zijn ontworpen voor mensen die waarde hechten aan tijd. En ik zeg dat de diensten van psychologen bedoeld zijn voor degenen die kwaliteit van leven in elk uur ervan waarderen..