Deel 2. Toen mijn cliënte voor haar volgende consult kwam, was er verwarring en wanhoop op haar gezicht. De staat was depressief. Er was geen spoor meer over van de lak, stijl en netheid waarmee ze naar de eerste ontmoeting kwam. Hoe voel je je? Vreselijk. Ik heb deze verdomde lijst geschreven. Weet je hoeveel punten ik in mijn leven heb geïmplementeerd? Ik weet het niet. Het belangrijkste is dat je dit nu weet. Wil je me vertellen? Ze opende de aantekeningen en begon heel emotioneel te lezen: ‘Het gaat je niet lukken. Weet je hoeveel projecten ik uit het niets heb verpest sinds die zin van mijn moeder? Ik telde. 18 kwam uit in 6 jaar! Achttien!". 'Je verpest alles. Weet je hoe dit tot bloei kwam in mijn leven? Toen ik de beslissing nam om een ​​relatie te beëindigen die ik zelf niet leuk vond, had ik het gevoel dat ik, ik was het, alles had verpest, dat ik een verschrikkelijk persoon was! “Mensen zoals jij leer je niet kennen. Weet je wat!? Dus jaar na jaar leerden we elkaar niet meer kennen.” In totaal noteerde ze 28 punten. Soms huilde ze bij het lezen van de meest pijnlijke passages. Soms lachte ze hysterisch. Soms bloosde ze als het om de meest intieme momenten ging. Maar het belangrijkste is dat ze het heeft gedaan. Ik had niet verwacht dat ze zoveel zelfstandig werk zou doen. Ik dacht eerder dat ze erover zou nadenken, en dat we tijdens het consult lijstjes zouden maken. Al vóór de eerste ontmoeting stel ik in de vragenlijst de vraag: waarom heb je besloten om je probleem nu aan te pakken? Dit toont de mate van motivatie van een persoon om te veranderen. Ik bewonder eindeloos mensen die naar een psycholoog komen en stap voor stap hun leven veranderen. Het is lastig. Soms voelt het als een noodrem op een locomotief die passagiers uit de gedachten van de klant vervoert. Daarom krijg ik veel vragen over technieken die na de eerste sessie iemands leven lijken te veranderen. Ja, soms gebeurt dit echt. Maar in de overgrote meerderheid van de gevallen gaat de cliënt, na overleg, het leven in en blijft hij dezelfde dingen doen. Misschien niet meteen, misschien zal hij enige tijd morele en wilskracht kunnen volhouden, maar dan stort hij in. In dit geval beginnen mensen meestal rot op zichzelf te verspreiden: nou, je WEET HOE je het moet doen, waarom doe je het ook alweer!? Maar weten en voelen zijn twee verschillende dingen. En “zoals het hoort” - noodzakelijk voor wie? Voor uw psycholoog? Voor de wetenschapper die deze of gene theorie heeft uitgevonden? Er bestaat geen universeel recept voor iedereen. Niemand kan iemand vertellen hoe HIJ moet handelen, voelen, denken om gelukkig te zijn en zijn leven te leiden. Je bent geweldig! Je hebt enorm veel werk verricht! En dit werk vergt werkelijk een enorme innerlijke kracht. Ik ben trots op je. Is het waar…? Bedankt,' zuchtte ze. Hoe denk je nu over jezelf? Ik haat mezelf, ik haat deze mensen. Ik ben boos! Vandaag pakte ik een haardroger... en ik wilde niet eens mijn eigen haar doen. Wat heeft het voor zin als ik mijn eigen leven verpest? Merk op dat je al sprak over het punt waarop je de boel verpest? Hm...nou ja. Zelfs tegen mezelf”, lachte ze ironisch. Wat moet je nu met dit alles? Er zijn verschillende stadia van het ervaren van woede en woede. Ten eerste moet je die woede kanaliseren waar hij thuishoort. Leef vervolgens door je eigen machteloosheid - je kunt het verleden niet veranderen, dit is een feit. En in de derde fase moet je vergeven... en in de eerste plaats jezelf vergeven. Ze begon te huilen. Tranen zijn goed, laat je spanning, je gevoelens en emoties naar buiten komen. Hoe voel je je: heb je nu een paar dagen nodig om veel te huilen en deze moeilijke gevoelens van spijt, schuldgevoel, woede te doorstaan? Ja, ik moet dit verwerken. Heel vaak probeert een persoon, die zichzelf in niet de meest aangename toestanden betrapt, er snel uit te springen, te doen alsof ze niet bestonden, dat alles verkeerd is. Ik ben geen fan van deze aanpak. Het is belangrijk om jezelf een paar dagen de tijd te geven om je gevoelens een uitweg te laten vinden. Tijdens deze periode mag u geen noodlottige beslissingen nemen of naar uw dierbaren gaan voor een gesprek. Integendeel, het is beter om met pensioen te gaan en.