Auteur: Vitaly Pichugin Bron: http://www.nlplife.ru/ Wanneer een persoon een stukje macht ontvangt, verandert hij. Is het altijd ten goede? Macht is wanneer je een beslissing neemt, je kunt toestaan ​​of verbieden, geven of afnemen, en de ander verplicht is te gehoorzamen, onder verschillende omstandigheden. Soms door dwang, maar vaker omdat hij iets nodig heeft. • Hoe kleiner een persoon, hoe meer macht hij wil, een stuk is in ieder geval een must. Maar nadat hij dit stuk heeft ontvangen, bijt de machtsbeluste er met al zijn tanden in en profiteert hij 100% van de situatie. Er is immers geen grote macht te bekennen, dus maak in ieder geval optimaal gebruik van de kleine. In elke kliniek is er een hol van kleine mensen (niet op gewicht, maar in essentie) met hun kleine stukje macht, deze plek wordt het register genoemd. - “Zie je niet dat ik het druk heb” - Ja, ik heb alleen een stempel nodig... - “Wacht, even een stempel voor iedereen, zodra ik vrij ben, geef ik die.” Waarna de receptioniste opstaat en ongeveer 15 minuten weggaat. Misschien drinkt ze thee, of misschien viert ze in een afgelegen hoekje de realisatie van een stukje macht, zachtjes giechelend in haar vuist. Het maakt haar niet uit wie er in de rij staat, een oude professor, een moeder van veel kinderen, een zakenman - ze zullen allemaal staan ​​wachten. Waarom? Dat zei ze! Oh ja, de receptioniste heeft het druk! Let op, dit zegt iedereen die zijn stukje macht wil benutten, zelfs in kleine dingen. Situatie op het postkantoor. Een jong meisje zit aan de balie en schrijft iets. Er komt een leerling met een pakketje. Het meisje kijkt niet op van haar werk. Ze weet dat er een klant is gekomen die de Russische Post wil plezieren met zijn geld voor de service van het verzenden van een pakket. Maar de jongedame kijkt niet op, laat de klant wachten - ze heeft het druk. De man probeert schuchter zijn voornemen bekend te maken om het pakket te verzenden, waarop hij een standaardantwoord ontvangt. - "Nou, zie je het niet, ik heb het druk!" Ze heeft macht. De man wacht, hij moet iets sturen. Ik heb de verbazingwekkende veranderingen gezien die plaatsvinden bij jonge meisjes die als griffier bij de rechtbank komen werken. Een maand later sturen ze zelfverzekerd en grof burgers weg. - Geen ontvangst! - Wanneer? - Zie het schema. - Kan ik…? - Het is verboden! En ze slaan het kleine raam dicht, waarbij ze bijna de neus van de volgende bezoeker dichtknijpen. De meisjes genieten van hun kleine macht en verdrijven de bezoekers van het hof, voornamelijk grootouders. De kleine man die een stukje macht heeft gekregen, klaagt altijd over zijn lage salaris, maar verlaat zijn baan niet. Waarom? Er wordt aangenomen dat hij gewend raakt aan het gebruik van macht. Ik ken een vrouw die al jaren als gerechtssecretaris werkt, ze krijgt verwaarloosbaar weinig betaald, ze klaagt voortdurend, maar ze zal deze baan pas verlaten als ze met pensioen gaat. • Een klein mens krijgt sowieso nergens veel geld, maar hier is, tenminste een beetje, macht. En als een kleine overheid geld begint binnen te halen, zal zo’n plek altijd bezet blijven. Het lijkt erop dat het schadelijker is voor de gezondheid dan op de weg staan, uitlaatgassen van auto's inademen en met een gestreepte stok zwaaien, altijd deelnemen aan conflicten met chauffeurs. Maar nee, het is oké, ze zijn het waard. • Macht en geld helpen eventuele moeilijkheden bij het dienen te overwinnen. Daarom is een kleine ambtenaar onoverwinnelijk. Ze worden ontslagen, ontslagen en soms gevangengezet, maar in de plaats van degenen die uit de gelederen zijn gevallen, staan ​​nieuwe liefhebbers van een deel van hun macht op. En zo eindeloos door. Hoe moeten we ons hierover voelen? Zoals de watercyclus in de natuur. Alles wat verdampt, zal als neerslag naar buiten vallen. Ik ben klaar voor de regen, ik heb een paraplu, maar ik hoef ook niet te gaan waar het regent. Het gebeurt natuurlijk wel eens dat je betrapt wordt, wat kun je doen, de natuur.