Als we verlies ervaren, lijken we erg op elkaar, wat betekent dat we niet alleen zijn. Dit betekent dat alles goed gaat met ons en onze gevoelens. Er is veel informatie over hoe je op de juiste manier relaties kunt opbouwen, welke fouten je kunt maken of welke stappen je kunt nemen om deze te verbeteren. Maar er is niet veel informatie over hoe je een relatie correct kunt beëindigen, en nog minder over hoe je een moeilijke periode na een breuk kunt doorkomen, hoe je jezelf kunt helpen. Een breuk is een heel moeilijk onderwerp, al was het maar omdat het veel pijn met zich meebrengt gevoelens. En niet elke breuk wordt door de tijd genezen. Helaas is er geen specifiek algoritme waarmee je na het doorlopen de persoon kunt loslaten van wie je houdt of met wie je plannen, hoop en verwachtingen voor de toekomst had. Iedereen ervaart perioden van scheiding op zijn eigen manier. Maar in principe houden mensen vast aan een van de volgende drie opties: huil je ogen uit in de hoop en verwachting dat alles zal terugkeren en vastlopen in deze ervaringen. Ik ken gevallen waarin mensen jarenlang verdrietig en melancholisch waren. Devalueer relaties uit het verleden en ga onmiddellijk verder. Door met al mijn uiterlijk aan mezelf en de mensen om me heen te laten zien dat alles in orde is, ben ik niet zo van streek. Trek een paar conclusies voor jezelf, leer van de ervaring en ga verder als je er klaar voor bent. Meestal gaan mensen als eerste mee het eerste, en dan langs het tweede pad, terwijl we tegelijkertijd nieuwe relaties aangaan die op dezelfde manier kunnen eindigen. Maar er zijn ook mensen die voor de derde optie kiezen. Ik wil er graag dieper op ingaan. Het omvat drie belangrijke stappen die moeten worden genomen: zelfzorg, verdriet verwerken, proactiviteit. Een proactieve houding ten opzichte van het leven betekent dat je lijdt mogen het leven van anderen niet uitsluiten. Wanneer we in een staat van acute pijn verkeren, zijn deze pijn en dit lijden van grote waarde voor ons. Al het andere lijkt voor het bewustzijn te vervagen en doet er niet toe; er zijn alleen acute ervaringen die nooit voorbij lijken te gaan. Op dit moment kun je verschillende tips van je dierbaren horen over hoe je jezelf kunt opvrolijken: ga naar een schoonheidssalon, ga picknicken met vrienden, update je garderobe. Maar het lijkt je misschien dat al dit amusement en deze activiteit geen enkele zin meer heeft. Bovendien kunt u een gevoel van verraad krijgen met betrekking tot uw gevoelens, uw lijden, als u hun advies opvolgt. In feite devalueert een proactieve houding ten opzichte van uzelf en uzelf helpen om gewoon te leven het lijden op geen enkele manier het is helaas minder, maar het vult niet je hele leven ermee. Geef jezelf het recht op iets anders dan lijden. Niet alleen door verdriet en de verplichte dingen die nodig zijn om te overleven, maar ook door enkele vreugdevolle gebeurtenissen: ontmoetingen met vrienden, wandelingen, creatieve activiteiten, wat dan ook. Alles wat je gelach en vreugde brengt, want na een tijdje zal alles zo zijn. Bij het uiteenvallen, de dood van een geliefde of verraad werkt het mechanisme van verdriet op dezelfde manier. En als dierbaren zeggen: “Waarom ben je zo bezorgd? Niemand stierf!” Sterker nog, voor jou stierf hij. De relatie stierf, en daarmee ook een deel van wat je erin stopte (dat wil zeggen, een deel van jou). Een persoon kan een breuk ervaren, net als de dood van een geliefde. Verdriet kan niet aan het toeval worden overgelaten. Het is beter om het als arbeid (werk) te behandelen. We moeten toegeven dat het nu een tijdje slecht zal zijn. En open een tijdje deze deur. Probeer hierover na te denken: alleen door op deze ervaringen in te gaan, kun je eruit komen. Je zult niet in staat zijn om ze aan te raken en deze periode over te slaan; je zult ze niet kunnen negeren, door ze met je mee te slepen dat het niet bestaat. Omdat onderdrukt, niet-geleefd verdriet zich kan manifesteren in de vorm van ziekten, neurosen en verschillende stoornissen. Er zijn geen correcte manieren om verdriet te uiten. Iedereen drukt het uit zoals hij kan en zoals hij nodig heeft. Tijdens rouw is het normaal om boos te zijn, om degene van wie je houdt te haten, niet