We moeten het je vertellen. Anders raken veel mensen in de war. En als je het niet verwart, worden veel dingen veel duidelijker, zelfs vóór een bezoek aan een psycholoog, zelfs in het stadium waarin iemand alleen maar probeert de essentie van het probleem te begrijpen. waarvoor hij naar een psycholoog gaat... Het verschil is ongeveer hetzelfde als wanneer je zou zeggen: “Er is iets mis met mijn schoen (met mijn laars)” of “Er is iets mis met mijn schoen (met mijn laars).” In het eerste geval heeft het probleem met de kwaliteit van de schoenen zelf niets met elkaar te maken. Nou, er is een steentje in terechtgekomen, of een takje. Je trekt de schoen uit, schudt hem uit en trekt hem weer aan: geen probleem. In het tweede geval is het probleem juist de verandering in de kwaliteit van de schoenen. De hiel brak. De zool kwam eraf. Bij relaties is alles natuurlijk wat ingewikkelder als het gaat om het oplossen van problemen. Uiteraard is het ook mogelijk om er iemand uit te schudden. Dit zal echter onvermijdelijk leiden tot de beëindiging van de relatie zelf... Maar, tenminste met een dergelijk onderscheid, wordt het onderwerp van het werk duidelijk. Als we het hebben over een crisis in een relatie, betekent dit dat een of beide partners een persoonlijke psycho-emotionele crisis doormaakt. Individueel. Wie is iemand die een individuele crisis doormaakt? Hij voelt zich slecht, niet omdat hij in deze specifieke relatie zit, met deze specifieke partner. Op dit punt in zijn leven zou hij zich slecht voelen in elke relatie, met welke partner dan ook. En zelfs alleen zou hij zich slecht voelen. Hij heeft een slecht gevoel over zichzelf...Als beide partners afzonderlijk in deze levensfase geen persoonlijke crisis ervaren, maar hun relatie plotseling misloopt, is dit het tweede geval: een relatiecrisis. Dat wil zeggen, de psycholoog vraagt ​​​​de persoon: nou, voel je je eigenlijk wel goed?.. Alleen, alleen? Ja, zegt hij. Gaat het goed met uw partner, wat vindt u? Heeft hij persoonlijke problemen? Blijkbaar niet, zegt hij. Het is gewoon dat we het niet eens kunnen worden. En we kunnen niet vreedzaam leven. Vroeger konden ze dat wel, maar opeens konden ze dat niet meer. In alles. Tot aan seks toe. En het moet gezegd worden dat de psycholoog natuurlijk veel vaker met het eerste geval te maken heeft dan met het tweede... De situatie van een relatiecrisis is het onderwerp van de zogenaamde. "gezinstherapie", relatietherapie. De psycholoog speelt in deze situatie feitelijk de rol van een bemiddelaar, een tussenpersoon. Beide partners komen naar hem toe. En hij begint, om zo te zeggen, in hun aanwezigheid, wat ze wederzijds zeiden, van man naar vrouw te vertalen, en omgekeerd. Omdat deze twee talen natuurlijk veel meer verschillen dan Grieks en Arabisch. Vertaalt, vertaalt... En dan, in de loop van een aantal weken (nou ja, of maanden) lost het zo soepel en geleidelijk op in het niets, niet al te opvallend voor de partners... Dat wil zeggen, ze merken dat niet eens Tijdens de eerste sessies werd bijna uitsluitend via hem gecommuniceerd, onderhandeld en alles geregeld, maar de laatste paar sessies verliepen bijna zonder hem, rechtstreeks. Dat is alles, de communicatie is hersteld. De betrekkingen hebben als het ware een nieuw kwalitatief niveau bereikt. En ze nemen deze virtuele bemiddelaar, tussenpersoon, hun verworven kleine brownie, die de psycholoog zo onopvallend tussen hen heeft grootgebracht, mee naar huis, en daar blijven ze met zijn hulp succesvol communiceren. En ze nemen hem zelfs mee naar bed. Zoals de oude Sovjet-grap zei: "Het nieuwe slaapkamerset "Lenin bij ons" is al te koop!". En na hun vertrek verschijnt de vermoeide psycholoog opnieuw uit het niets en telt het geld dat hij heeft verdiend. Nou ja, of hij lacht gewoon met een gelukzalige glimlach, kijkend naar de zonsondergang... Maar dit gebeurt minder vaak. En vaker gebeurt dit wanneer een of beide partners ten onrechte aannemen dat hun relatie is verslechterd. Maar in feite zijn de partners zelf verslechterd. In een relatie. Een of beide... Vraag jezelf af: voel ik me echt slecht door deze relaties? Is deze relatie echt de bron van mijn pijn? En voelde ik me vóór deze relatie ook slecht? beroofd van deze relatie, zal ik me onmiddellijk beter voelen. Of niet meteen? Of zal het helemaal niet gebeuren? Ben ik echt woedend over dit wezen, dat ik mijn man (vrouw, vriend, vriendin) noem, en waar ik ooit van hield? Of is het dat wezen dat naar mij kijkt dat mij woedend maakt? nog veel meer? uit de spiegel?.. En waar ik me niet eens van kan herinneren,...