Gesprek is een belangrijke techniek voor de ontwikkeling van samenhangende spraak bij kleuters. Het hulpmiddel bestaat uit reguliere lessen, met als doel het verdiepen, verduidelijken en systematiseren. Uit het gesprek komt de behoefte van het kind naar voren om zijn gedachten te uiten als het onderwerp aansluit bij zijn interesses en ontwikkelingsniveau. Het vindt zijn toepassing in de vraag-en-antwoordmethode van lesgeven, met als doel de mentale activiteit van het kind te vergroten in het proces van het verwerven van nieuwe kennis. Gesprekken worden beschouwd als een van de meest effectieve methoden van pedagogisch werk met kleuters; als reproductief en heuristisch. In het moderne voorschoolse onderwijs is het gebruik van deze methode voor de ontwikkeling van communicatie echter niet gebruikelijk. En de deelname van kleuters eraan laat veel te wensen over, omdat ze niet actief zijn en er geen initiatief in nemen. Heel vaak worden gesprekken in een kleuterklasvorm gepresenteerd als een verbale overdracht van kennis. Een gesprek kan niet een eenvoudige methode worden genoemd om coherente spraak aan te leren, aangezien een belangrijke voorwaarde het ontwikkelingsniveau van de onafhankelijkheid en activiteit van kinderen is. Tijdens een gesprek moeten kleuters opletten om voortdurend de voortgang te volgen en naar hun gesprekspartners te luisteren zonder afgeleid te worden. Met behulp van een gesprek kun je erachter komen hoe bereid het kind is om zijn gedachten te uiten, hoe de taal zich ontwikkelt en wanneer het onderwerp aansluit bij zijn interesses. Conversatie is een bijzonder opvallende manifestatie van de communicatieve functie van taal. Een elementaire en klassieke vorm van verbale communicatie. Het belangrijkste kenmerk van een gesprek is de afwisseling van spraak van de ene gesprekspartner naar de andere. Tegelijkertijd moet aan een belangrijke voorwaarde worden voldaan: beide gesprekspartners moeten een idee hebben van het onderwerp van het gesprek. In de regel vindt een mondeling gesprek plaats in een specifieke situatie, vergezeld van non-verbale manifestaties. Er moet ook worden opgemerkt dat het voor een gesprek typisch zal zijn om sjablonen, stereotypen, stabiele communicatieformules, bekend en vaak gebruikt, te gebruiken. zijn gedrag vereenvoudigen. Dankzij vragen snelt het denkproces van het kind in een bepaalde richting, waardoor het naar zijn eigen oordelen, gevolgtrekkingen en conclusies wordt geduwd. De waarde van het gesprek ligt in het leren logisch te denken en te redeneren. Geleidelijk beweegt het bewustzijn van het kind naar een hoger denkniveau, wat erg belangrijk is bij de voorbereiding op school. De ontwikkeling van het denken is nauw verweven met de ontwikkeling van coherente spraak, omdat je in een gesprek kunt leren je gedachten onder woorden te brengen en te verwoorden. luister naar uw gesprekspartner. Natuurlijk moet u met kinderen praten over dingen, gebeurtenissen of verschijnselen die voor hem bekend en begrijpelijk zijn. De geleefde ervaring, ondersteund door de woorden van een volwassene, vormt een concrete kennis van de werkelijkheid. Voordat we deze kennis echter concretiseren, moeten we niet vergeten dat de gebruikelijke weergave van feiten niet helpt bij de ontwikkeling van het denken. Dat wil zeggen, het heeft geen zin om van het gespreksonderwerp iets te maken dat al bekend is. Dankzij een gesprek kun je niet alleen de activiteit van het denkproces beïnvloeden, maar ook de vorming van een onafhankelijke mening.