Het lijkt erop dat er niemand op de foto staat, maar dat is niet zo. Als je goed kijkt, waar de weg draait en de verre verte ingaat, rent mijn zoon. Hij kan niet verder en gebruikt de hem gegeven wil voor 100%. En ik kijk naar hem en denk: Nou, hoe dan? Hoe laat je hem deze enorme, onvoorspelbare, mooie en gevaarlijke wereld betreden? Nou, op de een of andere manier, ga gewoon terug naar het feit dat moeder psycholoog is. En onthoud de basisprincipes van de theorie. Volgens Erikson doorloopt een persoon gedurende zijn hele leven acht fasen, en elk ervan bepaalt de volgende. Van 3 tot 6 jaar – de derde fase, de periode waarin een zeer belangrijke beslissing wordt genomen: “Ik kan initiatief nemen en dit is GOED”, “Ik ben geïnteresseerd, maar ik kan het niet = angst voor de wereld en een gevoel van schuld.” Kinderen jonger dan een jaar vormen een beslissing over basisvertrouwen of wantrouwen in de wereld, driejarigen leren autonomie of de gewoonte om aan hun capaciteiten te twijfelen. En kinderen van 4-5 jaar zijn geweldige ontdekkingsreizigers. Wat? Waar? Hoe werkt de wereld? Hoe kun je hem beïnvloeden? Wat gebeurt er als je een steen in het water gooit? Hoe zit het met een boomtak? Waarom is het gras groen? Wat is er om de bocht? En ik weet dat als je deze pionier in hem steunt, hij zijn hele leven initiatief zal tonen. Je kunt hem niet dwingen een baan te nemen die hij niet leuk vindt, hij zal niet gekweld worden door een lange keuze, hij zal niet kiezen tussen slecht en draaglijk. Omdat hij de gewoonte zal hebben om deze wereld te verkennen, deze naar eigen inzicht te veranderen, contact te maken met mensen en objecten, te kiezen wat hij werkelijk wil. Wat als een ouder kritiek levert of straft? Stop waar je heen gaat! Waarom weer vies? Zit stil! Niet gaan/niet nemen/NIET nemen – dan ontwikkelt het kind een zeer hardnekkig schuldgevoel. Want rennen, springen, luid lachen, stenen gooien en door plassen klimmen zijn natuurlijke verlangens van een kind, gesuggereerd door de natuur. En als mijn moeder zegt dat deze verlangens verkeerd zijn, wat ben ik dan? Iets anders. Fout. Slecht. Schuldgevoelens en initiatief zijn slecht verenigbare dingen. Hoe eng is het om hem los te laten, maar je kunt er niet aan ontsnappen, je moet wel. Anders zal mijn angst hem zijn hele leven vertragen. Ik wil dat hij de moed heeft om al zijn dromen na te streven. Met vriendelijke groet, Sofia Pimenova