Van de auteur: Ja, het is niet voor niets dat onze voorouders zeiden: "Wees niet mooi geboren, maar wees gelukkig geboren." Dit is helemaal geen troost voor lelijke vrouwen, maar een conclusie uit eeuwenoude observaties van schoonheden. De praktijk leert dat voor deze vrouwen, aan wie het lijkt alsof de natuur zelf een helder en gelukkig leven heeft beloofd, heel vaak alles precies het tegenovergestelde blijkt te zijn, en ze met rust worden gelaten, met een grote last van teleurstellingen, teleurstellingen en wrok. Wat is er mis met deze vrouwen? Wie is verantwoordelijk voor hun onzekere vrouwelijke lot? Reden één: overdreven zorgzame ouders. Als een mooie dochter in een gezin opgroeit, maken de ouders zich grote zorgen over haar lot. Ze geloven, en soms terecht, dat ze een betere kans heeft om een ​​relatie aan te gaan waarin ze meer geïnteresseerd zal zijn in haar als een mooi speeltje dan in haar als een persoon met zijn verlangens en behoeften. Maar vaak beginnen ouders haar eenvoudigweg te intimideren in plaats van hun dochter te leren zichzelf en haar gevoelens te respecteren, mensen en de motieven van hun gedrag te begrijpen en de persoonlijkheid van het kind te ontwikkelen. Ik leer haar dat schoonheid gevaarlijk is, ik vertel tragische levensvoorbeelden, ik bespreek de tragische romans van filmheldinnen, actrices, kennissen en soms mijn eigen mislukte leven. Het meisje groeit op in angst en achterdocht, en zelfs als ze een waardige man ontmoet, is hun relatie buitengewoon onstabiel, omdat angst een slechte raadgever is in moeilijke situaties en de belangrijkste vernietiger van vertrouwen. Het is niet schoonheid die gevaarlijk is, maar twijfel aan zichzelf, het onvermogen om zichzelf te beschermen, onwetendheid en angst voor het echte leven. Reden twee: opgelegde stereotypen. Waar kunnen ze vandaan komen en door wie kunnen ze worden opgelegd? Beledigde vriendinnen bijvoorbeeld: slachtoffers van ongelukkige liefde en ongelukkige relaties leggen hun stereotypen graag aan anderen op. Sommigen waren beledigd door hun getrouwde echtgenoten - en hun vrienden, die naar hun 'slimme' advies hadden geluisterd, houden op hun familie te waarderen en hun eigen echtgenoot te vertrouwen. Anderen, die complexen hebben, beschouwen zichzelf als lelijk, en mannen staan ​​bekend als bedriegers, en proberen onbewust hun vriendinnen naar eenzaamheid te leiden. Soms heb ik zelfs een affaire met hun echtgenoten, wat ik dan vreugdevol verklap met een zegevierende kreet: "Wel, ik heb je toch gezegd dat de jouwe niet beter is dan alle anderen!" Of zoiets. En over het algemeen is het moeilijk om niet op te merken hoe weinig vertrouwen er tegenwoordig in de samenleving is dat er gelukkige gezinnen zijn, waar mensen elkaar waarderen en liefhebben, en elkaar trouw blijven. Maar met welke passie en zelfs agressiviteit bevorderen degenen wier leven niet is gelukt of die zelf niet in staat zijn geweest om volwaardige relaties op te bouwen, ontrouw, en verklaren dat iedereen het doet. Je moet een hoofd op je schouders hebben om niet aan dit alles te bezwijken. Niet alle gezinnen zijn ongelukkig, en er zijn veel minder echtgenoten die elkaar bedriegen dan wordt beweerd. En elk gezin heeft problemen, die moeten alleen onderling worden opgelost, misschien in overleg met een professional. Reden drie: de wens om alles in één keer te krijgen. En dit stereotype gedrag wordt opgelegd door ouders die, omdat ze van hun mooie dochter houden, haar inspireren dat ze speciaal is en daarom het beste lot, speciale levensvoordelen en omstandigheden waardig is. Bovendien zou ze hier helemaal niets voor hoeven te doen, want er zijn zoveel mensen die haar dit allemaal willen bieden. Het is waar dat het heel moeilijk is om iemand te vinden die zowel een vriend, een assistent als een goede minnaar kan zijn. Om zo iemand te ontmoeten, moet je moeite doen en geduld hebben. Maar je kunt het ook anders doen - leg verschillende verbanden: “deze helpt, deze is een vriend, en die waardeer ik als seksuele partner.” Als gevolg hiervan zijn alle relaties inferieur, en als gevolg daarvan lijdt de vrouw nog steeds aan eenzaamheid. Reden vier: concurrentie met de moeder. Het gebeurt in gezinnen waar de relatie tussen ouders meer een passie is, zonder spirituele nabijheid. De vader is voortdurend jaloers en stalkt de moeder, en zij flirt vaak opzettelijk met andere mannen om haar man in spanning te houden. En het meisje voelt het allemaal perfect. Vaak ziet zo'n moeder een rivaal in haar opgroeiende dochter en streeft ze ernaar.