Hypochondrie is een menselijke aandoening die zich manifesteert in overmatige bezorgdheid over iemands gezondheid en de perceptie van iemands gebruikelijke sensaties als abnormaal. Mensen die aan hypochondrie lijden, maken zich voortdurend zorgen over hun gezondheid, zijn bang voor de verslechtering ervan en zijn bang dat er nieuwe ziekten kunnen verschijnen of zich kunnen ontwikkelen. Een persoon is er zeker van dat hij ziek is, ondanks de afwezigheid van objectieve symptomen of tekenen van de ziekte. Persoonlijkheidskenmerken zoals depressie, angst en achterdocht zijn meestal vatbaar voor de ontwikkeling van hypochondrie. Het optreden ervan kan ook worden beïnvloed door omgevingsomstandigheden, bijvoorbeeld dierbaren die lijden aan ernstige ziekten of overmatige zorg voor familieleden. Een van de effectieve methoden om hypochondrie te behandelen is cognitieve gedragstherapie. REBT, als onderdeel van de cognitieve gedragstherapie, beschouwt irrationele attitudes als een van de belangrijkste redenen voor de ontwikkeling van hypochondrie. Hiertoe kunnen de volgende irrationele overtuigingen behoren: Catastroferen: de overtuiging dat zelfs een licht gevoel van ongemak op een dodelijke ziekte kan duiden. . Neiging om de kans om ziek te worden te overschatten. Selectieve aandacht: alleen focussen op fysieke symptomen, terwijl andere informatie wordt genegeerd die de overtuiging kan weerleggen of tegenspreken normale fysiologische reacties op stress of vermoeidheid. Versterking van negatieve overtuigingen: het in stand houden van negatieve gedachten door interactie met mensen die de zorg delen. Deze aanpak versterkt de overtuiging dat er inderdaad sprake is van een ernstige ziekte en dat het onmogelijk is om hulp te krijgen van medische professionals. Om met hypochondrie te kunnen werken, is het belangrijk om dergelijke houdingen aan te pakken om de persoon te helpen zijn overtuigingen aan te passen en de angst te verminderen. Bij het werken met hypochondrie gebruikt REBT meestal een multimodale techniek: het veranderen van onrealistische overtuigingen. Het ontwikkelen van strategieën om met stress om te gaan, omdat hypochondrie kan optreden of verergeren onder omstandigheden van verhoogde stress en angst. Het identificeren van de betekenis van symptomen en u helpen begrijpen wanneer u symptomen moet negeren en wanneer u medische hulp moet zoeken. Doelen stellen en actieplannen. Een belangrijk aspect van dit proces is het plannen van acties voor het geval er symptomen worden ontdekt die zorgen en angst kunnen veroorzaken, om technieken te ontwikkelen voor het oplossen van emotionele problemen en het verbeteren van het algehele welzijn van een persoon.