Correct of succesvol leven betekent niet dat we gelukkig leven. Ons eigen leven is er een waarin we VINDEN wat goed voor ons is en WEIGEREN wat slecht is. Van onze ouderlijke familie nemen we waarden, regels en stereotypen over -gemaakt levensscript Het bestaat uit overtuigingen, die elk beginnen met de woorden "IK ZOU" (of vrouw / man / goede dochter / echte vader / waardig persoon ... zou moeten). jouw vragen zijn onmogelijk. Een gelukkig leven - dit is een leven dat speciaal op mij is afgestemd vandaag de dag, passend bij mijn verlangens, angsten, dromen en waarden. Om te begrijpen wat mijn geluk is, moet ik me allereerst afscheiden van de '. correct’ ingeprent door ouders, leraren, de maatschappij. Test elk van deze ‘moeten’ kritisch, laat iets achter, gooi iets weg. 1️⃣ De eerste gevoelige periode (tijd van vorming) voor het ontdekken van ware verlangens en waarden ​is adolescentie: 12-18 jaar 2️⃣ De tweede keer is een crisis van zelfbeschikking (identiteit) we leven op 35-40 jaar oud. Dit is een midlifecrisis, en we zullen er een andere keer over praten. De essentie van de rebellie van tieners is dat het oude, ouderlijke, niet langer past, en het nieuwe nog niet is gevonden. En de taak is om te begrijpen wat ik werkelijk ben Ik ben, wat ik nodig heb, de waarheid is vergelijkbaar, maar wat ik niet wil zijn. Zonder deze crisis door te maken, is het onmogelijk om van je ouders te scheiden, het is onmogelijk om je eigen leven voor eeuwig te vinden en te kiezen Correcte, gehoorzame en eeuwig opstandige volwassenen zijn degenen die de crisis van de scheiding van hun ouders niet hebben meegemaakt. Het zou een grote hulp zijn als onze ouders ons toestaan ​​te worden wie we willen worden. Als ze het goedkeuren, ‘zegenen’ ze onze keuze. Maar in veel gezinnen zijn er programma’s: in de voetsporen van de moeder treden, niet in de voetsporen van de vader treden, en het lot van de ‘verliezer’ niet herhalen. waardige mensen leven zo, enz. En ze zijn erg vasthoudend. De reden waarom ze ontstaan ​​zijn de angst voor het leven van de ouders, de complexiteit en onvoorspelbaarheid ervan, en de onafscheidelijkheid van de ouders van wat hun ouders aan hen hebben doorgegeven wat heb je nodig om te beginnen met leven? Wat te doen? Zoek zelf, ontdek, herken. Ontwikkel gevoeligheid om je te concentreren op je verlangens. Ontdek en analyseer kritisch alle ‘moeten’. Probeer, maak fouten en probeer het opnieuw. In de eerste plaats schuldgevoel, schaamte en angst. Zoek hulp en steun. Een psycholoog is de beste optie. Het is één ding als je tegen het systeem ingaat, je bent 15 jaar oud en het systeem vindt het over het algemeen niet zo erg dat je in opstand komt. En het is iets heel anders om je te scheiden van je ouders die zich verzetten als je 25 of 40 bent. En nog iets. Elke volwassene heeft het recht om zijn leven te leiden zoals hij wil. Ja, daarbij zullen we ergens heel trots op zijn, maar in sommige dingen zullen we erg teleurgesteld zijn, we zullen fouten maken, we zullen sommige corrigeren en nieuwe maken. Dit is precies hoe ons eigen leven er imperfect uitziet. Klik op deze inschrijving voor meer informatie of schrijf je in voor een consult Met zorg, Liana Landa, gezinspsycholoog